Εχει γραφεί επανειλημμένα ότι, τουλάχιστον στη μεταπολιτευτική περίοδο, δεν υπήρξε κυβέρνηση που να υποστηρίζει τόσο πολύ τους θύτες και να αδιαφορεί τόσο πολύ για τα θύματα όσο αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.
Η φράση του κ. Τσίπρα «το πρόβλημα δεν είναι οι βόμβες μολότοφ, αλλά από ποια μεριά βρίσκεσαι όταν αυτές πέφτουν» χαρακτηρίζει μια καθολική αντίληψη των κυβερνώντων όσον αφορά τη μεριά που αυτοτοποθετούνται σε σχέση με τα εγκλήματα.
Η διαρκής φροντίδα τους για τους θύτες, ακόμα και για τους δολοφόνους της «17 Νοέμβρη», κορυφώθηκε με τον νόμο Παρασκευόπουλου. Χιλιάδες καταδικασθέντες σε πολυετείς ποινές κάθειρξης για τέλεση βαριών εγκλημάτων αποφυλακίστηκαν. Πολλοί από αυτούς γρήγορα επέστρεψαν στις εγκληματικές τους δραστηριότητες, με σκληρές συνέπειες για τους απλούς πολίτες και την κοινωνία.
Η ανεξέλεγκτη δράση συμμοριών και η μετατροπή περιοχών της Αθήνας σε «άβατα» για τις δυνάμεις της δημόσιας τάξης είναι αποτέλεσμα της αντίληψης των κυβερνώντων του ΣΥΡΙΖΑ για τη βία και το έγκλημα. Πολλοί πιστεύαμε ότι ο νόμος Παρασκευόπουλου ήταν η κορυφαία πράξη του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του εγκλήματος και των εγκληματιών. Κάναμε λάθος. Κανείς μας δεν φαντάστηκε ότι οι από καιρό ετοιμαζόμενες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα θα έκρυβαν διατάξεις πολύ χειρότερες.
Διατάξεις που παραδίδουν ολοκληρωτικά την κοινωνία στη βία, στην ανομία και στην κατάργηση κάθε έννοιας δημόσιας τάξης, ασφάλειας και δημοσίου συμφέροντος. Η μετατροπή πολλών κακουργηματικών πράξεων σε πλημμελήματα αναμένεται να οδηγήσει περίπου 4.500 κακουργηματικές διώξεις στο αρχείο.
Χιλιάδες περιπτώσεις όπου ασκήθηκαν διώξεις για κλοπές, υπεξαιρέσεις, απάτες και απιστία κατά του Δημοσίου θα εξαφανιστούν, αφού ο νέος κώδικας προβλέπει ότι σε αυτά τα αδικήματα χρειάζεται έγκληση από τους παθόντες, οι οποίες όμως δεν είχαν υποβληθεί, αφού με το ισχύον καθεστώς δεν χρειάζονταν.
Και αν αυτές οι ρυθμίσεις αφορούν υποθέσεις που τελέστηκαν στο παρελθόν, η εφαρμογή τους από την ώρα που θα ψηφιστούν θα σημαίνει ότι κανένας κλέφτης ή απατεώνας δεν θα διώκεται αν ο παθών δεν υποβάλει έγκληση. Ο αστυνομικός που θα βλέπει κάποιους να κλέβουν ένα κατάστημα ή ένα αυτοκίνητο ή ένα σπίτι που απουσιάζουν οι ιδιοκτήτες του δεν θα μπορεί να παρέμβει και να τους συλλάβει, αφού θα λείπει η έγκληση του παθόντος.
Το πάρτι των κλεφτών και των συμμοριών φαντάζομαι ότι έχει ήδη στηθεί. Το κορυφαίο παράδειγμα για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας είναι ότι αν ένας δημόσιος λειτουργός, π.χ. ένας δήμαρχος, κλέβει τον δήμο του, αυτός πρέπει να υποβάλει καταγγελία κατά του εαυτού του για να διωχθεί! Και αυτό γιατί ο νέος Κώδικας προβλέπει ότι το αδίκημα της απιστίας κατά του Δημοσίου διώκεται μόνο κατ’ έγκληση!
Ξεχωριστή φροντίδα επιδεικνύεται και για τους κατηγορουμένους (ποιους άραγε;) για ανθρωποκτονίες από αμέλεια με πολλά θύματα. Η ανώτερη ποινή φυλάκισης των 10 ετών γίνεται μόλις 5 έτη! Οταν κάποιοι κατασκευάζουν βόμβες μολότοφ για να διαπράξουν σοβαρά εγκλήματα (εμπρησμούς ή ακόμη και δολοφονίες, όπως στο κατάστημα της Marfin), αυτοί θα διώκονται για πλημμέλημα και, σύμφωνα με τις διατάξεις του νέου Κώδικα, πιθανότατα θα καταδικάζονται σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, δηλαδή σε τίποτα, αφού το κράτος δεν διαθέτει σχετικές δομές.
Είναι προφανές ότι όσοι έχουν καταδικαστεί για κατασκευή τέτοιων βομβών θα αφεθούν ελεύθεροι και για όσους διώκονται θα παύσει η ποινική δίωξη αν έχει παρέλθει πενταετία από την τέλεση των αδικημάτων.
Χαράς ευαγγέλια, επίσης, και για όσους διώκονται ή έχουν καταδικαστεί ως επικεφαλής σύστασης συμμορίας. Το αδίκημα από κακούργημα γίνεται πλημμέλημα και είτε θα παύσουν οι διώξεις, είτε θα βγουν από τη φυλακή, όσοι είναι ακόμη εκεί.
Φυσικά, από τη φροντίδα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να λείψει και το οικονομικό έγκλημα. Μια πονηρή διάταξη στις αλλαγές του Ποινικού Κώδικα (άρθρο 463 του σχ. νόμου), αναφέρει ότι όσα αδικήματα, που προσδιορίζονται από ειδικούς ποινικούς νόμους, τιμωρούνται με κάθειρξη μέχρι δέκα έτη, αυτά μετατρέπονται σε πλημμελήματα και προφανώς υποκύπτουν σε παραγραφή, προς τέρψιν των διωκομένων ή των καταδικασθέντων.
Ποια αδικήματα μπορεί να είναι αυτά; Μα τι άλλο από τα αδικήματα βαριάς φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής και φοροκλοπής που τελέστηκαν με χρήση πλαστών και εικονικών τιμολογίων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Με τον τρόπο αυτόν το κράτος θα αποστερηθεί ενός βασικού μέσου να εισπράξει κάτι από τους κλεμμένους φόρους.
Εκπλήσσει πράγματι αυτή η επίθεση εναντίον της κοινωνικής γαλήνης, των περιουσιακών δικαιωμάτων των πολιτών, των δημόσιων αγαθών και της δημόσιας τάξης. Η Αριστερά πριν από μερικές δεκαετίες προσπάθησε να την ασκήσει μέσω του εμφύλιου πολέμου. Τώρα την οργανώνει ως κυβέρνηση. Συστηματικά και σε όλα τα επίπεδα της θεσμικής και κοινωνικής συγκρότησης της χώρας.
Αυτό που εκπλήσσει, όμως, είναι μια «συνωμοσία της σιωπής», πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, για όλα αυτά που ετοιμάζονται. Ποικίλα, μεγάλα και μικρά, συμφέροντα φαίνεται ότι βολεύονται από αυτές τις ρυθμίσεις. Ελπίζω να κάνω λάθος στην εκτίμησή μου αυτή.
Ο κ. Γιώργος Φλωρίδης είναι πρώην υπουργός.
