Αυτή η συζήτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα είναι στα όρια της παρλαπίπας. Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να το αμφισβητήσει επίσημα κι ούτε μου αρέσει να κάνω δίκες προθέσεων. Αν το κάνει, θα το δούμε όταν το κάνει για να γελάσουμε όλοι μαζί. Αλλά να είμαστε ειλικρινείς. Ο Τύπος και διάφορα sites της αντιπολίτευσης έχουν εξαντλήσει κάθε απόθεμα συνωμοσιολογίας και αρλούμπας.
Από τη «λίστα Πέτσα» έως τους ισραηλινούς πράκτορες στην Αντίς Αμπέμπα και τις παρακολουθήσεις «ερευνητών δημοσιογράφων» έως το «μυστικό δείπνο» στη Βουλιαγμένη και (νέο φρούτο) κάποια «ομάδα Χόρχε» που μπορεί να αλλάζει το περιεχόμενο της κάλπης. Δεν έχω αμφιβολία πως η συνωμοσιολογία και η αρλούμπα είναι ανεξάντλητες και ότι αποτελούν μέρος της ψυχοσύνθεσης πολλών συμπατριωτών μας. Ιδιαίτερα των ψεκασμένων.
Ποιος άλλος λαός μπορούσε ποτέ να πιστέψει πως κάνοντας εκλογές θα βρει λεφτά και μετά με ένα δημοψήφισμα θα διαλέξει πώς θα του τα δώσουν; Αλλά ήλπιζα πως αυτό πάει πέρασε. Πως πάθαμε και μάθαμε, δηλαδή. Μόνο που όπως φαίνεται η Ελλάδα ποτέ δεν μαθαίνει. Το νέο φρούτο είναι η «ομάδα Χόρχε».
Πρόκειται λέει για ομάδα ισραηλινών πρακτόρων που (αν πιστέψω όσους την ανακάλυψαν…) ασχολείται επαγγελματικά με την παραπληροφόρηση και προσπαθεί με διάφορες μεθόδους ψευδολογίας να χειραγωγήσει τον κόσμο και να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα («Le Monde» και «The Guardian», 16/2).
Σιγά την αποκάλυψη! Ο μισός ελληνικός Τύπος και τα ¾ του ελληνικού Διαδικτύου κάνουν την ίδια δουλειά. Ποτέ όμως δεν πιστέψαμε ότι κρίνουν εκλογές. Διότι δεν μπορούν να τις κρίνουν. Ελπίζω λοιπόν τώρα που μπαίνουμε στην εκλογική ευθεία να αφήσουμε στην άκρη τις συνωμοσίες και τις αρλούμπες για να ασχοληθούμε σοβαρά με το ζητούμενο.
Που είναι το μέλλον αυτού του τόπου. Η οικονομία – που δεν είναι μόνο επιδόματα ή φόροι αλλά και μισθοί και ανάπτυξη και επενδύσεις. Η παιδεία – που δεν εξαντλείται στα επαγγελματικά προσόντα κάθε επίδοξου Χορν. Η ασφάλεια και η άμυνα – που δεν έχουν να κάνουν με την ΑΔΑΕ, ούτε με πόσοι εισαγγελείς υπογράφουν στην ΕΥΠ.
Η υγεία – και όχι μόνο οι ΜΕΘ. Η δικαιοσύνη. Το περιβάλλον. Γενικά η ζωή μας. Και σίγουρα πάντως το ζητούμενο δεν είναι τα πρακτοριλίκια κάθε διεστραμμένου μυαλού. Παρεμπιπτόντως μη με ρωτήσετε πώς συμβαίνει και όλοι οι πράκτορες του παραμυθιού είναι Ισραηλινοί διότι θεωρώ την απάντηση προφανή.
Αν σας έλεγαν ότι τις εκλογές κρίνουν πράκτορες από την Ισλανδία με έδρα το Λουξεμβούργο, θα το πιστεύατε πιο εύκολα;
