Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω όλους εκείνους που τρέχουν να φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί φεύγουν; Πού νομίζουν ότι θα βρουν καλύτερα;
Αφενός δεν βλέπω να έχουν μεγάλη ζήτηση στις μεταγραφές. Τόσες μέρες στην αγορά και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε.
Και αφετέρου δύσκολα θα υπάρξει άλλο κόμμα να τους εξασφαλίζει τόσο απλόχερα «άρτο και θέαμα».
Για τον άρτο βέβαια έχω καταλάβει ότι δεν πολυσκοτίζονται. Αλλωστε στα ηγετικά κλιμάκια του κόμματος μάλλον σπανίζουν οι εργαζόμενοι κι οι επαγγελματίες, συνεπώς δεν φαίνεται να έχουν ανάγκη.
Αλλά το θέαμα; Πώς προσπερνούν τόσο αδιάφορα ένα αλισβερίσι που προσφέρει διασκέδαση και ψυχαγωγία σε όλη την ελληνική κοινωνία;
Καταλαβαίνω ότι δεν γουστάρουν τον νέο αρχηγό. Κρίμα. Νομίζω ότι τον αδικούν.
Ποιος άλλος αρχηγός κόμματος δίνει συνέντευξη κάνοντας περίπατο στην Πλάκα και διαλεγόμενος ταυτοχρόνως με έναν συμπαθέστατο φιλιππινέζο περαστικό που (όπως αποδείχτηκε κατά τη συζήτηση) είχε ήδη διατελέσει και οπαδός του Τσίπρα;
Σόι πάει το αριστερό βασίλειο, τουλάχιστον στις Φιλιππίνες.
Εχουν άδικο, λοιπόν. Διότι (για να είμαστε ειλικρινείς) με τον νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ σπανίως πλήττεις. Κάθε φορά έχει κάτι να πει, διαφορετικό από εκείνο που είπε την προηγούμενη. Αλλά πάντα με τον ίδιο χαρίεντα και παιδαριώδη τρόπο.
Κι άλλωστε αυτό που χαρακτηρίζει την πολιτική παρουσία του είναι η «αδιαμεσολάβητη επικοινωνία».
Προς το παρόν επικοινωνεί με τουρίστες και περαστικούς Φιλιππινέζους στην Πλάκα. Αλλά αύριο και στον δρόμο προς τις εκλογές θα το επεκτείνει σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Με μεγάλο ενδιαφέρον λοιπόν παρακολουθώ διάφορες αναλύσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και με ανυπόκριτο θαυμασμό. Αφού διάφοροι σοβαροί αναλυτές έχουν τη σοβαρότητα να αναλύουν σοβαρά τι συμβαίνει, μπράβο τους.
Θα δεχτώ βεβαίως ότι η Αριστερά έχει μια παράδοση να εξαερώνεται είτε μέσα στο δράμα, είτε μέσα στη φλυαρία. Το νέο στοιχείο όμως είναι η κωμική νότα στην οποία δεν μας είχε έως τώρα συνηθίσει.
Νομίζω λοιπόν ότι το πρόβλημα όλων είναι η αδυναμία να προσαρμοστούν στο κωμικό ρεπερτόριο. Αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν ένα κόμμα. Ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μια ξεκαρδιστική παράσταση.
Από την οποία δεν εξαρτάται τίποτα το σημαντικό στην ελληνική κοινωνία για να ανησυχούμε. Μέσα στην καλή χαρά θυμήθηκαν να προτείνουν (μαζί με το ΠΑΣΟΚ) προανακριτική για τα Τέμπη, άντε μετά να εξηγήσεις στον νέο αρχηγό τι είναι αυτό.
Γι’ αυτό λοιπόν εισηγούμαι να ξανασκεφτούν το πρόγραμμα εξόδου από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ολοι τους.
Και ο αρχηγός. Και οι διαφωνούντες. Και ο περαστικός Φιλιππινέζος.
