Την περασμένη Κυριακή, μια εφημερίδα της αντιπολίτευσης είχε το εξής πρωτοσέλιδο:
«Κυβέρνηση με την πλάτη στον τοίχο. Ψυχρολουσία στο Μαξίμου από τις απεργιακές κινητοποιήσεις στο εργασιακό. Πανικός στο κυβερνητικό επιτελείο για τα χρέη της ΝΔ. Εκθετος ο Μητσοτάκης για τη φυγομαχία και το θεσμικό πραξικόπημα Τασούλα στη Βουλή. Αιχμάλωτος των Μακεδονομάχων της ΝΔ ο Πρωθυπουργός» («Η Αυγή», 13/6).
Μία εβδομάδα αργότερα προκύπτει πως τίποτε από αυτά δεν ίσχυε και τίποτε δεν επιβεβαιώθηκε.
Ακόμα και οι ολιγάριθμοι πεζοπόροι της «μητέρας των μαχών» στο εργασιακό τα μάζεψαν ήσυχα – ενδεχομένως περιμένοντας να πετάξει τον νέο νόμο «στα σκουπίδια» ο Δ. Κουτσούμπας…
Πάει η μάχη. Πάει και η μητέρα της.
Πώς τα φέρνει όμως ο διάβολος. Τη Δευτέρα δημοσιεύθηκε μια συνέντευξη του Μπαράκ Ομπάμα.
Ο πρώην πρόεδρος παρατηρεί πως αν παρακολουθείς το Fox News (το κορυφαίο αλλά ακραία συντηρητικό αμερικανικό ενημερωτικό δίκτυο) «προσλαμβάνεις μια διαφορετική πραγματικότητα από το αν διαβάζεις τους «New York Times»».
Και εξηγεί:
«Νομίζω ότι αυτό έχει εν πολλοίς να κάνει με αλλαγές στον τρόπο ενημέρωσης των ανθρώπων. Και αυτές οι διαφορές έχουν διογκωθεί από τα κοινωνικά μέσα. Τα οποία επιτρέπουν σε ανθρώπους να ζουν μέσα σε φούσκες μαζί με άλλους ανθρώπους που σκέφτονται σαν εκείνους» (19th, 14/6).
Οταν λοιπόν ο Α. Τσίπρας λέει στον Μητσοτάκη ότι «οι μέρες σας είναι μετρημένες» (Βουλή, 16/6) απευθύνεται απλώς σε όσους το πιστεύουν.
Σε κατοίκους δηλαδή μιας «φούσκας» που διαβάζουν «Αυγή» ή «Εφημερίδα των Συντακτών», που βρίζουν στο Twitter και φωνάζουν «Καλωσήρθατε στον 19ο αιώνα». Που βλέπουν «πανικούς», «ψυχρολουσίες», «φυγομαχίες», «εκθέτους» και «αιχμαλώτους».
Είναι ακριβώς η ίδια νοητική λειτουργία με τους ακροδεξιούς του Fox News που πιστεύουν ότι ο Ομπάμα είναι μουσουλμάνος.
Η διαφορά είναι ότι το Fox News αποτελεί το πρώτο ενημερωτικό δίκτυο στην Αμερική. Στην απήχηση των δικών μας για λόγους ευγένειας δεν θα αναφερθώ.
Εως εδώ όμως κανένα πρόβλημα. Απόδειξη ότι συμβαίνουν κι αλλού.
Με μία διαφορά. Οτι μια ολόκληρη πολιτική παράταξη δεν μπορεί να ζει εγκλωβισμένη σε «φούσκες».
Στην Αμερική, το κίνημα Trump Won («Ο Τραμπ νίκησε») υπάρχει αλλά θεωρείται γραφικό. Αντιθέτως στην Ελλάδα συζητάμε σοβαρά αν ο Πρωθυπουργός είναι ικανός για διαχειριστής πολυκατοικίας.
Δεν ξέρω αν είναι ή δεν είναι αλλά δεν νομίζω ότι ο Μητσοτάκης ψηφίστηκε για να βγάζει τα κοινόχρηστα. Κάτι φυσικά που δεν εμποδίζει τον Τσίπρα να του «μετράει μέρες» από την επομένη της εκλογής του. Λες και η διάρκεια μιας κυβέρνησης εξαρτάται από το μέτρημα των αντιπάλων της.
Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν συνιστά πολιτική. Ούτε καν τα καλαμπούρια.
Αν η πολιτική ενδιέφερε πραγματικά, θα έπρεπε να μας ανησυχούν όλους η αποδυνάμωση και η απαξία του συνδικαλιστικού κινήματος ή (ακόμα χειρότερα) η ανικανότητά του να εκπροσωπήσει τους εργαζομένους που οφείλει να εκπροσωπεί.
Αυτό, μάλιστα. Είναι πρόβλημα σοβαρό για κάθε δημοκρατική κοινωνία και φάνηκε ολοκάθαρα με το εργασιακό. Οι ψεκασμένες απόψεις του Πολάκη για τα εμβόλια δεν είναι.
Ακόμα περισσότερο που όταν ακούω πολιτικό να προειδοποιεί τον αντίπαλό του πως «δεν θα τον αφήσω σε χλωρό κλαρί» καταλαβαίνω πως απλώς ανακοινώνει ότι θα χάσει αλλά θα το παλέψει.
Για το ηθικό του στρατεύματος, υποθέτω.
Εθνεγερσία
Προσκεκλημένος του δημάρχου Αγίας Νάπας (στην Κύπρο…) ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος δήλωσε λόγω επετείου ότι «η εθνεγερσία του 1821 συνεχίζεται και στην Κύπρο».
Υποθέτω πως το εννοεί μεταφορικά. Οχι δηλαδή πως ο Κολοκοτρώνης μετά τα Δερβενάκια δραστηριοποιείται στο μέτωπο της Αμμοχώστου.
Με ανησύχησε όμως η συνέχεια. Διότι ο Πρόεδρος προειδοποίησε το ακροατήριο της Αγίας Νάπας ότι «θα είμαστε εδώ μέχρι να απελευθερωθεί το τελευταίο κομμάτι της κυπριακής γης».
Θέλω να ελπίζω ότι ο Πρόεδρος πάλι μεταφορικά μιλούσε. Κι ότι δεν θα παραμείνει «ελεύθερος πολιορκημένος» στην Αγία Νάπα έως ότου λυθεί το Κυπριακό.
Ψεύτικος ντουνιάς
Ενα χαριτωμένο ή ατυχές φωτογραφικό στιγμιότυπο από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ δείχνει τον Ερντογάν να υποδέχεται τον Μπάιντεν. Οπως πάει να σηκωθεί για να τον χαιρετίσει φαίνεται σαν να του φιλάει το χέρι.
Πλάκα έχει, θα μου πείτε. Αυτό είπα κι εγώ.
Φαίνεται όμως ότι στην Τουρκία έχουν διαφορετική αίσθηση του χιούμορ. Ακολούθησαν λοιπόν οξύτατες αντιδράσεις εναντίον διεθνών μέσων ενημέρωσης που δημοσίευσαν το στιγμιότυπο.
Πρακτορεία και εφημερίδες αναγκάστηκαν να εξηγήσουν τι δείχνει πραγματικά η φωτογραφία. Οτι δηλαδή ο Ερντογάν δεν φιλάει το χέρι του Μπάιντεν αλλά απλώς πάει να το πιάσει.
Φαίνεται πως ούτε αυτό έφτανε.
Ενας σύμβουλος του Ερντογάν ονόματι Ισμαήλ Σεζούρ έκανε ειδική ανάρτηση επικρίνοντας τη φωτογραφία και καταλήγοντας:
«Είμαστε μαζί σου μέχρι το τέλος, παγκόσμιε Ηγέτη».
Δεν ξέρω ποιο είναι το τέλος, ούτε ποιοι είμαστε μαζί, αλλά τουλάχιστον έτσι έμαθα ότι ο «παγκόσμιος Ηγέτης» λέγεται στα τουρκικά «Dunya Lideri», δηλαδή (αν μου επιτραπεί η ελεύθερη απόδοση) «Ηγέτης όλου του Ντουνιά».
Λογικό λοιπόν ένας κοτζάμ Ηγέτης όλου του ντουνιά να μη σηκώνει αστειάκια. Ιδίως όταν πέρασε δύσκολα στις Βρυξέλλες κι αναγκάστηκε να ανατρέψει όλο το αφήγημά του.
Στον Μακρόν δεσμεύτηκε ότι θα φύγει ο τουρκικός στρατός από τη Λιβύη «μέσα στο καλοκαίρι» και ότι θα κόψει τους ισλαμικούς αμανέδες κατά της Γαλλίας.
Στον Μητσοτάκη ότι οι επελάσεις και οι μπούκες στο Αιγαίο θα ανασταλούν για τους επόμενους μήνες.
Ενώ ούτε με τον Μπάιντεν φαίνεται να υπήρξε κάποια συγκεκριμένη δέσμευση ή εξέλιξη για τις διαφορές τους.
«Παλιοζωή, ψεύτη ντουνιά και παλιοκοινωνία» θα μπορούσε δικαίως να παραπονεθεί ο Ηγέτης. Διότι είναι αλήθεια πως τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε κάπως καλύτερα.
Αλλά και πάλι, μικρό το κακό.
Ιδίως αν σκεφτείς ότι «ψεύτικος είναι ο ντουνιάς και ψεύτικη η ζωή μας / αφού στη μαύρη γη θα μπει μια μέρα το κορμί μας», όπως έχει εγκύρως προειδοποιήσει ο Μάρκος Βαμβακάρης.
