Ας μιλήσουμε για ΟΥΦΟ. Οχι αυτά. Τα άλλα, τα κανονικά. Αλλωστε η πολιτική ορθότητα των καιρών μας απαγορεύει τέτοιου τύπου χαρακτηρισμούς. Εμείς οι σαραντάρηδες, η γενιά που μεγάλωσε με τις αποστολές του Μόλντερ και της Σκάλι, ζούμε τα τελευταία 24ωρα μεγάλες στιγμές. Στην Αμερική για πρώτη φορά από το 1966, αξιωματούχοι του Πενταγώνου προσήλθαν ενώπιον υποεπιτροπής του Κογκρέσου για τα άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα, που πια όμως δεν λέγονται UFO (Unidentified Flying Objects), αλλά UAP (Unidentified aerial phenomena). (Για λόγους συναισθηματικούς αλλά και γλωσσικής ευκολίας, ας κρατήσουμε τον προηγούμενο όρο.) Οι μέρες λοιπόν που διανύουμε θα μπορούσαν να θεωρηθούν και μέρες δικαίωσης για εκείνον τον συγγενή ή φίλο που επιμένει δεκαετίες τώρα πως τα ΟΥΦΟ ούτε προϊόν παραισθήσεων είναι, ούτε απαραιτήτως η χαρά του συνωμοσιολόγου.
Μισό αιώνα είχε να συζητηθεί ανοιχτά το θέμα. Και σε αυτές τις πέντε δεκαετίες θεσμικής σιωπής, η φαντασία του κόσμου, υποβοηθούμενη από τους θριάμβους ή και τη γραφικότητα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, έμαθε να καλπάζει.
Κατά τη διαδικασία στο Κογκρέσο προβλήθηκαν βίντεο κι ακούστηκαν πολλά. Τι μάθαμε; Πως οι καταγραφές υπάρχουν και η αυθεντικότητά τους δεν αμφισβητείται. Ιπτάμενα αντικείμενα που πετούν με τρόπο που δεν μπορεί να εξηγηθεί έχουν καταγραφεί από πιλότους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. Μία εξ αυτών, η Αλεξ Ντίντριχ, εξομολογείται πως οι μαρτυρίες είναι στην πραγματικότητα πολύ περισσότερες και πολύ πιο συχνές από όσες έχουν επισήμως καταγραφεί, και αυτό γιατί οι περισσότεροι πιλότοι φοβούνται το στίγμα και τη χλεύη που θα τους συνοδεύει κι έτσι κρατούν το στόμα τους κλειστό. Τι δεν μάθαμε; Ποια είναι η προέλευσή τους. Οι αξιωματούχοι που τοποθετήθηκαν πάντως έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν πως δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως η προέλευσή τους είναι εξωγήινη. Το αποκλείουν; Οχι. Ολα ανοιχτά.
Μιάμιση ώρα διήρκεσε η συνεδρίαση κι ο καθένας μπορεί ελεύθερα να κρατήσει ό,τι προτιμά. Αλλος θα μείνει στο συμπέρασμα πως μπορεί και να υπάρχουν εξωγήινοι και μάλιστα πιο εξελιγμένοι από εμάς, άλλος θα σκεφτεί πως ίσως κάποιες χώρες αναπτύσσουν όπλα και τεχνολογίες για τις οποίες επισήμως η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα έχει μαύρα μεσάνυχτα και κάποια στιγμή θα τις αξιοποιήσουν αναλόγως. Αλλος πως παρά την ασύλληπτη πρόοδο της επιστήμης τις τελευταίες δεκαετίες, υπάρχουν ακόμη πολλά και σημαντικά που αγνοούμε παντελώς. Δεν γίναμε σοφότεροι, σίγουρα όμως απομειώθηκε κατά τι η ντροπή που συνοδεύει την ενασχόληση με όσα ξορκίζουμε επειδή δεν μπορεί να τα χωρέσει η λογική μας. Το λες και εξέλιξη. Το λες και άσκηση ταπεινότητας.
Η αλήθεια είναι εκεί έξω…