Σήμερα που μιλάμε δύσκολα μπορούν να γίνουν προγνωστικά για την κατανομή των ρόλων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Θεωρητικά κι εφόσον το Λαϊκό Κόμμα παραμείνει μεγαλύτερο κόμμα στο Ευρωκοινοβούλιο (αυτό τουλάχιστον λένε οι δημοσκοπήσεις…) δύσκολα θα στερηθεί την Προεδρία της Κομισιόν.
Ούτως Ή άλλως, υποτίθεται πως στο νέο Ευρωκοινοβούλιο οι «σοσιαλπράσινοι» θα είναι αποδυναμωμένοι και θα ενισχυθεί κυρίως η Ακρα Δεξιά που είναι η πραγματικά ανερχόμενη δύναμη.
Συνεπώς οι διαπραγματεύσεις και οι διακανονισμοί θα είναι πιο μπερδεμένοι και πάντως όχι «αριστερόστροφοι».
Με τη Φον ντερ Λάιεν, λοιπόν;
Αυτή πάντως είναι η επίσημη υποψήφια του Λαϊκού Κόμματος. Δύσκολα θα αλλάξει, αν δεν συμβεί κάτι συνταρακτικό. Και συνήθως οι πρόεδροι παίρνουν μια δεύτερη θητεία αν το επιθυμούν.
Ούτως Ή άλλως, η θητεία της είχε θετικές πλευρές, είχε και γκρίνιες, αλλά συνολικά δεν πήρε κάτω από τη βάση.
Υπέρ της υποψηφιότητάς της κυκλοφορεί και ένα δεύτερο επιχείρημα. Μάλλον τη στηρίζουν οι Γερμανοί, δύσκολα δεν θα τη στηρίξουν οι Γάλλοι (υπενθυμίζω πως ήταν πρόταση του Μακρόν) και κυρίως δεν κυκλοφορούν πολλοί καλύτεροι υποψήφιοι.
Εκτός αν αλλάξει γνώμη ο Ντράγκι και ενδιαφερθεί για το πόστο. Προς το παρόν, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο.
Κατά πάσα πιθανότητα λοιπόν η μοιρασιά θα αφορά τα υπόλοιπα πόστα.
Κυρίως τον πρόεδρο του Συμβουλίου (όπου θα γίνει μάχη), τον ύπατο εκπρόσωπο για την εξωτερική πολιτική, τις Αντιπροεδρίες κ.λπ. Προσθέστε σε αυτά και την υπό δημιουργία θέση ενός επιτρόπου Αμυνας.
Πάμε στα δικά μας. Το ερώτημα είναι πώς θα μπλέξει και τι θα πάρει η Ελλάδα από τη μοιρασιά. Είναι πολύ πιο σοβαρό θέμα από όσο φαντάζεται ο μέσος κουβενταδόρος.
Ο Μητσοτάκης καταφανώς ποντάρει στο Λαϊκό Κόμμα και την Ούρσουλα. Λογικό.
Αλλά θα ήταν ευχής έργον αν η Ελλάδα είχε ισχυρή πρόσβαση και σε κάποιαν άλλη πολιτική οικογένεια.
Αυτό δεν υπάρχει. Κι ούτε θα προκύψει σύντομα με τις υπάρχουσες συνθήκες.
Το πολύ πολύ να γλιτώσουμε από μερικούς ανεκδιήγητους ευρωβουλευτές που είτε δεν κάνουν τίποτα, είτε κάνουν ζημιά στη χώρα.
Φυσικά έως τη μοιρασιά έχουμε πολύ δρόμο ακόμη. Αν οι συσχετισμοί επιβεβαιώσουν τα προγνωστικά, το πιθανότερο είναι ότι η Ελλάδα δεν θα βγει χαμένη.
Από την άλλη πλευρά όμως θα μπορούσε να βγει περισσότερο κερδισμένη αν έστελνε στις Βρυξέλλες μια ομάδα ευρωβουλευτών από το πάνω ράφι.
Κάποιους δηλαδή που θα αντιλαμβάνονται την εκλογή τους ως εθνική αποστολή.
Κι όχι ως ευκαιρία να ξεκατινιάζονται στο εξωτερικό με καλό μισθό.
