Οταν τα δικαστήρια κρίνουν όπως νομίζουν κι όταν ο Τύπος κάνει την κριτική που νομίζει σε όσα έκριναν, τότε το κράτος δικαίου στην Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα.

Κι εδώ τελειώνουν όλα διότι αυτό ακριβώς ισχύει.

Αλλά δεν τελειώνουν. Διότι το κράτος δικαίου στην Ελλάδα δεν είναι δημοκρατικό αγαθό ούτε πυλώνας της δημοκρατίας.

Είναι επάγγελμα.

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν ή διαβουλεύονται ή συνεδριάζουν ή βγάζουν το ψωμί τους και τα εσώψυχά τους ή πουλάνε μούρη ή κερδίζουν λεπτά δημοσιότητας από το έρημο κράτος δικαίου.

Σε ημερίδες, καφενεία, αμφιθέατρα και άλλους χώρους συνεύρεσης.

Και το έρημο κράτος δικαίου είναι υποχρεωμένο να ανέχεται και να υπομένει όσους ανησυχούν για πάρτη του ή αυτόκλητα το υπερασπίζονται. Στην Ελλάδα, στο Στρασβούργο ή τις Βρυξέλλες, σε δουλειά να βρίσκονται λόγω αναδουλειάς.

Ομολογώ πως δεν θα ήθελα να είμαι κράτος δικαίου.

Ξεκινήσαμε με τις υποκλοπές, μετά εμφανίστηκαν τα μέντιουμ της Ευρωβουλής, ύστερα πήγαμε στους ισραηλινούς πράκτορες της Αντίς Αμπέμπα και φτάσαμε στις εκλογές που θα χειραγωγούν κάποιοι άλλοι ισραηλινοί πράκτορες – όπως υποστηρίζουν τα μέντιουμ…

Ενώ ένα απλό Lexotanil θα βοηθούσε πολύ.

Στο ενδιάμεσο μάθαμε από την «ερευνητική δημοσιογραφία» ότι έγινε κοτζάμ «μυστικό δείπνο» («Εφ.Συν.» 13/2).

Και πού έγινε μυστικά; Στον «Αστέρα Βουλιαγμένης» – δεν το λες και απόμερα.

Οπου, λέει, είχε καταφθάσει ο διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας με επτακόσιους συνοδούς και επτά αεροπλάνα. Αρα ο άνθρωπος μάλλον δεν έψαχνε να περάσει απαρατήρητος.

Και στο οποίο «μυστικό δείπνο» μετείχαν μυστικά ο διάδοχος κι οι υπουργοί του, ο έλληνας Πρωθυπουργός ο Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου, ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας, ο πρώην Πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Εύα Καϊλή και κάποιοι άλλοι μυστικοί.

Και πώς όλοι αυτοί έφαγαν «μυστικά» χωρίς να τους πάρει χαμπάρι κανείς πλην (εννοείται) των «ερευνητών»; Μάλλον θα πήγαν στο κάλεσμα μεταμφιεσμένοι με κελεμπίες.

Αν πάντως το Lexotanil δεν βοηθήσει, εγώ θα συνιστούσα να δουν και κανέναν γιατρό. Η ψυχική υγεία θέλει προσοχή.

Ενα μόνο με στενοχωρεί. Οτι δεν υπάρχουν εγκεκριμένα επαγγελματικά πιστοποιητικά για την προστασία του κράτους δικαίου.

Κάτι ανάλογο δηλαδή με εκείνο για το οποίο διαμαρτύρονται οι καλλιτέχνες.

Τώρα λοιπόν που ο Μητσοτάκης πήρε φόρα και τα ρυθμίζει όλα πριν από τις εκλογές μήπως θα έπρεπε αντί να τρέχει σε «μυστικά δείπνα» στη Βουλιαγμένη και να βγάζει βόλτα το κορίτσι στην Κοζάνη, να ασχοληθεί σοβαρά με τα επαγγελματικά πιστοποιητικά των υπερασπιστών του κράτους δικαίου;

Κι αυτοί καλλιτέχνες είναι. Στο είδος τους.