Ο χαμός στη Γάζα συνεχίζεται. Και θα συνεχιστεί διότι δεν προκύπτει κανένα πεδίο συνεννόησης ή έστω στοιχειώδους διαπραγμάτευσης.
Ούτως Ή άλλως έχει χυθεί πολύ αίμα κι από τις δυο πλευρές ώστε να κάνει κάποιος εύκολα πίσω.
Οι Ισραηλινοί δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχτούν την υποταγή σε μια μόνιμη απειλή ισλαμικής τρομοκρατίας που οδηγεί στον εθνικό αφανισμό τους.
Η Χαμάς και οι συνεταίροι τους δεν δείχνουν διάθεση να εγκαταλείψουν μια στρατηγική αυτοκτονίας που (νομίζουν ότι) τους εξασφαλίζει ηρωικό φωτοστέφανο και ηθικό πλεονέκτημα.
Την πιο σοβαρή ειρηνευτική πρωτοβουλία ανέλαβε τελευταία η Αίγυπτος.
Ζήτησε από τη Χαμάς και Σία να τα μαζεύουν και να φεύγουν από την εξουσία στη Γάζα, απελευθερώνοντας όσους ομήρους έχουν απομείνει στα χέρια τους και ανοίγοντας τον δρόμο στην αναστολή των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Η Γάζα θα περνούσε στην Παλαιστινιακή Αρχή και θα ακολουθούσαν εκλογές ενώ οι Χαμάς και Σία δεν θα υφίσταντο διώξεις.
Δεν ξέρουμε αν το σχέδιο θα γινόταν αποδεκτό από το Ισραήλ αλλά απορρίφθηκε ήδη από την ηγεσία της Χαμάς και του Ισλαμικού Τζιχάντ που μετέβησαν για συνομιλίες στο Κάιρο.
Θεωρούν άραγε ότι η επίδειξη αυτοκαταστροφής αποδίδει στο φανατικό ακροατήριό τους;
Πιστεύουν πως η θυσία όλο και περισσότερων αμάχων θα αλλάξει κάποια στιγμή τα δεδομένα της υπόθεσης;
Τους χρησιμοποιεί το Ιράν για να εκκαθαρίσει τους δικούς του λογαριασμούς με τη Δύση;
Ενδεχομένως να ισχύουν και τα τρία.
Αλλά προς το παρόν δεν αλλάζει τίποτα, παρά μόνο ο αριθμός των θυμάτων και η έκταση των καταστροφών.
Η διεθνής πίεση που ασκήθηκε στο Ισραήλ να υποχωρήσει για «ανθρωπιστικούς λόγους» δεν θα μπορούσε να αποδώσει καρπούς αφού κανένα κράτος στον κόσμο δεν θα επέλεγε την εξαφάνισή του προκειμένου να ικανοποιήσει τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Από την άλλη, δεν είναι σαφές πόσο μπορεί να αντέξει ακόμη η Χαμάς. Οι πληροφορίες λένε ότι ο μηχανισμός της στη Γάζα έχει υποστεί ανεπανόρθωτα πλήγματα και βρίσκεται σε οικτρή κατάσταση.
Αλλά οι πληροφορίες είναι κυρίως δυτικής προέλευσης. Ας κρατήσουμε λοιπόν κάποιες επιφυλάξεις.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν δείχνει προς το παρόν να αναπτύσσει μια στρατηγική εξόδου από τη σύγκρουση.
Και οι δύο ποντάρουν στην ήττα του αντιπάλου. Ενώ ούτε η «αναζήτηση λύσης» από άλλους διεθνείς παράγοντες φαίνεται να αποδίδει.
Εύλογα λοιπόν ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού δήλωσε προχθές πως «ο πόλεμος θα διαρκέσει αρκετούς μήνες ακόμα».
Κι αυτό ακριβώς φοβόμαστε όλοι μας.
