Το καλαμπούρι λέει πως την εποχή του Ανδρέα το ΠΑΣΟΚ άφηνε 11,45% πουρμπουάρ στις κάλπες για τους εκλογικούς αντιπροσώπους.
Αλλά είναι καλαμπούρι.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ πήρε το καλό εκλογικό αποτέλεσμα που είχε σαφώς ανάγκη μαζί με την πολιτική προοπτική που σίγουρα χρειαζόταν.
Δικαιολογημένες λοιπόν οι χαρές και τα πανηγύρια. Ακόμη κι αν το πέτυχε μάλλον εκτός προγράμματος.
Διότι το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε πλήρως όχι τις «προοδευτικές παρλαπίπες» των «αντιδεξιών», αλλά την άποψη του Λοβέρδου που έλεγε ότι υπαρξιακός αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ κι όχι η ΝΔ.
Απόδειξη; Το ΠΑΣΟΚ πέτυχε την καλύτερη εκλογική επίδοση από το 2012 την ίδια στιγμή που και η ΝΔ κατέγραφε το καλύτερο αποτέλεσμά της από το 2007 – έπειτα δηλαδή από δεκαέξι χρόνια και έξι εκλογές!
Συνεπώς είναι η καταρράκωση του ΣΥΡΙΖΑ που ευνόησε το ΠΑΣΟΚ και το ευνόησε επειδή του έκλεισε την πόρτα. Η ΝΔ έκανε απλώς το παιχνίδι της.
Λογικό. Η ΝΔ είναι άλλο μαγαζί. Ο Μητσοτάκης το έχει ανακαινίσει και διατηρεί κάθε φορά την ευχαρίστηση να πακετάρει το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε τη ΝΔ χαλάει το πακετάρισμα, ούτε τελικά το ΠΑΣΟΚ, μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Συνεπώς η εκδοχή ενός «ΣΥΡΙΖΑ με χαμηλά λιπαρά» που λανσάρει ο Ανδρουλάκης ουδόλως στενοχωρεί την Πειραιώς.
Οπως δεν τη στενοχωρεί κι ο ίδιος ο Ανδρουλάκης όσο αφήνει στον Μητσοτάκη ελεύθερο το Κέντρο και τον μεσαίο χώρο.
Το είχαμε σημειώσει μετά την εκλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Επί της ουσίας ούτε ο Ανδρουλάκης είναι αντίπαλος του Μητσοτάκη ούτε ο Μητσοτάκης του Ανδρουλάκη.
Παίζουν σε άλλες κατηγορίες.
Κι αν ο Ανδρουλάκης δεν εκδήλωνε μια ακατανόητη προσωπική αντιπαλότητα με τον Μητσοτάκη ούτε που θα το συζητούσαμε.
Από την άλλη, βέβαια, η αντιπαλότητα αυτή δεν του βγήκε σε κακό. Πάντα βοηθάει να δηλώνεις ίδιο μπόι με τον ισχυρό έστω και λίγο μικρομέγαλα, έστω και κάπως παλιομοδίτικα.
Διότι για να πούμε μια καλή κουβέντα και για τον Καίσαρα, ο Ανδρουλάκης έκανε κάτι εξαιρετικά χρήσιμο για το ΠΑΣΟΚ. Το έβγαλε έξω από το δίλημμα της διακυβέρνησης.
Λίγο άγαρμπα, λίγο αφελώς, ίσως χάρη στην επίδοση της ΝΔ που πάει για αυτοδυναμία, αλλά το πέτυχε. Και προς το παρόν δεν νομίζω ότι επιζητούσε κάτι άλλο.
Τα υπόλοιπα φυσικά επί της οθόνης. Λογικά ο Ανδρουλάκης θα έχει τέσσερα χρόνια στη διάθεσή του να φτιάξει ένα άλλο ή ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ.
Και ως γνωστόν «αρχή άνδρα δείκνυσι».
