Στην αρχή της εβδομάδας είχαν εγγραφεί 115.000 ψηφοφόροι στους καταλόγους της επιστολικής ψήφου. Οι εγγραφές ολοκληρώνονται την προσεχή Δευτέρα και με τον σημερινό ρυθμό υπολογίζεται να φτάσουν τις 150.000.
Με τα δεδομένα των βουλευτικών εκλογών θα είναι περίπου το 3% του εκλογικού σώματος. Με δεδομένα συμμετοχής ευρωεκλογών θα είναι σαφώς υψηλότερο ποσοστό.
Για πρεμιέρα, μια χαρά πάει το πράγμα.
Ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για εκλογή ευρωβουλευτών για τους οποίους μάλλον δεν καίγονται ιδιαίτερα οι ομογενείς στο Σινσινάτι, την Αστόρια ή το Σίδνεϊ.
Κι αν πάρουμε υπόψη ότι οι εγγραφές έγιναν εν μέσω μιας ιστορίας διαρροής στοιχείων κάποιων ψηφοφόρων, η οποία θα μπορούσε να θέσει σε αμφισβήτηση το αξιόπιστο της διαδικασίας.
Προχθές, ο αρμόδιος υπουργός ενημέρωσε τη Βουλή ότι αναμένεται η δημοσιοποίηση των συμπερασμάτων του ελέγχου που πραγματοποιήθηκε από την ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Από τον οποίο (πάντα κατά τον υπουργό) προκύπτει ότι η διαρροή έγινε επί υπηρεσιακής κυβέρνησης (πριν δηλαδή τις εκλογές του Ιουνίου 2023) και δεν αφορούσε καν τον κατάλογο εγγεγραμμένων για την επιστολική ψήφο που άνοιξε δέκα μήνες αργότερα (Φεβρουάριος 2024).
Θα δούμε. Αλλά όσο αβάσιμος κι αν αποδεικνύεται ο θόρυβος τη ζημιά του την έκανε. Σίγουρα στοίχισε μερικές χιλιάδες δύσπιστους ή καχύποπτους ψηφοφόρους.
Τα σημειώνω αυτά διότι από την αρχή λέγαμε πως η επιστολική ψήφος είναι μια μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση που κακώς έχει καθυστερήσει.
Η διευκόλυνση του τελευταίου ψηφοφόρου στα Τζουμέρκα ή την Παπούα-Νέα Γουινέα αποτελεί υποχρέωση κι όχι ευχέρεια της δημοκρατικής πολιτείας. Παρεμπιπτόντως: για την επιστολική ψήφο του Ιουνίου έχουν εγγραφεί έως τώρα Έλληνες ψηφοφόροι από 115 χώρες!
Είναι λοιπόν μια καλή πρεμιέρα.
Και ταυτοχρόνως μια πρόοδος που δεν μπορεί να αναχαιτιστεί από κανένα κακόβουλο ή καθυστερημένο μυαλό. Είναι θέμα χρόνου πότε θα εφαρμοστεί και στις βουλευτικές εκλογές.
Ακόμη περισσότερο που οι ενστάσεις είναι βλακώδεις, οι επιφυλάξεις ακατανόητες και η καχυποψία παρανοϊκή.
«Θα βγάζουν λοιπόν κυβέρνηση οι Πορτοκάλος από το Σικάγο;» ακούω να παραπονιούνται οι δεξιοί κι αριστεροί (κατά τα άλλα διεθνιστές!) κήρυκες της αυτοχθονίας.
Παλιότερα ρωτούσαν αν θα ψηφίζουν οι γυναίκες. Ή αν θα ψηφίζουν οι έγχρωμοι. Ή αν θα ψηφίζουν οι φτωχοί κι οι ακτήμονες.
Κανένα πρόβλημα. Κάθε φορά στην ιστορία της σύγχρονης δημοκρατίας που δρομολογήθηκε ή επιτεύχθηκε η διεύρυνση του εκλογικού σώματος εκδηλώθηκαν αντιστάσεις.
Σε όλες τις περιπτώσεις όμως επικράτησε το δίκιο του ψηφοφόρου. Δηλαδή της δημοκρατίας.
Το οποίο υπερτερεί κάθε εκλογικού νιτερέσου των μεν και των δε.
