Εννέα και σήμερα έμειναν έως τις εκλογές. Και τα πράγματα δεν φαίνεται να αλλάζουν.
Χωρίς όμως να μένουν ίδια.
Κινδυνεύει η πρωτιά της ΝΔ; Ναι, από τον εαυτό της.
Κινδυνεύει δηλαδή αν ο «αέρας νίκης» σε ποσοστά 60-70% και πάνω που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις και η αίσθηση κυριαρχίας λειτουργήσουν χαλαρωτικά στους ψηφοφόρους της.
«Ελα μωρέ, τους έχουμε!». Και τελικά βρεθούν προ εκπλήξεων, μικρών ή μεγάλων.
Κινδυνεύει η δεύτερη θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Οχι, δεν κινδυνεύει.
Αυτό που κυρίως κινδυνεύει είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ αν η εντυπωσιακά ασύντακτη κι ανερμάτιστη προεκλογική εκστρατεία του τον υπονομεύσει και για τις επόμενες εκλογές.
Οι εντυπώσεις δεν διορθώνονται μέσα σε εικοσιτετράωρα ή εβδομάδες.
Κινδυνεύει το ΠΑΣΟΚ; Κινδυνεύει.
Καταφανώς βρίσκεται σε καθοδική πορεία κι όταν το εκλογικό ασανσέρ κατεβαίνει ποτέ δεν ξέρεις πού θα σταματήσει.
Με άλλα λόγια, ακόμη και με ένα εκλογικό σκηνικό διαμορφωμένο, υπάρχουν κενά και ερωτήματα.
Το βασικότερο είναι όχι αν θα βγει κυβέρνηση αλλά αν θα μπορέσει η ΝΔ να δρομολογήσει τις επόμενες εκλογές από θέση ισχύος και με μια ορατή προοπτική αυτοδυναμίας.
Για τον σχηματισμό κυβέρνησης, οι πιθανότητες είναι ισχνές. Η εκτίμηση του Τσίπρα πως αν οριακά βγαίνουν οι αριθμοί μεταξύ πρώτου και τρίτου κόμματος, ο Μητσοτάκης θα επιδιώξει να κάνει κυβέρνηση είναι λάθος.
Ο Μητσοτάκης θα προτιμήσει ακόμη και μια κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις δεύτερες εκλογές όταν στη χειρότερη περίπτωση θα έχει 147-148 βουλευτές λόγω του μπόνους. Παρά μια κυβέρνηση συνεργασίας με τις 120-125 έδρες που θα του δώσει την επόμενη Κυριακή η απλή αναλογική.
Αυτονόητο.
Τόσο αυτονόητο που απορώ με όσους οπαδούς της απλής αναλογικής δεν καταλαβαίνουν ότι το εκλογικό σύστημα των ονείρων τους υπονομεύει τον σχηματισμό της κυβέρνησης που θα επιθυμούσαν.
Την ίδια στιγμή μάλιστα που ο Ανδρουλάκης έχει φροντίσει να κόψει τις γέφυρες με τη ΝΔ και να καταστήσει τις δεύτερες εκλογές σχεδόν μονόδρομο για τον Μητσοτάκη.
Αν φυσικά ο Ανδρουλάκης καταφέρει κάπως να τον στριμώξει, θα αποδειχτεί μια καλή ζαριά.
Αν όμως δεν του βγει, τα πράγματα ζορίζουν για μετά τις εκλογές.
Και οι εκλογές δεν είναι τάβλι να παίζονται με ζάρια.
Ολα αυτά προκύπτουν από μια απλή και λογική διαπίστωση. Οτι καλώς ή κακώς η ΝΔ παραμένει ως τώρα ο μοναδικός πραγματικός διεκδικητής της εξουσίας.
Δεν ξέρω αν ως την επόμενη Κυριακή προλάβει να εμφανιστεί και κάποιος άλλος.
Προφανώς δεν είναι εύκολο. Αλλά τουλάχιστον θα ανακάτευε το παιχνίδι.
