Την προφυλάκιση του πλοιάρχου και του ύπαρχου του Blue Horizon για το θάνατο του 36χρονου Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά αποφάσισαν τα ξημερώματα της Δευτέρας (11/9) ανακρίτρια και εισαγγελέας μετά τις πολύωρες απολογίες των συνολικά τεσσάρων συλληφθέντων για την υπόθεση.
Αντίθετα ανακρίτρια και εισαγγελέας διαφώνησαν ως προς την ποινική μεταχείριση του υποπλοιάρχου και του λοστρόμου οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στον πλοίαρχο, που κατηγορείτο για επικίνδυνη παρέμβαση στις θαλάσσιες συγκοινωνίες, ασκήθηκε συμπληρωματική δίωξη για θανατηφόρα έκθεση.
Τι υποστηρίζει ο καπετάνιος στο υπόμνημά του
«Περί τις 21.14 μμ άκουσα τον ευρισκόμενο στην πρήμνη Ύπαρχο να φωνάζει «κάπτεν, κάπτεν», κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει στην πλευρά της πρήμνης του καραβιού, εντελώς ανακλαστικά κοίταξα την οθόνη που απεικονίζει τον καταπέλτη και το μόνο πράγμα που ίσα – ίσα, ελάχιστα πρόλαβα να δω, ήταν ένα άνθρωπο να πέφτει στην θάλασσα.
Σας δηλώνω υπεύθυνα ότι εγώ, απασχολούμενος με την διαδικασία απόπλου του πλοίου, η οποία είναι πολυσύνθετη και δαιδαλώδης, αναγκάζομαι να κοιτάω -και μόνο- την πλώρη του πλοίου και να συντονίζω ταυτόχρονα το προσωπικό της γέφυρας, έχοντας εμπιστοσύνη ότι το μεν τα εμπειρότατα στελέχη μου (πρήμνης, καταπέλτη, καταστρώματος) θα πράξουν τα δέοντα, σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεδεγμένα στην ναυσιπλοΐα και με βάση την εκπαίδευση και την πείρα τους, το δε η αρμόδια εποπτεύουσα Λιμενική Αρχή θα είχε μεριμνήσει, ως όφειλε, για την διασφάλιση της διακοπής της κυκλοφορίας και της εν γένει προσέγγισης από και προς το πλοίο και μέχρι την απομάκρυνσή του και κατά τούτο ΔΕΝ υπέπεσε στην αντίληψή μου καμία προγενέστερη διαμάχη μεταξύ του προσωπικού καταπέλτη και του θανόντος» .
Με τα λόγια αυτά ο καπετάνιος του πλοίου Blue Ηοrizon περιγράφει τα κρίσιμα λεπτά στο υπόμνημα που παρέδωσε στην ανακρίτρια που χειρίζεται την υπόθεση υπερασπιζόμενος εαυτόν απέναντι στο κακούργημα της διατάραξης υδάτινων συγκοινωνιών που αντιμετωπίζει, δίωξη που έχει ασκηθεί στο πλαίσιο της διενεργούμενης κύριας ανάκρισης για την υπόθεση της δολοφονίας του 36χρονους Αντώνη Καρυώτη.
«Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος»
Ο κατηγορούμενος δήλωσε «συντετριμμένος και συγκλονισμένος από τον αδόκητο θάνατο του νεαρού συνανθρώπου μας κι αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω από τα βάθη της καρδιάς μου τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος».
Στη διάρκεια της απολογίας του αναφέρθηκε στο ημερολόγιο της γέφυρας του πλοίου, το οποίο οποίο έχει ήδη κατασχεθεί και αποτελεί πλέον «σώμα» της δικογραφίας.
Επικαλούμενος τον εν λόγω αποδεικτικό μέσο προς υπεράσπισή του ο κατηγορούμενος καπετάνιος υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι : *Περί ώρα 21.09 μμ κι ενώ είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία ασφαλούς φόρτωσης των οχημάτων κι επιβίβασης όλων των επιβατών, ζήτησε από το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Πλοίων άδεια απόπλου, την οποία έλαβε στις 21.12 μμ με προορισμό το λιμάνι του Ηρακλείου.
*Στις 21.13 μμ ενημερώθηκε από τους αξιωματικούς πρήμνης και καταπέλτη ότι το πλοίο είχε αποδεθεί. Έπειτα επικοινώνησε εκ νέου με τον ύπαρχο που ευρίσκετο στον καταπέλτη, ο οποίος του απάντησε «βίρα καταπέλτης, κάπτεν φεύγουμε».
«Δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου καμία προγενέστερη διαμάχη»
*Περί τις 21.14 μμ άκουσε τον ευρισκόμενο στην πρήμνη Ύπαρχο να φωνάζει έντονα μέσω vhf «κάπτεν, κάπτεν», και τότε « κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει στην πλευρά της πρήμνης του καραβιού, εντελώς ανακλαστικά κοίταξα την οθόνη που απεικονίζει τον καταπέλτη (μόνιτορ 13) και το μόνο πράγμα που ίσα – ίσα, ελάχιστα πρόλαβα να δώ, ήταν ένα άνθρωπο να πέφτει στην θάλασσα. Σας δηλώνω υπεύθυνα ότι εγώ, απασχολούμενος με την διαδικασία απόπλου του πλοίου, η οποία είναι πολυσύνθετη και δαιδαλώδης, αναγκάζομαι να κοιτάω – και μόνο – την πλώρη του πλοίου και να συντονίζω ταυτόχρονα το προσωπικό της γέφυρας, έχοντας εμπιστοσύνη ότι το μεν τα εμπειρότατα στελέχη μου (πρήμνης, καταπέλτη, καταστρώματος) θα πράξουν τα δέοντα, σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεδεγμένα στην ναυσιπλοΐα και με βάση την εκπαίδευση και την πείρα τους, το δε η αρμόδια εποπτεύουσα Λιμενική Αρχή θα είχε μεριμνήσει, ως ώφειλε, για την διασφάλιση της διακοπής της κυκλοφορίας και της εν γένει προσέγγισης από και προς το πλοίο και μέχρι την απομάκρυνσή του και κατά τούτο ΔΕΝ υπέπεσε στην αντίληψή μου καμία προγενέστερη διαμάχη μεταξύ του προσωπικού καταπέλτη και του θανόντος».
Τι έπραξε από την πλευρά του : Όπως είπε «Ακαριαία έδωσα εντολή στον ανθυποπλοίαρχό να μειώσει ταχύτητα και ισχύ μηχανών στην απειροελάχιστη πηδαλιουχική δύναμη και να ενημερώσει ΆΜΕΣΑ μέσω vhf ch 13 το Piraeus Marine Traffic και ταυτόχρονα να καλέσει και τηλεφωνικά το Α’ Λιμενικό Τμήμα του Λιμεναρχείου Πειραιά, ως επιτάσσεται από το πρωτόκολλο ενεργειών, πράγμα το οποίο έγινε, ενώ μίλησα και ο ίδιος τηλεφωνικά με το παραπάνω τμήμα. Ειλικρινά, Σας διαβεβαιώ ότι μέχρι εκείνη την στιγμή ΔΕΝ γνώριζα τι ακριβώς είχε συμβεί και μάλιστα φώναζα στο vhf στους ευρισκόμενους στον καταπέλτη αξιωματικούς «Ρε παιδιά τι γίνεται εκεί…;»
Στη συνέχεια ανέμενε «οδηγίες κι εντολές για την περαιτέρω συμπεριφορά μου, ως άλλωστε επιτάσσει το πρωτόκολλο / μνημόνιο ενεργειών, σύμφωνα με το οποίο τον πρώτο και τελευταίο λόγο εντός του λιμένα τον έχει το κέντρο επιχειρήσεων».
«Βρέθηκα εντελώς αιφνιδιαστικά σε πρόδηλη κατάσταση ανάγκης και τραγικό ηθικό δίλημμα»
Όπως εξηγεί στο υπόμνημά του δεν έκανε αμέσως κράτη τις μηχανές :«έδωσα εντολή στους υφισταμένους μου να ορίσουν την ελάχιστη δυνατή πηδαλιουχική ταχύτητα με κατεύθυνση προς την έξοδο του λιμένος, διότι σε διαφορετική περίπτωση το πλοίο θα έμενε ακυβέρνητο ΜΕ ΟΡΑΤΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΖΩΗΣ του πολυπληθούς πληρώματος και των εκατοντάδων επιβατών τόσο του πλοίου που κυβερνούσα εγώ όσο και λοιπών σκαφών ευρισκόμενων στο λιμένα του Πειραιώς, ένεκα του σοβαρού ενδεχομένου πρόσκρουσης είτε στον λιμενοβραχίονα, είτε στα ελλιμενισμένα σκάφη, είτε στον ντόκο, με περαιτέρω βάσιμο κι ορατό κίνδυνο συνθλίψεως του ανθρώπου που για άγνωστο σε μένα – μέχρι την στιγμή εκείνη – λόγο είχε βρεθεί στην θάλασσα. Ειλικρινά, βρέθηκα εντελώς αιφνιδιαστικά σε πρόδηλη κατάσταση ανάγκης και τραγικό ηθικό δίλημμα, καταληφθείς εντωμεταξύ από ταχύτατα αναπτυσσόμενα αισθήματα αγωνίας, άγχους και απογοήτευσης κι έπραξα αυτό που μού υπέδειξε εκείνη την στιγμή το ένστικτο και η εμπειρία μου, προς αποφυγή διακινδυνεύσεως και βλάβης υπέρτερων ποιοτικά και ποσοτικά εννόμων αγαθών».
Τελικά, όπως συνεχίζει «περί τις 22.01 μμ, ήτοι περί τα 45’ μετά την αρχική μου επικοινωνία έλαβα τηλεφωνική εντολή από τον ίδιο τον Κεντρικό Λιμενάρχη Πειραιά για επιστροφή του πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά, πράγμα το οποίο έπραξα άμεσα».
Ο κατηγορούμενος αφού εξέθεσε την υπερασπιστική του θέση και τα επιχειρήματα του θα αναμένει , όπως και οι άλλοι τρεις κατηγορούμενοι στην ίδια υπόθεση την απόφαση της ανακρίτριας και του εισαγγελέα για την περαιτέρω ποινική του μεταχείριση.
Τι είπε ο ύπαρχος στην απολογία του
Από την πλευρά του ο ύπαρχος, στην απολογία του, φέρεται να υποστήριξε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για ότι συνέβη αλλά δεν δεν δέχεται ότι είναι φυσικός αυτουργός του κακουργήματος που κατηγορείται ότι τέλεσε σε βάρος του Αντώνη.
«Έχασε την ισορροπία του κι αυτός κι εγώ. Εκείνος έπεσε. Κι εγώ κινδύνεψα να πέσω δύο φορές. Την πρώτη φορά φοβήθηκα, την δεύτερη ήθελα να πέσω να βοηθήσω αλλά είχε ήδη απομακρυνθεί το πλοίο», φέρεται να ισχυρίστηκε ο ίδιος στην απολογία του.
Πρόσθεσε ότι όταν «μόλις έπεσε στο νερό φωνάζω Captain… Άνθρωπος στη θάλασσα…Αυτό προκύπτει από το μαύρο κουτί και το ημερολόγιο του πλοίου. Γυρισα αμέσως προς τα πίσω για να πάρω σωστικό μέσο αλλά ο άνθρωπος είχε πνιγεί από την περιδίνηση».
