Υποτίθεται ότι ο Στέφανος Μάνος έλεγε για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη πως «αν πετάξεις μια πεπονόφλουδα στο Ολυμπιακό Στάδιο, θα τη βρει και θα την πατήσει».
Δεν ξέρω αν όντως το έλεγε και μάλλον είναι ανακριβές. Αλλά δεν πειράζει. Η Ιστορία γράφεται με αναπόδεικτους αφορισμούς.
Τώρα στη θέση του Μητσοτάκη (πατρός) βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Νομίζω πως αν κάποιος πετάξει πεπονόφλουδα όχι μόνο στο Ολυμπιακό Στάδιο αλλά σε ολόκληρη την Αθηνών – Λαμίας, θα τη βρει και θα φάει τα μούτρα του.
Τελευταίο κρούσμα. Αυτή η ιστορία με την Ροδόπη. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί πήγαν και μπλέχτηκαν με δύο (τουλάχιστον) αμφιλεγόμενους μειονοτικούς υποψηφίους και γιατί άφησαν τον Μητσοτάκη (υιό) να τους κρεμάσει στα μανταλάκια. Μια απλή δήλωση αρκούσε να το βγάλουν από πάνω τους.
Είναι όμως απλώς ζήτημα πεπονόφλουδας;
Διότι έως τώρα από πεπονόφλουδες κάνουν συλλογή. Την πάτησαν με τον φράχτη στον Εβρο, με τους εξοπλισμούς, με τις «Πρέσπες του Αιγαίου», με το Μεταναστευτικό, με τη μειονότητα, για να μη θυμηθώ τον γίγαντα Κατρούγκαλο, τον Γεωργούλη, το Ασφαλιστικό, την κυβέρνηση ανοχής ή ειδικού σκοπού, τη φορολογία της μεσαίας τάξης.
Ακόμη κι η απλή αναλογική τους γύρισε μπούμερανγκ. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι το πρώτο εκλογικό σύστημα παγκοσμίως που κατέστρεψε τον εμπνευστή του.
Ισως θα έπρεπε να μας δίνουν έξι νούμερα του Τζόκερ για να παίζουμε τα υπόλοιπα.
Είναι καταφανές ότι το θέμα των μουσουλμάνων υποψηφίων το υποτίμησαν ή δεν του έδωσαν τη δέουσα σημασία. Σχεδόν το παραδέχτηκε και δημόσια ο Μουζάλας (13/6).
Αν όμως δεν αποτιμούν τα πράγματα στο μέγεθος ή τη σημασία που η κοινωνία τούς αποδίδει, τότε εξηγείται γιατί κατέρρευσαν στις εκλογές και δεν το είχαν πάρει χαμπάρι.
Ο ειδικός Λούλης (αφού για άλλη μια φορά εξήγησε μετεκλογικά γιατί για άλλη μια φορά έπεσε έξω προεκλογικά) διατύπωσε την άποψη ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κουρασμένο κόμμα» – πάλι καλά διότι το 2000 είχε χαρακτηρίσει τη ΝΔ «φθαρμένο προϊόν»…
Αλλά μετά τις εκλογές μόνο ο Τσίπρας (σ.σ.: ο οποίος υποθέτω είναι ξεκούραστος ή θα έχει ξεκουραστεί εν τω μεταξύ…) μπορεί να φτιάξει τη δική του Κεντροαριστερά ή τέλος πάντων κάτι ξεκούραστο που να της μοιάζει.
Δεν ξέρω αν θα συμβούν όλα αυτά, πώς και πότε. Αλλά επειδή δεν μου αρέσει να κάνω τον προφήτη, θα συνιστούσα να ξεκινήσουν από μερικά πιο απλά πράγματα για να μην κουράζονται αδίκως.
Οπως για παράδειγμα να μην πατάνε όποια πεπονόφλουδα βρεθεί στον δρόμο τους.
