Ηλθε ήρεμα, έφυγε ήρεμα, στο καλό και προσοχή στις λακκούβες. Η επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα εξελίχθηκε όπως θα ήλπιζε κάθε λογικός άνθρωπος.
Χωρίς εμβατήρια αλλά και χωρίς παρατράγουδα. Και μάλιστα μάλλον σε πιο εγκάρδιο κλίμα από το αναμενόμενο. Μια χαρά, λοιπόν.
Αν και αξίζει να κρατήσουμε ένα πράγμα στο μυαλό μας. Παρά τις εύλογες ρεβεράντζες και τις χειραψίες, με την Τουρκία δεν είμαστε φίλοι κι ούτε βρίσκω πολύ πιθανό να γίνουμε στο ορατό μέλλον.
Είμαστε όμως γείτονες. Κι ως εκ τούτου μπορούμε να συνυπάρξουμε ήπια, πολιτισμένα και χωρίς εντάσεις. Δεν έχουμε λόγους να κυνηγιόμαστε καλοκαιριάτικα «με αεροπλάνα και βαπόρια» στο Αιγαίο.
Η συνύπαρξη φυσικά δεν οδηγεί στον αφοπλισμό, κάθε άλλο. Οι εξοπλισμοί και η αμυντική ετοιμότητα είναι προϋποθέσεις της συνύπαρξης.
Διότι με την Τουρκία υπάρχει ένα θεμελιώδες πρόβλημα ουσίας.
Είμαστε μια χώρα πολιτισμένη και φιλήσυχη με μια φιλειρηνική ηγεσία. Και πάλι καλά διότι αυτό θέλουμε να είμαστε.
Αν τώρα το Αιγαίο και τα νησιά του είναι ελληνικά αυτό δεν χρειάζεται να μας το πει η Χάγη ή κάποιο άλλο Διεθνές Δικαστήριο. Το λέει πολύ απλά ο χάρτης.
Απέναντί μας έχουμε μια χώρα μεταβαλλόμενης μουσουλμανικής ταυτότητας που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το χαμένο παρελθόν της.
Και η οποία διοικείται από μια μεγαλομανή ηγεσία που τρέφει φιλοδοξίες για έναν ηγεμονικό περιφερειακό ρόλο.
Δεν ξέρω λοιπόν αν είμαστε «αδέλφια» που υπονόησε ο Ερντογάν αλλά εκ των πραγμάτων κινούμαστε σε ασύμβατα πεδία και σε αποκλίνουσες κατευθύνσεις.
Μπορεί ο νέος «φίλος του Κυριάκου» να μας καλοβλέπει τώρα αλλά δεν έχει σε τίποτα να αναφωνήσει ξανά «Μητσοτάκης γιοκ» μόλις κάτι στραβώσει.
Εως προχθές θα ερχόταν «ξαφνικά ένα βράδυ».
Να δούμε όμως «τη γεμάτη πλευρά του ποτηριού» που μας ζήτησε ο τούρκος πρόεδρος. Και γιατί όχι; Εφόσον υπάρχει γεμάτη πλευρά στο ποτήρι.
Το οποίο θα γεμίζει όσο η Τουρκία συνειδητοποιεί ότι ο δρόμος για την Ευρώπη και τη Δύση γενικότερα περνάει (και) από την Αθήνα.
Πράγμα που έχει μια προϋπόθεση. Οτι η Τουρκία εξακολουθεί να αποβλέπει σε αυτόν δρόμο. Τον ανέφερε ο Μητσοτάκης. Ο Ερντογάν δεν είπε λέξη.
Αλλά ας μην πέσουμε στη μαύρη γκρίνια.
Η επίσκεψη Ερντογάν είχε καταφανώς ένα θετικό πρόσημο. Αν καταφέρουν οι δύο χώρες να δώσουν στην προφανή μεταξύ τους ύφεση διάρκεια και βάθος θα φανεί.
Κι αν μάλιστα μετατρέψουν τη συγκυρία σε εκκίνηση, τότε μπορεί να πετύχουν πολύ περισσότερα από όσα σήμερα νομίζουν.
