Θεωρούμε λογικό κάποιος συγγενής κάποιου θύματος κάποιου δυστυχήματος να εγκαλεί ή να προπηλακίζει δημοσίως τον Πρωθυπουργό; Φαίνεται πως κάποιοι το θεωρούν.
Με την ίδια λογική που καταγγέλλονται ή απειλούνται δικαστικοί αν η επίσημη δικαστική έρευνα για ένα δυστύχημα αποκλίνει από τα συμπεράσματα των συγγενών.
Με την ίδια λογική που τα κατηγορητήρια και οι διώξεις απαγγέλλονται εξωδίκως, στις τηλεοράσεις, στα καφενεία ή στο πόδι.
Στη Γαλλία, στο Παρίσι πιο συγκεκριμένα, δικάζονται οι υπεύθυνοι για το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα που συνέβη στις 14 Νοεμβρίου 2015 στον Κάτω Ρήνο.
Ηταν ένα δοκιμαστικό δρομολόγιο του TGV που είχε 11 νεκρούς και πολλούς τραυματίες.
Παραδόξως έχουν και οι Γάλλοι συγγενείς που βίωσαν την απώλεια των δικών τους. Σε σημείο μάλιστα που δηλώθηκαν στο δικαστήριο 89 παραστάσεις πολιτικής αγωγής.
Η δίκη κράτησε δύο μήνες, το δικαστήριο εξέτασε ό,τι και όποιους ήθελε κατά την κρίση του και η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Στις 16 Μαΐου.
Παραδόξως όμως κανείς συγγενής δεν επιχείρησε να εγκαλέσει ή να προπηλακίσει τον Μακρόν ή κάποιον υπουργό του.
Αλλωστε ούτε η αντιπολίτευση στον Μακρόν, ούτε άλλα κόμματα, ούτε η Βουλή, ούτε κανείς «ερευνητής», ούτε κανείς περαστικός ή παρατρεχάμενος δεν ανακατεύτηκε να ξεδιαλύνει τα «αξεδιάλυτα μυστήρια» ενός δοκιμαστικού δρομολογίου του TGV.
Το δυστύχημα ήταν στα χέρια της Δικαιοσύνης, τέλος.
Μόνο που στην Ελλάδα τα πάντα (όπως φαίνεται) μοιάζουν με δυστύχημα.
Εχουμε τη διαρροή προσωπικών δεδομένων από το υπουργείο Εσωτερικών.
Οπως είναι λογικό την υπόθεση ανέλαβε και ερεύνησε η αρμόδια ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Μετά την έρευνα η Αρχή επέβαλε πρόστιμα στο υπουργείο Εσωτερικών και την ευρωβουλευτίνα που χρησιμοποίησε τα δεδομένα. Εκκρεμεί το σκέλος της έρευνας για το κόμμα της ΝΔ.
Εως εδώ μια χαρά. Ετσι δουλεύουν οι συντεταγμένες πολιτείες.
Κι αμέσως μετά άρχισε το τσάμικο.
Πρώτον, η αντιπολίτευση ζητάει την παραίτηση της υπουργού παρ’ όλο που η αρμόδια Αρχή που ερεύνησε δεν διαπίστωσε εμπλοκή της στην υπόθεση.
Δεύτερον, ένας αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος ζητάει να πληρώσει η ΝΔ το πρόστιμο που επέβαλε η Αρχή στο υπουργείο Εσωτερικών. Δηλαδή, ζητάει να πληρώσει άλλος το πρόστιμο που επιδικάστηκε σε άλλον.
Γίνονται τέτοια πράγματα; Ενδεχομένως στους Ζουλού αλλά όχι εδώ.
Εδώ τα πρόστιμα πληρώνουν εκείνοι στους οποίους επιβάλλονται κι εφόσον τελεσιδικήσουν. Δεν υπάρχει «συνεταίρος ή αναπληρωματικός πληρωτής προστίμου».
Αλλά γι’ αυτό άλλωστε έχουμε τις διοικητικές Αρχές και τα δικαστήρια. Για να απονέμουν δικαιοσύνη σε όλες τις περιπτώσεις και να μη χρειάζονται συγγενείς ή αρχηγοί κομμάτων.
Ετσι τουλάχιστον λέει η απλή λογική.
