Η πρόσκληση για τη δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο (στις 24 Ιουλίου, «με την ευκαιρία της 47ης επετείου της αποκατάστασης της δημοκρατίας») ήρθε στην ώρα της. Εχω την πρόθεση να πάω.
Ομως ξέρω καλά ότι το μόνο που θα μπορώ να ελπίζω μέσα στο πλήθος των προσκεκλημένων είναι ένα νεύμα και ένα χαμόγελο. Σπουδαίο και αυτό, μια και προέρχεται από ένα πρόσωπο που εκτιμώ βαθύτατα. Αλλά οι συνθήκες της δεξίωσης δεν προσφέρονται για τίποτα περισσότερο.
Γι’ αυτό γράφω αυτό το κείμενο τέσσερις ημέρες πριν από τη δεξίωση ώστε να μπορέσει να δημοσιευτεί στο «Βήμα» μία ημέρα μετά.
«Αγαπητή κυρία Πρόεδρε
Το γεγονός ότι στην υψηλότερη θέση της κρατικής ιεραρχίας εδρεύει μια γυναίκα της δικής σας ποιότητας και εμβέλειας με γεμίζει ευτυχία και υπερηφάνεια.
Ελπίζω πως το γεγονός αυτό σημαίνει πως η χώρα μας επιτέλους εισήλθε στον αστερισμό της γυναίκας.
Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, έχω από χρόνια την πεποίθηση πως τελικά οι γυναίκες θα σώσουν τον κόσμο.
Η υφήλιος δεν χρειάζεται περισσότερους πολέμαρχους, ηγέτες, κατακτητές, δυναμικούς αρχηγούς, διπλωμάτες και χειριστές ανθρώπων.
Ο κόσμος θα σωθεί μόνο με ευφυΐα, ευαισθησία και τρυφερότητα. Αυτές είναι οι αξίες που μας λείπουν. Και αυτές τις εκπροσωπεί, σχεδόν αποκλειστικά, το φύλο σας.
Ηδη αυτή τη στιγμή στις πιο προηγμένες δημοκρατίες, στη Βόρεια Ευρώπη, κυβερνούν γυναίκες. Ηδη επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπάρχει μια γυναίκα – όπως και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα, την αμερικανική Fed και άλλους θεσμούς.
Οι άνδρες μέχρι σήμερα είχαν επιβάλει την κυριαρχία τους, αλλά εκτός από ελάχιστους οι επιδόσεις τους ήταν σε κατακτήσεις και δυναμική επιβολή.
Ομως η ανθρωπότητα, χάρη στην επιστήμη και στην τεχνολογία, δεν χρειάζεται πια τόσο την ισχύ (αυτή θα την παρέχουν πλουσιοπάροχα τα ρομπότ της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης) όσο την ευτυχία. Και αυτή δεν κατακτάται, ούτε αγοράζεται. (Οσους πάμπλουτους γνώρισα δεν τους ζήλεψα…)
Ας μην παρεξηγηθώ. Δεν αποσκοπώ στον πόλεμο, ούτε καν στον ανταγωνισμό ανδρών και γυναικών – αλλά στη συνεργασία τους. Σε βάση ισότιμη, με τις δυνατότητες και τις ιδιότητες που χαρίζει η φύση στον καθένα.
Η παρουσία γυναικών στα ανώτατα αξιώματα μιας πολιτείας είναι εγγύηση ανθρωπιάς και ευτυχίας. (Φτάνει οι γυναίκες να μην πέσουν στην παγίδα, ανταγωνιζόμενες τους άνδρες με τα ίδια μέσα.) Η βία απέναντι στις γυναίκες είναι ένα μεταβατικό στάδιο – μέχρι οι άνδρες να τις αποδεχθούν σαν ισότιμες.
Αγαπητή κυρία Πρόεδρε, μας έχετε ήδη δώσει δείγματα ευαισθησίας και ενσυναίσθησης. (Που, όταν υπάρξει ανάγκη, τυλίγεται σε μια σιδηρά πυγμή.) Συνεχίστε στον δρόμο που έχετε ανοίξει. Δώστε στις Ελληνίδες ένα πρότυπο ποιοτικής διακυβέρνησης και ανθρωπιάς. Θα έχετε επιτελέσει θεάρεστο έργο.
Δώστε και σε εμάς τους άνδρες να καταλάβουμε πως εκτός από ερωτικές σύντροφοι, νοικοκυρές, μητέρες και σύμβουλοι (σκέπτομαι εδώ τη σοφή Michelle Obama) έχετε να προσφέρετε στην κοινωνία πράγματα που απουσιάζουν – και είναι απαραίτητα για την επιβίωσή της.
Ο κόσμος θα σωθεί όταν η ευαισθησία, η καλοσύνη και η τρυφερότητα, ισορροπήσουν με την ισχύ, τη γνώση και τη δεξιότητα».
