Ο πολιτικός πολιτισμός αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της ανθρωπότητας και διαμορφώθηκε με ζυμώσεις αιώνων, ύστερα από πικρά διδάγματα της Ιστορίας, και μοναδικό σκοπό την εύρυθμη λειτουργία των κοινωνιών και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Η τήρηση των αρχών του πολιτικού πολιτισμού συνιστά σώφρονα και επαινετή επιλογή, όταν πρόκειται για τη συμπεριφορά των πολιτών, αλλά, όταν πρόκειται για τη στάση των Μ.Μ.Ε. και των θεσμικών πολιτικών προσώπων, συνιστά «ιερό κανόνα» (ιδίως όταν πρόκειται για ζητήματα που επηρεάζουν ευθέως διακρατικές / διεθνείς σχέσεις).
Ο τρόπος, με τον οποίον ορισμένα τουρκικά Μ.Μ.Ε. «πρώτης γραμμής» αλλά και κορυφαίος υπουργός της Τουρκίας τοποθετούνται για την τρομοκρατική και εξ ορισμού απολύτως καταδικαστέα πράξη της αιματηρής τρομοκρατικής επίθεση στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, καταδεικνύει ότι ο πολιτικός πολιτισμός είναι έννοια άγνωστη στη δημόσια σφαίρα στην Τουρκία. Σε καμία άλλη χώρα πλην της Τουρκίας ένας υπουργός δεν θα δήλωνε επισήμως ότι δεν αποδέχεται τα συλλυπητήρια της Ελλάδος και των Η.Π.Α. (δύο χωρών οι οποίες είναι σύμμαχοι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ) για ένα τραγικό γεγονός συνέβη στη χώρα του.
Το γεγονός ότι ο Τ. Ερντογάν (ενόψει της συνάντησής του με τον Τζ. Μπάιντεν) μία περίπου ημέρα μετά την πρωτοφανή δήλωση του Τούρκου υπουργού Εσωτερικών ευχαρίστησε μεταξύ άλλων και τις Η.Π.Α. και την Ελλάδα για τα μηνύματα συμπαράστασης τους διόλου μεταβάλλει τη στάση της Τουρκίας επί του σοβαρότατου αυτού θέματος. Την ίδια ημέρα ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών κλιμάκωσε την τουρκική προκλητικότητα προβαίνοντας σε άκρως προκλητικές και συκοφαντικές δηλώσεις για το θέμα αυτό εις βάρος του Έλληνα υπουργού Προστασίας του Πολίτη, άρα και εις βάρος της Ελλάδος.
Η στάση αυτή του επίσημου τουρκικού κράτους -εάν και εφόσον ισχύει και στην Τουρκία η αρχή ότι ένας υπουργός που δεν αποπέμπεται για σοβαρότατες δηλώσεις του εκφράζει την επίσημη θέση της κυβέρνησης- πέραν του ότι αποκαλύπτει την ποιότητα του πολιτικού πολιτισμού που έχει εδραιωθεί στην Τουρκία, αναμφίβολα «γεννά» πολλά ερωτηματικά:
-Πότε πρόλαβαν οι αρχές ασφαλείας της Τουρκίας μέσα σε λίγες ώρες να συλλάβουν τη δράστιδα της επίθεσης και στο πλαίσιο ανάκρισης με νόμιμα μέσα (!) να αποσπάσουν από αυτήν πλήρη «ομολογία»;
-Από που προκύπτει ότι οι Η.Π.Α. και η Ελλάδα υποθάλπουν τρομοκράτες ;
-Γιατί η τουρκική κυβέρνηση, εφόσον διαθέτει τα απαιτούμενα στοιχεία, δεν προβαίνει στις προβλεπόμενες από το Διεθνές Δίκαιο ενέργειες εναντίον των Η.Π.Α. και της Ελλάδος για την υπόθεση αυτήν και εξαντλείται σε «κορώνες» άνευ οιουδήποτε νομικού βάρους;
-Γιατί επιλέγει η τουρκική κυβέρνηση αυτό το τυχαίο γεγονός, ένα γεγονός με προφανώς μεγάλο συναισθηματικό φορτίο στη συνείδηση του μέσου Τούρκου πολίτη/ψηφοφόρου, για να οξύνει ακόμα περισσότερο το κλίμα με τις Η.Π.Α. και την Ελλάδα;
-Γιατί ο Τ. Ερντογάν επιτρέπει αυτή τη «διγλωσσία»; Οι δηλώσεις του Τούρκου προέδρου και του υπουργού του επί των Εσωτερικών απευθύνονται άραγε στο ίδιο ακροατήριο ή μήπως οι μεν απευθύνονται σε ένα «εξωτερικό ακροατήριο πολιτικών ηγετών» ενώ οι δε σε ένα «εσωτερικό ακροατήριο ψηφοφόρων»;
-Για ποιον λόγο ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών επιτίθεται προσωπικά στον Έλληνα υπουργό Προστασίας του Πολίτη; Μήπως επειδή τον θεωρεί προσωπικά υπεύθυνο για την αποτυχία όλων των τουρκικών υβριδικών επιθέσεων (στον Έβρο και αλλού) εις βάρος της Ελλάδος;
-Γιατί θεωρήθηκε απόλυτη προτεραιότητα της τουρκικής κυβέρνησης, ενώ είναι ακόμα νωπό το αθώο αίμα των θυμάτων της φρικτής αυτής τρομοκρατικής επίθεσης, η εκτόξευση κατηγοριών εις βάρος των Η.Π.Α. και της Ελλάδος;
Θα μπορούσαν να διατυπωθούν πολλά ακόμα ερωτήματα, ορισμένα ίσως και πιο «σκληρά», για το τι πραγματικά μπορεί να υποκρύπτεται πίσω από αυτό το τραγικό γεγονός. Θα μπορούσε επίσης να προβεί κανείς σε διάφορες υποθέσεις αναφορικά με την επικοινωνιακή διαχείριση της συγκεκριμένης υπόθεσης τόσο από συγκεκριμένα Μ.Μ.Ε. της Τουρκίας όσο και από αυτήν την τουρκική κυβέρνηση.
Αυτό που, δυστυχώς, έχει σημασία είναι ότι το τουρκικό πολιτικό κατεστημένο δεν εμφορείται από τις αξίες του πολιτικού πολιτισμού που ισχύουν σε όλον τον σύγχρονο και προοδευμένο κόσμο. Και τούτο ακριβώς πρέπει να ανησυχεί τόσο τον ίδιον τον τουρκικό λαό όσο και τις πολιτικές ηγεσίες του Δυτικού Κόσμου…
Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι αναπληρωτής Καθηγητής του Ε.Κ.Π.Α.
