Δεν ξέρω αν συμβαίνει κι αλλού (δεν νομίζω…) αλλά η ελληνική πολιτική εξελίσσεται μεταξύ μύθων.
Οι οποίοι συνήθως αποδεικνύονται φούμαρα.
Θυμάμαι μια κορυφαία προσωπικότητα της ΝΔ που μου εξηγούσε το φθινόπωρο του 2015 ότι:
– Τον Τσίπρα τον θέλει ο κόσμος κι ήλθε για να μείνει. Εχει μια οκταετία ακατέβατη μπροστά του.
Κατέληγε δε στο εξής σενάριο:
– Να βγάλουμε τώρα τον Βαγγέλη (σ.σ.: Μεϊμαράκη) που είναι σοβαρό παιδί να κρατήσει το κόμμα και μετά την ήττα στις επόμενες εκλογές ψάχνουμε έναν νεότερο αρχηγό.
Ο συνομιλητής μου δεν έπεσε μέσα ούτε στα σημεία στίξεως. Δεν βγήκε ο Μεϊμαράκης, αντιθέτως βγήκε ο νεότερος αρχηγός.
Ο Τσίπρας έχασε στις επόμενες εκλογές και καταποντίστηκε στις μεθεπόμενες.
Του ΣΥΡΙΖΑ ηγείται ο Κασσελάκης που διαβεβαιώνει ότι θα γίνει πρωθυπουργός αλλά κανείς δεν ξέρει πότε. Και ο Μητσοτάκης μάλλον αντέχει προς ώρας στη λαίλαπα Ανδρουλάκη.
Το σημειώνω επειδή ο συνομιλητής μου δεν ήταν ο μόνος που τα έλεγε αυτά τότε. Πολλοί τα πίστευαν, μερικοί τα προεξοφλούσαν, διάφοροι τα διακινούσαν. Ονόματα, στη διάθεση των ενδιαφερομένων.
Τώρα ζούμε με έναν νέο μύθο.
«Τ’ άλογο, τ’ άλογο Ομέρ Βρυώνη,
η Ακροδεξιά χύμηξε και μας πλακώνει!».
Φυσικά και παρά τους παπάδες, τον Πούτιν και τους γάμους ομοφύλων καμία Ακροδεξιά δεν μας πλάκωσε έως τώρα.
Οριακά οι δημοσκοπήσεις μετρούν τον Βελόπουλο στο 7%-9% στις ευρωεκλογές, ποσοστό αξιοσημείωτο αλλά δεν το λες και πλάκωμα. Ο Καμμένος είχε πάρει περισσότερα κι η Χρυσή Αυγή όχι πολύ λιγότερα.
Αντιλαμβάνομαι βεβαίως ότι οι δημοσκόποι χρειάζονται να πουλήσουν την πραμάτεια τους λέγοντας κάτι διαφορετικό διότι έχουν κουράσει με τα ίδια.
Κι από την άλλη δεν μπορούν εύκολα να πουλήσουν Ανδρουλάκη ή Κασσελάκη. Η Ακροδεξιά τρομάζει περισσότερο.
Υπάρχει λοιπόν ακροδεξιός κίνδυνος; Κολοκύθια τούμπανα.
Ακόμη κι αν υπάρχουν διχογνωμίες στο ακροατήριο δεν είναι απαραίτητα μελανοχίτωνες του Μουσολίνι όσοι διαφωνούν με τον γάμο των ομοφύλων, ούτε υπηρετούν στα Waffen SS όσοι δεν θέλουν την παράνομη μετανάστευση.
Απλώς έχουν διαφορετική άποψη για τα πράγματα. Και ποτέ δεν έχω καταλάβει ποιος σε μια δημοκρατία διαχωρίζει τις απόψεις σε θεμιτές και αθέμιτες.
Φυσικά κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τι θα συμβεί έως τις ευρωεκλογές. Μένουν ακόμη εκατό μέρες.
Προς το παρόν όμως το σύννεφο της Ακροδεξιάς που υποτίθεται θα σκεπάσει όλη την Ευρώπη δεν έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα, τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις.
Αλλά κι αν σκάσει μύτη, κανένα πρόβλημα.
Θα οργανώσουμε ημερίδα συνταγματολόγων να τους πάρουμε με το άγριο!
