Η Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης με τη στάση της έστειλε ένα μήνυμα θεσμικής αξιοπρέπειας , κυρίως γιατί αρνήθηκε να υποκύψει σε οποιαδήποτε ακατανόητη πίεση (είτε αυτή προερχόταν από την κυβερνητική εξουσία , είτε από τη μεριά όλων εκείνων οι οποίοι εξουσιαστικά και χωρίς κανένα διάλογο έκλεισαν τις σχολές για να διαμαρτυρηθούν για τα υπό ίδρυση ιδιωτικά πανεπιστήμια).
Και με ποιο τρόπο αποδεικνύεται αυτό;
1 Η Νομική Σχολή αρνήθηκε την παρέμβαση του Υπουργού Παιδείας που υποδείκνυε στους Καθηγητές Πανεπιστημίου, ότι θα έπρεπε να διενεργήσουν τις εξετάσεις με διαδικτυακό τρόπο. Γιατί το έκανε αυτό;
Γιατί αν έχει ένα στοιχειώδες εννοιολογικό περιεχόμενο η πλήρης αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων (κατά το άρθρο 16 του Συντάγματος) είναι σε αυτό το επίπεδο .
Δηλαδή, μόνο οι ίδιοι οι Καθηγητές μπορούν να αποφασίζουν εάν οι εξετάσεις θα διενεργηθούν γραπτά, προφορικά , διαδικτυακά ή «δια ζώσης».
Επιπλέον, δεν επιθυμούσαμε να υποβαθμίσουμε ακόμη περισσότερο την εξεταστική διαδικασία , γιατί η εμπειρία της πανδημίας μας είχε διδάξει ότι οι διαδικτυακές εξετάσεις είναι έντονα διαβλητές.
Τότε όμως η ανθρωπότητα έδινε τον αγώνα της εναντίον του θανατηφόρου ιού. Τέτοιες εξαιρετικές περιστάσεις δεν υπήρχαν σήμερα και αποφασίσαμε να κάνουμε τις εξετάσεις με τη φυσική παρουσία των καθηγητών και των φοιτητών.
2 Ωστόσο η απόφαση αυτή δεν κατέστη δυνατό να υλοποιηθεί. Γιατί;
Γιατί ένα μέρος των φοιτητών (μαζί με την παρουσία «εξωπανεπιστημιακών» στοιχείων) κατέλαβαν εξουσιαστικά και «κλείδωσαν» τη Σχολή (εμποδίζοντας ακόμη και τους Καθηγητές να πηγαίνουν στα γραφεία τους ).
Ακόμη και εάν αρκετοί καθηγητές έχουν έντονες διαφωνίες (και αντισυνταγματικότητας) για τις προϋποθέσεις ίδρυσης των ιδιωτικών Πανεπιστημίων, η κατάληψη δημόσιων χώρων -πέραν του ότι συνιστά παράνομη πράξη- δεν αποτελεί και την ορθή μεθοδολογία για να στείλει κανείς ένα «μήνυμα διαμαρτυρίας»!
Αντίθετα, το μήνυμα που εστάλη παντού ήταν η θλιβερή εικόνα της καταβαράθρωσης των Δημόσιων Πανεπιστημίων.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις τι θα έπρεπε να κάνουμε;
Να συμπαραταχθούμε μαζί με τους φοιτητές στη διάπραξη του εγκλήματος του άρθρου 168 του Ποινικού Κώδικα; Τότε δεν θα «αξίζαμε» τον τίτλο των Καθηγητών της Νομικής που διδάσκουν στους φοιτητές τη νομιμότητα!
Έτσι ελήφθη η απόφαση, ότι εάν δεν λυθεί η κατάληψη για να γίνουν οι εξετάσεις με φυσική παρουσία, τότε θα απωλεστεί η εξεταστική περίοδός (πλην των φοιτητών εκείνων οι οποίοι έχουν τρία μαθήματα για να πάρουν πτυχίο).
Η απόφαση τούτη ελήφθη με «πόνο ψυχής» για εκείνο το μέρος του φοιτητικού σώματος που δεν συμφωνούσε με την αυταρχική μεθοδολογία της κατάληψης ( αλλά δεν έκανε και τίποτε για να αποτρέψει τις εξελίξεις αυτές, συμμετέχοντας ενεργά στις συνελεύσεις των φοιτητών που αποφασίζουν για αυτά τα θέματα).
Επειδή όμως η κατάληψη δημόσιων χώρων είναι αυτεπαγγέλτως διωκόμενο έγκλημα , παρενέβησαν και οι Εισαγγελικές αρχές και η αστυνομία έβγαλε έξω τα ελάχιστα άτομα . Όμως η Σχολή μετά την αποχώρηση της αστυνομίας κατελήφθη και πάλι.
Και είναι απαραίτητο να αναφέρω, ότι η κατάληψη δημόσιων χώρων αναβαθμίστηκε και έγινε έγκλημα κατά της πολιτειακής εξουσίας, όταν ψηφίστηκε ο Ποινικός Κώδικας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Προς τι λοιπόν οι διαμαρτυρίες από Βουλευτές του χώρου της «Αριστεράς» (;)
Ωστόσο , εάν θέλουμε μπορούμε να καταργήσουμε (με νόμο) το έγκλημα του άρθρου 168 του ΠΚ και ο καθένας να καταλαμβάνει όποτε θέλει τους δημόσιους χώρους!
Αυτό όμως θα συνιστούσε μια «εκπόρνευση» της έννοιας της αυτονομίας του ατόμου (όπως λέει και ο μεγάλος στοχαστής Κορνήλιος Καστοριάδης), γιατί καμία κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς αυτοπεριορισμούς !
Και η ελευθερία δεν σημαίνει προφανώς να κάνει κανείς ότι θέλει!
Καλφέλης Γρηγόρης
Καθηγητής Νομικής Σχολής του Α,Π,Θ kalfelis@law.auth.gr
