Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επιστολική ψήφος είναι μια μεγάλη δημοκρατική τομή. Ισως η μεγαλύτερη μετά την καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας χωρίς διακρίσεις ή την κατάργηση των σφαιριδίων.
Αν θέλετε τη γνώμη μου (το φώναζα ήδη από τις εκλογές του Μαΐου – Ιουνίου) έπρεπε να είχε καθιερωθεί από χθες. Ισως κι από προχθές!
Οταν δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο την έχουν υιοθετήσει προ πολλού, όταν ανάμεσά τους είναι η μεγάλη πλειοψηφία των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όταν τη χρησιμοποιεί ακόμη και η… Τουρκία (!), μόνο στόκοι μπορούν να ανασύρουν το επιχείρημα ότι εδώ «θα αλλοιώσει το εκλογικό σώμα».
Ποιος λοιπόν μπορεί να είναι αντίθετος; Υποθέτω μια μπερδεμένη μειοψηφία.
Πρώτον, εκείνοι που αιφνιδιάστηκαν ίσως επειδή δεν τους ρώτησε ο Μητσοτάκης αλλά δεν έχουν πραγματικά επιχειρήματα να αντιτάξουν.
Είναι κυρίως το ΠΑΣΟΚ και διάφοροι της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, όσοι μιλούν για «επικίνδυνη εξέλιξη» που ανοίγει «επικίνδυνους δρόμους για αλλοίωση της ψήφου» (Δ. Κουτσούμπας, Ant1, 30/11).
Η αλήθεια είναι ότι δεν κόπτονται ιδιαίτερα για τις εκλογές. Εξήγησαν άλλωστε πως αν έλθουν στην εξουσία θα τις κάνουν αλλιώς, με πολλή κουβέντα και λίγα κόμματα. Ενδεχομένως όμως υπολογίζουν πως έως τότε μια αύξηση της συμμετοχής δεν συμφέρει.
Τρίτον, όσοι επινοούν συνταγματικά κωλύματα ή κινδύνους για να κρύψουν την καχυποψία τους απέναντι όχι στην εκλογική διαδικασία αλλά στο εκλογικό αποτέλεσμα.
Συνταγματολόγος και πρώην στέλεχος των κυβερνήσεων Τσίπρα χαρακτήρισε μάλιστα την επιστολική ψήφο «εξ ορισμού διαβλητή» (Α. Καϊδατζής, «ΕφΣυν», 1/12).
Πίσω από τέτοιες ενστάσεις κρύβεται η ανομολόγητη πεποίθηση πως «σωστός ψηφοφόρος είναι ο δικός μας». Οι άλλοι και να μην ψηφίσουν, δεν χάνουμε τίποτα.
Υποθέτω βεβαίως πως παρά τις αναιμικές αντιδράσεις η επιστολική ψήφος θα καθιερωθεί για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Θα είναι ένα καλό crash-test για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Ούτως ή άλλως κάθε νέα εκλογική διαδικασία θέτει μια σειρά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν.
Στις ευρωεκλογές, για παράδειγμα, έχουμε εθνική περιφέρεια και συνεπώς όλες οι ψήφοι προσμετρώνται στο σύνολο. Απλό κι εύκολο.
Στις βουλευτικές όμως έχουμε εκλογικές περιφέρειες κι είναι ένα ζήτημα πώς θα οργανωθεί η καταμέτρηση.
Αλλά έτσι είναι η ζωή. Ούτε η Ρώμη κτίστηκε σε μια μέρα. Θα χρειαστεί χρόνος και εμπειρία για να περάσει η επιστολική ψήφος στις εκλογικές συνήθειες των Ελλήνων.
Ενα όμως είναι βέβαιο.
Πως όταν αυτό συμβεί και η δημοκρατία και οι εκλογές και οι πολίτες μόνο κερδισμένοι θα βγουν από μια αργοπορημένη αλλά μεγάλη πολιτική μεταρρύθμιση.
