Από το «Μητσοτάκης γιοκ» του Ερντογάν δεν έχει περάσει πολύς καιρός. Τώρα ο Ερντι ο καραμπουζουκλής θα κάνει το «γιοκ» γαργάρα και θα πάει να συναντήσει τον Μητσοτάκη στο Βίλνιους.
«Μεγάλη μπουκιά φάγε, μεγάλη κουβέντα μην πεις» έλεγε η γιαγιά μου που μάλλον ήταν σοφότερη από τον Ερντογάν.
Τρία πράγματα, λοιπόν.
Πρώτον, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζεται, τη Ρωσία σε αναστάτωση και τη Σουηδία να στριμώχνεται στον προθάλαμο του ΝΑΤΟ, δεν νομίζω ότι η Συμμαχία έχει ιδιαίτερα στραμμένο το μυαλό της στα ελληνοτουρκικά.
Ακόμη περισσότερο που έχει ήδη μπει σε αναζήτηση για τον επόμενο γενικό γραμματέα της.
Δεύτερον, στα ελληνοτουρκικά υπάρχει σαφώς μια ύφεση κυρίως τόνου αλλά επί της ουσίας τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η Τουρκία είναι η Τουρκία κι ο Ερντογάν παραμένει Ερντογάν.
Υποθέτω ότι ο Μητσοτάκης θα τον προσεγγίσει με τη δέουσα ευγένεια αλλά και την απαραίτητη επιφυλακτικότητα. Για τη συνέχεια, θα δούμε.
Τρίτον, τη θεωρία ότι οι σύμμαχοι θα μας πιέσουν «βρείτε τα!» την ακούω από την εποχή που ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ και οι δύο χώρες έγιναν μέρη του.
Στην πραγματικότητα δεν έχουμε χάσει κάτι για να το βρούμε, ούτε μπορεί κανείς να πιέσει κάποιον.
Γι’ αυτό και ακούω βερεσέ τις θεωρίες ότι δήθεν ο Μητσοτάκης έβαλε στο ΥΠΕΞ τον Γεραπετρίτη για να κάνει το ντιλ. Ποιο ντιλ άραγε; Εκείνο που δεν θα έκανε κανένας έλληνας πρωθυπουργός κι ούτε φυσικά ο Μητσοτάκης;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι τέτοιο στον ορίζοντα. Κι όποιοι ψάχνουν για κορόιδα, αλλού.
Μακάρι βεβαίως να επιβεβαιωθεί ένα ήρεμο κλίμα μεταξύ των δύο και να περάσουμε ήρεμο καλοκαίρι αντί να κυνηγιόμαστε στο Αιγαίο. Ποιος δεν το θέλει;
Αλλά αν ο Ερντογάν (όπως προειδοποίησε) ρωτήσει τον Μητσοτάκη «τι τους θέλεις όλους αυτούς τους εξοπλισμούς;», υποθέτω ότι ο έλληνας Πρωθυπουργός θα του απαντήσει αφοπλιστικά πως κάθε χώρα που συνορεύει με την Τουρκία έχει ανάγκη από εξοπλισμούς.
Αυτά για να μην τρέφουμε μεγάλες προσδοκίες. Αλλά και με την πλήρη επίγνωση πως είναι καλύτερα να μιλάμε παρά να μη μιλάμε με την Τουρκία.
Μπορεί τώρα που έχουν στενέψει τα περιθώρια να επιζητεί ο Ερντογάν έναν κατευνασμό στις σχέσεις του με τη Δύση. Και φυσικά δεν έχουμε λόγο να μην επωφεληθούμε – αν είναι αυτές οι διαθέσεις του.
Τα γεωπολιτικά δεδομένα όμως παραμένουν αμετακίνητα, ακριβώς επειδή ούτε τα κράτη ούτε η γεωγραφία αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη.
