Όταν ο πολίτης στην ολοένα πολυπλοκότερη καθημερινότητά του δεν προσαρμόζεται με τους αναπόφευκτους καθημερινούς ελέγχους (ξυπνητήρι, οδική κυκλοφορία, οικονομική διαχείριση, κάρτα εργασίας, ετοιμότητα και αφοσίωση στην εργασία), κυριεύεται από άγχος, εκνευρισμό. Η καθημερινότητά του γίνεται χαώδης και απογοητευτική. Πιέζεται για αναπροσαρμογή του ατομικού του προγράμματος δράσης.
Όταν στην οικογένεια, ο «ένας ράβει και ο άλλος ξηλώνει», αλλοίμονο στα παιδιά και στα θεμέλιά της οικογένειας. Την ακολουθεί κοινωνική γύμνια και αποξένωση. Λείπει το κοινό οικογενειακό της στρατηγικό πρόγραμμα δράσης. Η έννοια της αγάπης στο σπιτικό αυτό δεν είναι «το μισό εγώ σου και μισό δικό μου ίσον με το οικογενειακό μας ένα», αλλά «τα δυο εγώ μας ίσα με τα δυο οικογενειακά μας εγώ, δηλαδή το χάος».
Όταν στην επιχείρηση δεν υπάρχει ένα στρατηγικό πρόγραμμα δράσης και δεν συνοδεύεται από το αναγκαίο σύστημα εποπτείας της εφαρμογής και υλοποίησής του, η πορεία της επιχείρησης είναι προβληματική και το μέλλον αβέβαιο.
Όταν η Πολιτεία, προαπαιτεί από τις τετραετούς θητείας πολιτικές της κυβερνήσεις, την υλοποίηση του πάγιου αλλά συνεχώς αναπροσαρμοζόμενου στρατηγικού της στόχου (οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και ευημερία των πολιτών της). Και όταν οι κυβερνήσεις και οι αντιπολιτεύσεις τους, η κάθε ομάδα ανάλογα με την ευθύνη που της αναλογεί υποβαθμίζουν την υλοποίηση του στόχου αυτού, υπέρ του ιδιωφελούς στόχου της κομματικής τους επικράτησης για την διατήρηση ή κατάκτηση της εξουσίας (σύγκρουση συμφερόντων, κανονισμός Βουλής), αλλοίμονο στους συνεχώς διχασμένους πολίτες της και στα θεμέλια της δημοκρατικής τους Πολιτείας.
Οι παραπάνω ενδεικτικές επισημάνσεις δημιουργούν δυσλειτουργικές εστίες εντάσεων και εκτροχιασμό από την ομαλή και πολιτισμένη πορεία της κοινωνίας μας, που πρόσφατα συγκλονίζεται και από ακραίες κακουργηματικές πράξεις (διαφθορών, οικονομικών και σεξουαλιικών εγκλημάτων κλπ).
Οι επισημάνσεις αυτές, θεωρούμενες από την σκοπιά των γενικών αρχών της διοίκησης των οργανισμών, έλκουν την προέλευσή τους από την έλλειψη ή την πλημμελή εφαρμογή των επιβεβλημένων και θεσμοθετημένων διοικητικών ελέγχων.
Παρακάτω επιχειρείται μια περιληπτική και εκλαϊκευμένη προσέγγιση στην έννοια του ελέγχου και στις ευεργετικές επιπτώσεις της αποτελεσματικής εφαρμογής του, ειδικότερα στην εποπτεία του ανθρώπινου δυναμικού. Μιας σκόπιμα, πολλές φορές, παρεξηγημένης έννοιας από τους ίδιους τους υπεύθυνους προϊσταμένους/κριτές, συνδικαλιστικούς φορείς, ή/και άτομα που επιδιώκουν εύκολες συμπεριφορές στις εργασιακές και τις κοινωνικές τους σχέσεις, ή ακόμη και για ιδιοτελείς βλέψεις σε βάρος του οργανισμού που εργάζονται και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.
Το σύστημα ελέγχου στους οργανισμούς
Η απρόσκοπτη δράση των πολυπληθών οργανισμών διασφαλίζεται μέσω του συντονισμού των επί μέρους διοικητικών τους λειτουργιών, Προγραμματισμός, Οργάνωση, Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού, Λήψη Αποφάσεων, Έλεγχος. Ο έλεγχος αποτελεί την δεσπόζουσα λειτουργία. Συντονίζει τις υπόλοιπες λειτουργίες κυρίως για την επιτυχία του στρατηγικού στόχου και εποπτεύει την λειτουργία και εκτέλεση των εργασιών. Διευκρινίζεται ότι ο στρατηγικός στόχος, ανάλογα με το μέγεθος του οργανισμού, αναλύεται, τμηματοποιείται και κατανέμεται στις υπηρεσίες της ιεραρχικής κλίμακας για την ορθολογικότερη υλοποίησή του. Ακόμη και ο άνθρωπος (η απλούστερη μορφή οργανισμού), προγραμματίζει, συντονίζει τη δράση του για να πετύχει τα όνειρά του. Ο θυμόσοφος κρητικός λέει «εκείνος που δεν αγαπά και όνειρα δεν κάνει, σ΄αυτόν τον κόσμο να μη ζει γιατί τον τόπο πιάνει».
Ένα σύστημα ελέγχου, ανάλογα με το εύρος των δραστηριοτήτων του οργανισμού, περιλαμβάνει, εκτός από το ζωτικό πρόγραμμα εποπτείας του ανθρώπινου δυναμικού και άλλα προγράμματα εξειδικευμένων ελέγχων, όπως των πρώτων υλών, παραγωγής, αποθήκης, οικονομικών-λογιστικής. Επιτακτική ανάγκη αποτελεί και η άμεση εφαρμογή των προγραμμάτων κοινωνικής ευθύνης όπως, ο κώδικας αξιών και ηθικής έναντι του προσωπικού και της πελατείας, δράσεις έναντι της υπερκατανάλωσης των βασικών πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη και της καταπολέμησης της κλιματικών αλλαγών.
Ο έλεγχος είναι αναγκαίος,
- διαπιστώνεται με αυτόν, ο βαθμός λειτουργικότητας όλων των επί μέρους υπηρεσιών του οργανισμού
- μειώνεται η ανασφάλεια των, χωρίς πρωτοβουλία και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, εργαζομένων, με την αμεσότερη εποπτεία του έργου τους και των εργασιακών σχέσεων τους με τον προϊστάμενο και με προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης.
- κατευθύνεται το δυναμικό και δραστήριο προσωπικό σε προγράμματα ενίσχυσης των διοικητικών του ικανοτήτων και ανέλιξής του στην διοικητική κλίμακα του οργανισμού.
Επισημαίνεται ότι η άσκηση πίεσης, η βίας ή η παράφορης εξουσίας επί των εργαζομένων σε ολόκληρη την διοικητική ιεραρχία δεν έχουν θέση στα σύγχρονα συστήματα ελέγχου. Συγκρούονται με τα προγράμματα κοινωνικής ευθύνης των οργανισμών, αποτελούν σοβαρές μορφές κατάχρησης εξουσίας και δημιουργούν ανεπανόρθωτα λειτουργικά προβλήματα.
Αντίθετα, ο σωστός έλεγχος διενεργείται για την ορθολογικότερη εκτέλεση των εργασιών, βελτιώνει το εργασιακό περιβάλλον και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Μέσω των δραστηριοτήτων αυτών υλοποιείται ο διττός στρατηγικός στόχος του οργανισμού (goal congruence), η επιτυχία δηλαδή του στόχου της επιβίωσης και ανάπτυξης του οργανισμού και η παράλληλη ικανοποίηση και επαγγελματική ανάπτυξη των εργαζομένων.
Αν ένα σύστημα ελέγχου ή οι διοικητικοί του προϊστάμενοι επικεντρώνονται μόνο στον ένα στόχο, ο οργανισμός δυσλειτουργεί και η αναπτυξιακή του πορεία είναι αμφίβολη.
Μορφές ελέγχων
Α. Έλεγχος κατά την εκτέλεση των εργασιών (on the job training). Οι εργασίες εποπτεύονται και διορθώνονται κατά την εκτέλεσή τους. Εκπαιδεύει, επικοινωνεί, αναπτύσσει εργασιακές σχέσεις, διατηρεί την ποιότητα και ποσότητα στα προκαθορισμένα επίπεδα.. Η επιτυχία του ελέγχου εξαρτάται από τη βούληση της ηγεσίας του οργανισμού και των κατάλληλα εκπαιδευμένων λειτουργών της (προϊστάμενοι).
Β. Προληπτικός. Ο κατά τακτά διαστήματα δειγματοληπτικός έλεγχος, της εκτέλεσης των εργασιών μιας υπηρεσίας. Ιδιαίτερα σημαντικός προλαμβάνει και προφυλάσσει από την λανθασμένη εκτέλεση μιας εργασίας, διδάσκει, διασφαλίζει ποιότητα, αναπτύσσει σχέσεις. Η επιτυχία του ελέγχου εξαρτάται από την προσωπικότητα και τις εργασιακές δεξιότητες των προϊσταμένων των υπηρεσιών.
Γ. Κατασταλτικός. Είναι ο τακτικός περιοδικός έλεγχος. Αν κάτι δεν πήγε καλά η ζημιά έχει γίνει. Προσφέρει όμως αξιόλογη πληροφόρηση για την ορθότητα του στρατηγικού στόχου και την αποτελεσματικότητα της δράσης του οργανισμού. Βελτιώνει το επίπεδο των επαγγελματικών δεξιοτήτων του εργαζομένου.
Το έργο του κατασταλτικού ελέγχου ελαχιστοποιείται, αν οι πιο πάνω δυο μορφές ελέγχων (Α,Β) εφαρμόζονται αποτελεσματικά.
Η διαδικασία εφαρμογής του κατασταλτικού ελέγχου περιλαμβάνει την αξιολόγηση και τη σύγκριση του πραγματοποιηθέντος αποτελέσματος, με τον προκαθορισθέντα επιθυμητό στόχο (πρότυπο) και την διόρθωση των τυχόν σοβαρών αποκλίσεων.
Η διαδικασία της διόρθωσης των αποκλίσεων είναι ιδιαίτερα σημαντική. Συμμετέχουν ολόκληρη η διοικητική κλίμακα της ιεραρχίας, «ο κρίνων κρίνεται» αλλά και οι εργαζόμενοι. Ελέγχεται προηγουμένως αν:
- είναι ρεαλιστικός ο στρατηγικός στόχος του οργανισμού, είναι τα προκαθορισθέντα εργασιακά πρότυπα μετρήσιμα και υλοποιήσιμα; (η ηγεσία του οργανισμού)
- είναι οι προϊστάμενοι τα κατάλληλα πρόσωπα στην κατάλληλη θέση; τα προσόντα τους (εργασιακές δεξιότητες και διοικητική ικανότητα), πληρούν τις απαιτήσεις της θέσης; (τα ανώτερα στελέχη)
- είναι ο βαθμός ανάπτυξης των διαπροσωπικών σχέσεων προϊσταμένου- εργαζομένων ικανοποιητικός; Οι εργαζόμενοι εκτελούν την εργασία, άρα χωρίς τη συνεργασία τους αποτέλεσμα δεν παράγεται! (ο άμεσος προϊστάμενος)
- ξέρει o εργαζόμενος επακριβώς «τι να κάνει και πώς να το κάνει»; Μήπως απαιτείται συμπληρωματική εκπαίδευση; Μήπως δεν είναι στο κατάλληλο πόστο, μήπως σε άλλο να απέδιδε καλύτερα; (ο άμεσος προϊστάμενος)
Τα συστήματα ελέγχου είναι άκρως ανθρωποκεντρικά. Η ηγετική ομάδα κάθε οργανισμού έχει την αποκλειστική ευθύνη για την εφαρμογή και την αποτελασματικότητά τους. Καθορίζει στόχους, οργανώνει, συντονίζει, αποφασίζει, επιλέγει, εκπαιδεύει, επικοινωνεί με τον εργαζόμενο, τον τοποθετεί στην κατάλληλη θέση εργασίας. Ο άμεσος προϊστάμενος εποπτεύει την εργασία του και τον βοηθά να ολοκληρώσει τις εργασιακές του δεξιότητες. Στον πρώτο παγκόσμιο γραπτό εμπορικό κώδικα των Βαβυλωνίων το 1750 π.Χ., αναφέρεται το παράδειγμα της διάνοιξης ενός χαντακιού με τις ρητές οδηγίες, «ο εργοδηγός της ομάδας έχει την αποκλειστική ευθύνη για την έγκαιρη παράδοσή του έργου και την εκτέλεσή του, σύμφωνα με τις προδιαγραφές».
Εξάλλου σημαντικό κίνητρο για τον άνθρωπο αποτελεί η εργασία. Ικανοποιεί άμεσα τις ποικίλες ανάγκες του. Οι επαγγελματικές του φιλοδοξίες, του επιφυλάσσουν πολλές εκπλήξεις στην ανέλιξή του στην διοικητική κλίμακα της ιεραρχίας, ανάλογα φυσικά με τις επαγγελματικές του δεξιότητες και την επιστημονική του κατάρτιση.
Διαχρονικά, τα εχέγγυα της ομαλής και αναπτυξιακής λειτουργίας κάθε οργανισμού είναι:
- η προσωπικότητα, η διοικητική ικανότητα, αλλά και ο αξιακός και ηθικός κόσμος του ηγέτη και της ηγετικής του ομάδας, αποτελεί ενεργό παράδειγμα προς μίμηση.
- το ισχυρό έμφυτο κίνητρο των ατόμων για εργασία και προκοπή, το οποίο ενισχύεται υλικά και ηθικά από τον οργανισμό ως ανταμοιβή της εργατικότητας , συνεργασίας και αφοσίωσής τους
- η διαπίστωση ότι η ηγεσία και οι εργαζόμενοι στους οργανισμούς είναι δυο «κόσμοι» αλληλοεξαρτώμενοι και αλληλοσυμπληρούμενοι. Σε ολόκληρη την κλίμακα της ιεραρχίας η συμπεριφορά των ατόμων , είναι ξεχωριστή και κρύβει εκπλήξεις, αποδεκτές και κάπου, κάπου κατακριτέες ή/και παραβατικές !!! και
- η εφαρμογή σύγχρονων συστημάτων ελέγχου των δραστηριοτήτων του οργανισμού.
Πρόδηλη είναι η αναγκαιότητα της εφαρμογής των συστημάτων ελέγχου στη διοίκηση των οργανισμών. Από τις έρευνες που διεξάγονται για την αποτελεσματικότητα της ορθής εφαρμογής τους, διαπιστώνεται ότι η διόρθωση των αποκλίσεων ως προς, την εργασιακή συμπεριφορά των εργαζομένων ή/ και των προϊσταμένων τους, ή την απόδοση μιας εργασίας, περιορίζεται συνήθως σε πολύ μικρό αριθμό περιπτώσεων. Οφείλεται δε είτε σε λάθος επιλογή ατόμων στο πόστο, είτε σε προϊστάμενο με ανεπαρκή υπηρεσιακά προσόντα, είτε σε εργαζόμενο με ελλιπείς γνώσεις της συγκεκριμένης εργασίας. Για τις ακραίες έκνομες πράξεις ή συμπεριφορές λαμβάνονται πειθαρχικά μέτρα.
Ιδιαίτερα επιτακτική χαρακτηρίζεται η εφαρμογή σύγχρονων συστημάτων εποπτείας και ελέγχου στους δημόσιους οργανισμούς λόγω μεγέθους και της γραφειοκρατικής οργανωτικής τους δομ
Ο λειτουργικός και εποπτικός ρόλος της Δημόσιας Διοίκησης
Η Δημόσια Διοίκηση, είναι ο ανεξάρτητος δημόσιος οργανισμός ο οποίος με σύγχρονα συστήματα διοίκησης συντονίζει το σύνολο των φορέων του δημόσιου (Οικονομία, Παιδεία, Δικαιοσύνη κλπ), των ταγμένων για την υλοποίηση του στρατηγικού στόχου της Κυβέρνησης. Απαιτείται επομένως μια δημόσια διοίκηση αμερόληπτη, σταθερή, ασφαλής, ευέλικτη, αποδοτική με κατάλληλα επιλεγμένο ανθρώπινο δυναμικό, η οποία παράλληλα παρακολουθεί τις τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις, μεταρρυθμίζει και εκσυγχρονίζει τις διοικητικές και οργανωτικές της δομές.
Σήμερα οι Δημόσιες Διοικήσεις των προηγμένων χωρών, που εφαρμόζουν σύγχρονα συστήματα ελέγχων ξεχωρίζουν επειδή:
- Σέβονται και νοιάζονται τους πολίτες τους εξασφαλίζοντάς τους ειρηνική κοινωνική διαβίωση, ασφάλεια, πολιτισμό και ένα ελεγχόμενο έννομο με αρχές και κανόνες ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.
- Παρέχουν και εποπτεύουν το έννομο, λειτουργικό και ασφαλές επιχειρηματικό περιβάλλον το οποίο διευκολύνει την ανάπτυξη των οικονομικών μονάδων για την προσφορά τους στην κοινωνία, απασχόληση, προϊόντα και υπηρεσίες με υπευθυνότητα και κοινωνική ευαισθησία.
- Προλαμβάνουν και καταστέλλουν έγκαιρα και έννομα κάθε έκνομη συμπεριφορά, στους χώρους εργασίας των φορέων τους, μέσω σύγχρονων συστημάτων ελέγχου και κυρίως προληπτικών.
- Τέλος, μέσω των Ανεξάρτητων Αρχών τους, προστατεύουν στελέχη και εργαζόμενους σε ολόκληρη την κλίμακα των διοικητικών ιεραρχιών των φορέων τους από καταχρήσεις εξουσίας, συγκρούσεις συμφερόντων και διαφθορά.
Η Δημόσια Διοίκηση της χώρας μας, αν και ο λαός της χαρακτηρίζεται δραστήριος και δημιουργικός, δεν έχει φθάσει ακόμη στο επίπεδο των προηγμένων κρατών. Σημειώνεται ότι βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των 27 κρατών της ΕΕ ( μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμός.
Η Ελληνική Δημόσια Διοίκηση δεν είναι ένας ανεξάρτητος οργανωτικά και διοικητικά οργανισμός. Ελέγχεται και ποδηγετείται από την εκάστοτε εκλεγμένη Πολιτική Κυβέρνηση, είναι κομματική και ρουσφετολογική. Οι συνέπειες χρόνιες και ανασταλτικές του αναμενόμενου βαθμού εξέλιξης και προόδου της χώρας, εντοπίζονται:
- Στην Πολιτική Κυβέρνηση και τη Βουλή
Το Κυβερνητικό πρόγραμμα ξεδιπλώνεται και εφαρμόζεται μέσω του κοινοβουλευτικού έργου της Βουλής. Σύμφωνα με τον κανονισμό της (σελ201) «η δημοκρατία μας στηρίζεται, στην πολυφωνία και τον ειλικρινή διάλογο των κομμάτων στο κοινοβούλιο, με μοναδικό στόχο τη βελτιστοποίηση των αποφάσεων με τη συναίνεση, κατά το δυνατό, όλου του σώματος της Βουλής προς το συμφέρον του κράτους και του κοινωνικού συνόλου».
- Διαχρονικά οι ολομέλειες στην Βουλή αφήνουν στον πολίτη διάχυτη την εντύπωση της έντονης διχαστικής μανίας των κομμάτων και της κατά κανόνα έλλειψης συμφωνίας στις ψηφοφορίες. Οι αποφάσεις λαμβάνονται συνήθως μόνο από το κυβερνόν κόμμα, με κάποιες εξαιρέσεις.
- Εμφανής είναι ο συχνός εκτροχιασμός των συζητήσεων και ο αποπροσανατολισμός από το κυβερνητικό έργο με τις παρεμβάσεις συλλήβδην όλων των κομμάτων χάριν της προβολής των ιδιοτελών κομματικών τους προτεραιοτήτων , της Κυβέρνησης για τη διατήρηση της νομής της εξουσίας και της αντιπολίτευσης για την αναρρίχησή της σε αυτήν. Μια ξεκάθαρη μορφή σύγκρουσης επιδιώξεων, ο πιο ύπουλος εχθρός της ομαλής και ποιοτικής διακυβέρνησης της χώρας.
- Δυστυχώς το πολιτικό κόστος οι κομματικές σκοπιμότητες και η κομματική πειθαρχία είναι τα όπλα αποτροπής συναινετικών διαδικασιών, σε κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια εκσυγχρονισμού της λειτουργίας της Βουλής, ακόμη και από πιο τεχνοκράτες Πρωθυπουργούς.
- Οι αποφάσεις και οι νόμοι που ψηφίζονται χωρίς την ευρεία συναίνεση του σώματος της Βουλής αποτελούν αντικείμενο πιθανής κατάργησής τους από την επόμενη Κυβέρνηση και το διοικητικό χάος της χώρας διογκώνεται.
Άραγε, μετράει και ελέγχεται το πολιτικό ήθος των κομμάτων και η κοινωνική τους ευθύνη απέναντι στην Πολιτεία και τους πολίτες της; Τι παράδειγμα κοινωνικής συμπεριφοράς ήθους, ασφάλειας, και ελπίδας εκτός από διχασμό και απογοήτευση , προσφέρουν στους πολίτες και στους επιχειρηματκούς, επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς της χώρας;
- Στη Δημόσια Διοίκηση
Η λειτουργία και η πορεία της Δημόσιας Διοίκησης της χώρας διαταράσσεται ή ανακόπτεται, προσωρινά ή μονιμότερα, από την θεσμοθετημένη εκλογική διαδικασία, ανά τετραετία ή/και ενωρίτερα, επειδή:
- Το κομματικό κριτήριο επικρατεί στην επιλογή των στελεχών σε όλες σχεδόν τις βαθμίδες της διοικητικής κλίμακας. Ακολουθούν οι ενδοϋπηρεσιακές μετακινήσεις των εργαζομένων με δυσμενείς διχαστικές επιπτώσεις στη συνοχή του εργασιακού κλίματος και των διαπροσωπικών σχέσεων . Ο βαθμός παρακίνησης των εργαζομένων βρίσκεται διαρκώς σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
- Τα τυχόν νέα επενδυτικά προγράμματα κάθε νέας Κυβέρνησης και η κομματική αξιολόγηση των εκκρεμοτήτων που παρέλαβε, προξενούν στην ομαλή λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, χρονοβόρες καθυστερήσεις.
- Οι πολίτες , οι επιχειρηματικοί και κοινωνικοί φορείς στερούνται της αρωγής ενός ασφαλούς και φιλικού κοινωνικού περιβάλλοντος, εξαιτίας των εγγενών δυσλειτουργιών της Δημόσιας Διοίκησης.
- Ο θεσμοθετημένος έλεγχος στις υπηρεσίες της Δημόσιας Διοίκησης είναι γραφειοκρατικός, μεροληπτικός και αναποτελεσματικός, συνθήκες που ενθαρρύνουν, κατά καιρούς, ακραίες παραβατικές πράξεις και συμπεριφορές .
Παρόλα τα εμπόδια πολίτες, επιχειρήσεις και κοινωνικοί φορείς επιβιώνουν με τις δυσλειτουργίες των Δημόσιων Υπηρεσιών και υφίστανται καρτερικά τις συναλλακτικές δυσκολίες επίλυσης των υποθέσεών τους.
Ηχηρά παραδείγματα, μεταξύ πολλών καθημερινών, δείχνουν το μέγεθος των κομματικών δυσλειτουργιών των Κυβερνήσεων και της Δημόσιας Διοίκησης.
- Στη συνταγματική αναθεώρηση το 2019 απορρίφθηκε η πρόταση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Πολλά ξένα κολέγια, έχουν εγκατασταθεί στην χώρα μας και απορροφούν μαθητές που δεν εισάγονται στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, ενώ μεγάλος αριθμός Ελλήνων σπουδάζουν στο εξωτερικό.
Όταν η χώρα μας έκλινε την πόρτα στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, η Κύπρος την άνοιγε. Σήμερα λειτουργούν 20 πανεπιστήμια με 13500 φοιτητές από 100 χώρες και με μεγάλο αριθμό Ελλήνων καθηγητών στο διδακτικό προσωπικό τους!.
- Με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, για τη μείωση των λειτουργικών της δαπανών, η τότε κυβέρνηση κατάργησε προσωρινά τα δώρα και μείωσε τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζόμενων στο Δημόσιο τομέα κα στις ΔΕΚΟ.
Οι δικαστικοί προσέφυγαν στην δικαιοσύνη. Ο νόμος κρίθηκε αντισυνταγματικός και επιστράφηκαν οι κρατήσεις μόνο στους δικαστικούς και στους βουλευτές. Σε όλους τους απλούς πολίτες της κατηγορίας αυτής, οι κρατήσεις συνεχίστηκαν κανονικά με την εφαρμογή του αντισυνταγματικού πλέον νόμου. Στις συντάξεις η χαριστική βολή δόθηκε με τον επαναϋπολογισμό τους, από επόμενη μνημονιακή κυβέρνηση. Η νέα βασική σύνταξη μειώθηκε, αυθαίρετα, κατά το ποσό των παγιωμένων πλέον αντισυνταγματικών προσωρινών μειώσεων! Η βραδυκίνητη δικαιοσύνη μας έχει επιβαρυνθεί με τις χιλιάδες εκκρεμείς αγωγές των πολιτών που μάταια περιμένουν επί χρόνια τη δικαίωσή τους!
- Καθυστερεί η εφαρμογή του νόμου για την φύλαξη, εποπτεία και την ασφάλεια των Πανεπιστημιακών χώρων, των φοιτητών και των Φοιτητικών τους Εστιών .
- Η έλλειψη συναινετικής συνεργασίας των 300 εκπροσώπων μας στη Βουλή για την εκπόνηση μακρόπνοων εθνικών στρατηγικών στόχων για τους φορείς του Δημοσίου (εθνική ασφάλεια, Παιδεία, Υγεία, κλπ) και την πάγια δέσμευσή τους για την υλοποίησή αλλά και για τις τυχόν περιοδικές συναινετικές αναθεωρήσεις τους, όπως ορίζει ο κανονισμός της Βουλής , από την οποιαδήποτε θέση τους στο κοινοβούλιο, (συμπολίτευση ή αντιπολίτευση) .
Όμως υπάρχουν βάσιμες προϋποθέσεις εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης της χώρας μας και της βελτίωσης των σχέσεών της με την κοινωνία, τους φορείς και τους πολίτες της:
- Το ζωντανό παράδειγμα της σύγχρονης, ανεξάρτητης και αποτελεσματικής Δημόσιας Διοίκησης των προηγμένων κρατών.
- Η δυνατότητα ολοκλήρωσης της δυναμικής εισόδου της χώρας στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η ψηφιοποίηση ζωτικών υπηρεσιών και η αποτελεσματική εφαρμογή τους από φορείς και πολίτες, που αποτελούν ελπιδοφόρα ακτίνα φωτός.
- Η ΕΕ υποστηρίζει τις Δημόσιες Διοικήσεις των μελών της με χρηματοδοτικά σχήματα για την προσαρμογή τους στις προκλήσεις του μέλλοντος.
- Ακόμη η ΕΕ έχει εκδώσει τον οδηγό για την ποιότητα της Δημόσιας Διοίκησης, με τον τίτλο: Quality of Public Administration. A Toolbox for Practitioners, ο οποίος έχει μεταφραστεί από τον έγκριτο καθηγητή Αντώνιο Καρβούνη ανώτατο στέλεχος του Υπουργείου Εσωτερικών με τον τίτλο «Η ποιότητα της Δημόσιας Διοίκησης-Μια Εργαλειοθήκη για Επαγγελματίες», ανηρτημένος στο διαδίκτυο.
- Οι πολίτες κατανοούν πλέον την ανάγκη εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης. Περιμένουν και ελπίζουν, οι τριακόσιοι της Βουλής να επιστρατεύσουν το ηθικό ανάστημα, που λείπει και να τηρήσουν τον όρκο τους προς την πατρίδα, για τον συναινετικό εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης και τον αμερόληπτο αποτελεσματικό έλεγχο των φορέων της.
- Όσο για τους πολίτες είναι ζήτημα χρόνου να προσαρμοσθούν στο νέο έννομο και ασφαλές κράτος τους, όπως συμβαίνει με τους Έλληνες μετανάστες μας που άριστα αφομοιώνονται στις χώρες εγκατάστασής τους.
