Παιδιά, κάντε μια προσπάθεια. Την Κυριακή ψηφίζουμε και δεν ξέρω αν το θυμούνται ακόμη κι οι πάνω από εκατόν πενήντα χιλιάδες που είναι υποψήφιοι σε όλη τη χώρα.
Να φανταστείτε ότι στο ΠΑΣΟΚ που «είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό» έχει πέσει τέτοια βαρεμάρα ώστε οι άνθρωποι θυμήθηκαν να γιορτάσουν τα… δεκατρία χρόνια από τη δημιουργία της Διαύγειας. Δεν το λες και ξεφάντωμα.
Γι’ αυτό λοιπόν σας μιλάω ειλικρινά.
Μόνο με τον Κασσελάκη δεν τον βγάζουμε τον χειμώνα. Μπορεί να καλαμπουρίσουμε, να κουτσομπολέψουμε ή να παινέψουμε, αλλά η βαλίτσα δεν πάει μακριά.
Οσα βιντεάκια κι αν βγάλει ο αρχηγός, ακόμα κι αν πλακωθούν μεταξύ τους οι συριζαίοι, δεν βλέπω να συγκινείται το πανελλήνιο.
Θα μου πείτε πώς δύο απανωτές εκλογές σκότωσαν το πολιτικό ενδιαφέρον. Καμία αντίρρηση. Αλλά κι εμείς οι δημοσιογράφοι πρέπει κάπως να βγάλουμε το ψωμί μας.
Δεν γίνεται να ασχολούμαστε μέρα – νύχτα με τους Στεφανουά ή με τον Μπέο που τσακώθηκε με κάποιον ή με το στέγαστρο του Καλατράβα ή με τη Βίσση και τον Καρβέλα στο Ηρώδειο ή με την ΑΔΑΕ and friends.
Αλλά και πάλι τι πολιτική να κάνεις όταν η παρτίδα πάει σβηστά να κλείσει πριν καν ανοίξει; Πόσα πολιτικά πάθη μπορούν άραγε να ξυπνήσουν ο Ιωακειμίδης ή ο Δούκας;
Εδώ παρατηρείται το φαινόμενο να ξέρουμε (περίπου) από τα αποδυτήρια ποιοι θα εκλεγούν.
Καταλήγουμε να συζητούμε αν ο Μπακογιάννης ή ο Χαρδαλιάς θα βγουν από τον πρώτο γύρο. Κι αν τις περιφέρειες θα τις κερδίσουν οι υποψήφιοι της ΝΔ ή κάποιοι «αντάρτες» του ίδιου κόμματος.
Διότι ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα; Οχι η έλλειψη αντιπολίτευσης, αλλά η απουσία αντίλογου.
Ποιος είναι ο αντίλογος στον Μπακογιάννη; Ακόμα και το τερατούργημα του «Μεγάλου Περιπάτου» μαζεύτηκε, μια χαρά δρόμος έγινε πάλι η Πανεπιστημίου.
Αλλά τον αντίλογο στον δήμαρχο υποχρεούνται να τον καταθέσουν οι αντίπαλοι του δημάρχου.
Και ειλικρινά ακόμη τον περιμένω. Πέρα φυσικά από μεγαλεπήβολες διακηρύξεις ή φτηνή πολιτικολογία που θα ξεχαστούν την επομένη των εκλογών.
Διότι άκουσα κι έναν υποψήφιο δήμαρχο να διαβεβαιώνει πως αν εκλεγεί θα ανακόψει την κλιματική αλλαγή στη γραμμή Κολιάτσου – Παγκράτι.
Ο κόσμος όμως δεν είναι χαζός.
Ξέρει ότι δουλειά του δημάρχου ή του περιφερειάρχη είναι να βελτιώσει τη ζωή στην πόλη, να προστατεύσει τον δημότη, να ομορφύνει τη γειτονιά, να φροντίσει τις υποδομές και τις υπηρεσίες, να διαχειριστεί τη συμβίωση στον αστικό ιστό.
Ενώ αν ψάχναμε απλώς κάποιον να κρατάει διπλά βιβλία θα βγάζαμε δήμαρχο τον Πολάκη.
