Καλά να είμαστε και σε τρία χρόνια θα τα ξαναπούμε.
Εως τότε η πολιτική αντιπαράθεση μεταφέρεται στα καφενεία όπου, ως γνωστόν, συναντάς τον μεγαλύτερο αριθμό επίδοξων πρωθυπουργών, αρχηγών της αντιπολίτευσης, προέδρων κομμάτων και αυτοσχέδιων πολιτικών αναλυτών.
Καλά να είμαστε, λοιπόν. Διότι έως προσφάτως είχα κάτι αμφιβολίες.
Πεντακόσια εκατομμύρια Ευρωπαίοι πήγαιναν να ψηφίσουν κι εμείς κάναμε εκδηλώσεις στον Δικηγορικό Σύλλογο για το «μπάζωμα» ή το «ψέκασμα».
Τι να κάνεις, όμως; Πάντα υπάρχουν πρόθυμοι να υπηρετήσουν ή ακόμη και να διαλαλήσουν εκείνο που νομίζουν ότι αρέσει σε όσους τούς ακούν.
Τη μέρα της εκλογής όμως ψηφίζουμε ό,τι αρέσει στον καθένα. Και κάνουμε τη σούμα. Τα υπόλοιπα, σε τρία χρόνια.
Αν καταλάβατε καλά από τα εκλογικά αποτελέσματα, ελάχιστα πράγματα διατάραξαν τους πολιτικούς συσχετισμούς που έχουν διαμορφωθεί από τις διπλές εκλογές του 2023.
Οι χθεσινές κάλπες έβγαλαν και πάλι «ένα κόμμα και κάτι ψιλά» με μια σφαλιάρα στο «ένα κόμμα». Παρόλο που ο πρώτος είναι πρώτος και μάλιστα σε μια εκλογή που δεν έθετε θέμα διακυβέρνησης και εκ των πραγμάτων η ψήφος ήταν πιο χαλαρή.
Αναμενόμενο. Οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν αλλάζουν ριζικά μέσα σε έναν χρόνο και χωρίς να συμβεί κάτι. Χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως δεν αλλάζουν ποτέ ή ότι αλλάζουν ξαφνικά.
Εχουμε λοιπόν μια εντυπωσιακή για τα ελληνικά δεδομένα διασπορά της ψήφου που φυσικά την πληρώνει περισσότερο το μεγαλύτερο κόμμα.
Και η οποία φανερώνει (κυρίως στη Βόρειο Ελλάδα) μια αποσύνδεση της κυβερνητικής παράταξης από το παραδοσιακό της ακροατήριο.
Αλλά δεν έχουμε ανατροπή, ούτε αποσταθεροποίηση. Κι αυτό δίνει χρόνο στον Πρωθυπουργό να καταλάβει τι συνέβη και πώς η παράταξή του επέστρεψε σε εκλογικά ποσοστά που είχε αφήσει πίσω της.
Πιο ενδιαφέροντα είναι όσα συνέβησαν στην Ευρώπη όπου καταγράφηκε μια σαφής μετατόπιση προς τα δεξιά. Αξιοσημείωτη κι αυτή, αλλά όχι τόσο σημαντική ώστε να ανατρέψει τα παραδοσιακά δεδομένα.
Το Λαϊκό Κόμμα θα χρειαστεί την υποστήριξη των Σοσιαλδημοκρατών και Φιλελευθέρων για να διαμορφώσει ένα πλειοψηφικό μπλοκ και μακάρι να συμβεί.
Απλώς αυτή τη φορά υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Συνεπώς τα πράγματα θα φανούν πιο καθαρά μέσα στις προσεχείς εβδομάδες.
Και τότε θα δούμε αν οι χθεσινές εκλογές χρησίμευσαν συνολικά σε κάτι.
Αν δηλαδή έδωσαν σήμα για μια επανεκκίνηση του μηχανισμού που η Ευρώπη έχει ανάγκη.
Ή αν αποτέλεσαν απλώς την καταγραφή της στασιμότητας που όλοι αντιλαμβάνονται και καταγράφουν αλλά δεν κάνουν κάτι να την αλλάξουν.
