Στην Πολιτική Γραμματεία της περασμένης εβδομάδας, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ενημερώθηκαν από τους αρμόδιους κομματικούς ειδικούς για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Ο πρόεδρος Κασσελάκης είχε ήδη ενημερωθεί από τους ίδιους πριν φύγει για την Αμερική.
Σύμφωνα με την εκτίμηση αυτή, η ΝΔ πήρε σε εθνικό επίπεδο 49,3%. Δηλαδή 8,8 μονάδες πάνω από τις εκλογές του Ιουνίου και 0,9 πάνω από τις περιφερειακές του 2019.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 12,7% – 5,2 μονάδες λιγότερες από τον Ιούνιο και 6,3 μονάδες λιγότερες από το 2019.
Το ΠΑΣΟΚ είναι στο 12,4% – 0,5 πάνω από τον Ιούνιο και 0,3 κάτω από το 2019.
Και το ΚΚΕ έφτασε το 10% – 2,3 μονάδες πάνω από τον Ιούνιο και 3,3 μονάδες περισσότερες από το 2019.
Υποθέτω ότι μια εκτίμηση του επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κατηγορηθεί για μεροληψία υπέρ της ΝΔ.
Συνεπώς κάπου εδώ κλείνει το θέμα «ποιος νίκησε, ποιος έχασε» στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Και πάμε παρακάτω. Ομολογώ ότι δεν γνωρίζω το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης μεταξύ Τσίπρα και Γ. Παπανδρέου στο Στρασβούργο, αν και μπορώ εύκολα να υποθέσω τι είχε το μενού.
Υποψιάζομαι όμως πως αν ήξεραν αυτούς τους αριθμούς θα είχαν και πολύ λιγότερα να βάλουν στο τραπέζι. Ο λογαριασμός είναι μάλλον απογοητευτικός κι ο δρόμος σίγουρα ανηφορικός.
Ευλόγως λοιπόν το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές στράφηκε στον Τζουμάκα, μόλις έπαψε να ασχολείται με τον Αυτιά.
Κι ευλόγως το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να βρει κάτι άλλο να πανηγυρίσει. Η «μεγάλη ήττα» του Μητσοτάκη κράτησε λιγότερο κι από την ταινία του Σκορσέζε με τον Ντι Κάπριο.
Τελειώσαμε; Οχι.
Διότι η πολιτική δεν υπακούει πάντα στη λογική των αριθμών, ούτε καν της πραγματικότητας. Υπακούει όμως στις επιθυμίες και τις ορέξεις των ανθρώπων που την υπηρετούν.
Ακόμη περισσότερο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάζεται, το ΠΑΣΟΚ δεν απογειώνεται και οι εκατέρωθεν φιλοδοξίες περισσεύουν.
Ο Τσίπρας αργά ή γρήγορα θα βαρεθεί τον ρόλο του απόμαχου σχολιαστή κι ο Παπανδρέου αναζητεί μανιωδώς κάποιον ρόλο εδώ και καιρό. Το 2015 έφτιαξε δικό του κόμμα, το 2021 έβαλε υποψηφιότητα για αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ, όλα με την επιτυχία που γνωρίζουμε.
Φυσικά δεν μπορώ να ξέρω πόσους συγκινεί ένα δίδυμο Τσίπρας – Παπανδρέου αλλά προς το παρόν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος έχουν κάτι καλύτερο για να περάσουν την ώρα τους.
Κι όσο απλώς κουβεντιάζουν τους καημούς τους στο Στρασβούργο μικρό το κακό για τους υπόλοιπους.
