Γράμμα καλού φίλου. Παραθέτω απόσπασμα:
«Με έχεις απογοητεύσει. Τόσα και τόσα σοβαρά συμβαίνουν κι εσύ ασχολείσαι με τα μαύρα τζάμια των μαφιόζικων αυτοκινήτων, με τις διαδικασίες για την έκδοση των διπλωμάτων οδήγησης, κι άλλες καθημερινές ασημαντότητες. Τι διάβολο σπούδαζες τόσα χρόνια φιλοσοφία, τι έγραψες δεκάδες δοκίμια για σημαντικά θέματα, για να παριστάνεις τώρα τον βοηθό του πολίτη;».
Καλέ μου φίλε, πολύ χάρηκα που μου έγραψες. Με τη φιλοσοφία μού θύμισες εκείνο το μοιραίο ποίημα του Καβάφη:
«…Ξέρω και παραξέρω Αριστοτέλη, Πλάτωνα / τι ρήτορας, τι ποιητάς, τι ό,τι κι αν πεις».
Μοιραίο γιατί τελειώνει με τον φοβερά επίκαιρο στίχο:
«Βλάπτουν και οι τρεις τους την Συρία το ίδιο».
Αλλά για τη Συρία και αυτούς που τη βλάπτουν (να ‘τανε μόνο τρεις…) γράφουν καθημερινά όλα τα έντυπα… Τι να προσθέσω εγώ; Ενώ με τους γέροντες που ταλαιπωρούνται στην ουρά του υπουργείου Συγκοινωνιών ουδείς ασχολείται. Τουλάχιστον με το κείμενό μου ασχολήθηκε ο αρμόδιος υφυπουργός, μου έγραψε γράμμα, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και ήδη άλλαξαν μερικά που είχα επισημάνει – έπονται (ελπίζω) και άλλα.
Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορείς να είσαι χρήσιμος σε κάποιους.
Αλλωστε αυτή η στήλη δεν είναι κύριο άρθρο, ούτε ειδικό σχόλιο. Ενα blog είναι, που σημαίνει δικτυακό ημερολόγιο. Γράφω για όσα βιώνω, την καθημερινότητα της ζωής, όπως οι παλιοί χρονογράφοι. Καμιά φορά φιλοσοφώ – όπως έκανα με τον παρ’ ολίγον θάνατο του Τατσόπουλου.
Γράφω για τον απροστάτευτο πολίτη, τον ανυπεράσπιστο καταναλωτή, που εξαπατάται και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης. Στη χώρα που για χρόνια την κυβερνούν οι συνδικαλιστές – οι μόνοι που δεν είναι συνδικαλισμένοι είναι οι καταναλωτές. Κάποτε υπήρχε το ΙΝΚΑ που προσπάθησε να μιμηθεί τα πανίσχυρα σωματεία καταναλωτών του εξωτερικού. Δυστυχώς εξαφανίστηκε. Η Γραμματεία Καταναλωτή και ο Συνήγορος του Πολίτη έχουν γίνει μέρος της κρατικής γραφειοκρατίας – δεν έχουν ούτε τα μέσα, ούτε τον ζήλο, ούτε την αποτελεσματικότητα που έχει ένα μαχητικό σωματείο.
Και για να γίνω πιο σαφής, θα παραθέσω ένα σημερινό (16.10) παράδειγμα:
Η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Wind διαθέτει ένα φορητό εργαλείο παροχής Internet(φορητό ρούτερ) κατασκευής TP-LINK με το πρόγραμμα SIMPLEfi. Το βάζεις στην πρίζα, όπου κι αν βρίσκεσαι, και σε συνδέει. Για να το κάνει αυτό περιέχει ένα SIM το οποίο φορτώνεις με μονάδες – όπως ένα καρτοτηλέφωνο. Είναι πολύ χρήσιμο γι’ αυτούς που ταξιδεύουν – αλλά επίσης και ως συμπλήρωμα στη δικτύωση ενός σπιτιού που δεν καλύπτεται από ένα μόνο βασικό ρούτερ. Μπορείς να το μετακινείς από δωμάτιο σε δωμάτιο.
Οταν αγόρασα το μηχάνημα, πέρυσι τον Δεκέμβριο, το φόρτωσα με ένα μεγάλο πακέτο δεδομένων (Data) 51.200 ΜΒ (megabytes). Με την πάροδο του χρόνου και τη χρήση το πακέτο μίκραινε – το παρακολουθούσα σχεδόν καθημερινά μέσα από την ειδική εφαρμογή της Wind στο Διαδίκτυο.
Ξαφνικά από προχθές έπαψε να συνδέεται με το Internet. Κοίταξα το υπόλοιπο – είχα ακόμα 7.105 ΜΒ τα οποία έληγαν στις 6.12.19. Αφού είδα ότι τα δικά μου γιατροσόφια δεν είχαν αποτέλεσμα, πήρα τηλέφωνο την εταιρεία. Υστερα από αρκετές προσπάθειες βρήκα κάποιον αρμόδιο ο οποίος μου εξήγησε ότι μου έκοψαν το Internet επειδή είχε κατέβει πολύ το υπόλοιπό μου και θα έπρεπε να κάνω μια πίστωση. Του απάντησα ότι το υπόλοιπό μου κάλυπτε πάνω από έναν μήνα τακτικής χρήσης και ανερχόταν στο 14% του αρχικού ποσού. Και πρόσθεσα ότι το να μου κόβουν το Internet χωρίς προειδοποίηση κι ενώ είχα 7.105 ΜΒ στον λογαριασμό μου δύο μήνες πριν από τη λήξη τους, για να με εξαναγκάσουν να προκαταβάλω χρήματα, αποτελεί εκβιασμό απαράδεκτο.
Τελικά μου έκαναν τη χάρη να με επανασυνδέσουν προσωρινά. Ολα αυτά που ελέχθησαν είναι καταγεγραμμένα (μια και οι τηλεφωνικές κλήσεις καταγράφονται) και τους προκαλώ να τα δημοσιεύσουν – τους προειδοποίησα επίσης ότι θα τα φέρω στη δημοσιότητα για να προστατεύσω και άλλους μελλοντικούς ομοιοπαθείς.
Βλέπεις λοιπόν, αγαπητέ φίλε, πως κάποιος μπορεί να γίνει χρήσιμος στην κοινωνία και χωρίς να φιλοσοφεί…
