Δεν θέλω προφανώς να στενοχωρήσω τους αριστεροδεξιούς φίλους μας.
Είμαι βέβαιος όμως ότι μπορούν να εκφράζουν την απέχθειά τους για τη Δύση, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη χωρίς να συντάσσονται απαραιτήτως με όλα τα καθάρματα της οικουμένης.
Διότι όπως και να το κάνεις, όση ψεκασμένη λεβεντιά κι αν κουβαλάει η αριστερή ή δεξιά ψυχή σου, δεν είναι και πολύ σόι να την περιφέρεις από τον Πούτιν στους αγιατολάδες της Τεχεράνης.
Πάλι καλά τουλάχιστον που στις 21 Απριλίου θα έχουμε «μέρα πανελλαδικής αντιιμπεριαλιστικής δράσης» υπό το ΚΚΕ να ξεχαρμανιάσουμε.
Αλλά τι θα κάνουμε έως τότε;
Τη μόνη λύση τη δίνει η Λύση. Η οποία ορθά επισημαίνει πως «η Ελλάδα αντί να είναι πρωταγωνιστής στις εξελίξεις που την αφορούν άμεσα έχει καταντήσει παρίας και δορυφόρος ξένων δυνάμεων» (ανακοίνωση 14/4).
Τώρα πώς θα γίνουμε πρωταγωνιστές στις εξελίξεις που μας αφορούν δεν το ξέρω.
Υποθέτω πως στη Μέση Ανατολή όλοι τσακώνονται με όλους χωρίς απαραιτήτως να πάρουν την άδειά μας, χωρίς ούτε καν να ρωτήσουν τη γνώμη μας.
Κρίμα όμως. Διότι μια διεθνής σύγκρουση με πρωταγωνιστή στις εξελίξεις τον Βελόπουλο θα ήταν όλα τα λεφτά.
Ευλόγως η Νέα Αριστερά ζητά «άμεση σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών» και «να σταματήσει η υποστήριξη προς τη φιλοπόλεμη κυβέρνηση Νετανιάχου» (δήλωση 14/4).
Αφενός επειδή μοιάζει προφανές πως είναι η κυβέρνηση Νετανιάχου που επιτέθηκε στο Ισραήλ και πρέπει να της τρίξουμε τα δόντια. «Ο αντισημιτισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων» που έλεγαν κι οι παλιοί.
Αφετέρου επειδή ένα Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών θα ήταν πολλαπλά χρήσιμο για τη συνέχεια. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι όλοι οι μετέχοντες θα ξέρουν πού πέφτει η Τεχεράνη.
Διότι ξέρετε τελικά ποια είναι η πλάκα;
Είναι η μικρομέγαλη αυταπάτη πως η χώρα μας δικαιούται για κάποιον λόγο να πρωταγωνιστεί στις διεθνείς κρίσεις.
Και πως μια σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία ή αλλού μπορεί να διευθετηθεί χάρη στον Βελόπουλο και την «πανελλαδική αντιιμπεριαλιστική δράση» του ΚΚΕ.
Ε λοιπόν δεν μπορεί. Οσα συμβούλια πολιτικών αρχηγών κι αν μαζευτούν υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας αποκλείεται να τα πάρει υπόψη του το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Δεν έχω αντίρρηση λοιπόν να λέμε και καμία κουβέντα για να περνάει η ώρα. Αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς κανείς διεθνής παράγων δεν περιμένει να μιλήσει το ΠΑΣΟΚ για να κάνει τα κουμάντα του.
Ασε που και να μιλήσει μάλλον δεν θα καταλάβουμε τι θέλει να πει.
