Τέσσερις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών (MRB, OPINION POLL, GPO, Pulse) δεν λένε καινούργια πράγματα. Ή, για την ακρίβεια, δεν λένε πράγματα που δεν ξέραμε ήδη.
Υπάρχει όμως ένα στοιχείο που αξίζει να σημειωθεί. Οτι η ελεύθερη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να ανακόπτεται και να παλεύει με το ΠΑΣΟΚ στα ίσα για τη δεύτερη θέση.
Δεν μιλάμε για μεγάλες πιένες. Αλλά εκεί, στο 12%-13%.
Είναι συγκυριακή διαπίστωση ή μήπως κάποιο μονιμότερο φαινόμενο που υποκρύπτει κάτι; Θα ήταν λάθος να βγάλουμε πρόωρα συμπεράσματα.
Αλλωστε αυτά συμβαίνουν όταν η ΣΥΡΙΖΑ δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες του.
Το Συνέδριο αποδείχτηκε φιάσκο, η πολιτική στην Κουμουνδούρου δεν κυκλοφορεί ούτε για πρωινό, κόσμος πάει κι έρχεται, ο Αρβανίτης τούς νοικοκύρεψε με τις καυχησιές του, κάτι περίεργα δάνεια από περίεργες εταιρείες έσκασαν στο τραπέζι.
Γενικώς, δεν λάμπουν. Ασε που πλακώθηκαν και για τον Τσίπρα.
Την ίδια στιγμή (για να λέμε την αλήθεια) ούτε ο άμεσος ανταγωνιστής τους, το ΠΑΣΟΚ, λάμπει για κάποιον λόγο.
Προς το παρόν λοιπόν και με τη νέα φουρνιά δημοσκοπήσεων, ούτε απογείωση του ΠΑΣΟΚ καταγράφεται, ούτε κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ σε μονοψήφιο όπως προεξοφλούσαν κάποιοι.
Ενδεχομένως δηλαδή και λίγο πάνω ή λίγο κάτω να εμφανίζουν κάποιας μορφής ισοπαλία. Οπως κι αν το ερμηνεύσει ο καθένας.
Ας αφήσουμε όμως τα προγνωστικά. Τι είναι άραγε εκείνο που κρατάει στη ζωή έναν ουσιαστικά ξεχαρβαλωμένο ΣΥΡΙΖΑ;
Τον όρο τον χρησιμοποίησαν οι ίδιοι και λέγεται μετάλλαξη («Αυγή»). Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ιδιόμορφο και ιδιότυπο πολιτικό σχήμα, το οποίο έχει όλο και μικρότερη σχέση με εκείνο που υπήρξε.
Μεταλλασσόμενος όμως απέκτησε μια νέα ταυτότητα και ίσως μια νέα ζωή.
Ασφαλώς ο «παράγων Κασσελάκης» παίζει σοβαρό ρόλο στην εξέλιξη αυτή. Οχι επειδή είναι σοβαρός παράγων ο Κασσελάκης, αλλά επειδή προσωποποιεί το ιδιόμορφο και το ιδιότυπο του κόμματος του οποίου ηγείται.
Στην πραγματικότητα είναι ένα απολίτικο ρεύμα που θυμώνει, συγκινείται, καταριέται, φωνάζει, οργίζεται και μαζεύει υπογραφές για τα Τέμπη. Οι εικόνες του Συνεδρίου ήταν αποκαλυπτικές μιας αστάθειας συναισθηματικού τύπου.
Σε σημείο που όσοι παλαιού τύπου συριζαίοι έχουν απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζουν τα γεγονότα περισσότερο με αμηχανία παρά με εχθρότητα. Σαν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το οικοδόμημα ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει τώρα ή την επομένη των εκλογών.
Θα έχει μια επόμενη ημέρα, την οποία κανείς δεν μπορεί εύκολα να προδικάσει. Κυρίως επειδή κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι του μέλλεται να ζήσει.
