Τα σημαντικά κοινωνικά κινήματα και τα εμβληματικά συνθήματα, μπορούν να κατανοηθούν μόνο μέσα στον ιστορικό χρόνο, όπου αναδείχθηκαν και καταξιώθηκαν. Οι απόπειρες επανάληψής τους, συνήθως καταλήγουν σε φάρσα. Ετσι, η τελευταία προσπάθεια να επανέλθει στο κέντρο της πολιτικής προσοχής το γνωστό σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη», αποτελεί, αν μη τι άλλο προσπάθεια άκριτης μεταφοράς, αλλά και οικειοποίησης […]
«Οταν είχαμε τις απαντήσεις, μας άλλαζαν τις ερωτήσεις». Αυτή η φράση του Εντουάρντο Γκαλεάνο πρέπει να βασάνιζε για πολλά χρόνια τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές και αντίπαλους προπονητές του Μαραντόνα. Εκεί που αφιέρωναν ατέλειωτες ώρες να βρουν τις «απαντήσεις» να τον σταματήσουν ή να τον περιορίσουν μέσα στο γήπεδο και κάποια στιγμή νόμιζαν ότι τις είχαν βρει, […]
Εχει γραφεί επανειλημμένα ότι, τουλάχιστον στη μεταπολιτευτική περίοδο, δεν υπήρξε κυβέρνηση που να υποστηρίζει τόσο πολύ τους θύτες και να αδιαφορεί τόσο πολύ για τα θύματα όσο αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Η φράση του κ. Τσίπρα «το πρόβλημα δεν είναι οι βόμβες μολότοφ, αλλά από ποια μεριά βρίσκεσαι όταν αυτές πέφτουν» χαρακτηρίζει μια καθολική αντίληψη των […]
Η τραγωδία των πυρκαγιών, που για άλλη μία φορά βύθισε τη χώρα στο πένθος και στην κατάθλιψη, σφράγισε με τον πιο εμφατικό τρόπο τη διαχειριστική ανικανότητα των κυβερνώντων στην αντιμετώπιση, έστω στοιχειωδώς, ενός πράγματι έντονου φυσικού φαινομένου.
Παλαιότερα, το αγαπημένο θέμα κάποιων ήταν το «φύλο των αγγέλων». Τώρα, κάποιοι άλλοι ασχολούνται με το αν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα!
Τελικά δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τον πρωταθλητή.
«Υπουργέ μου, πρέπει να ξέρεις πως ό,τι κάνεις εσύ ή οι συνεργάτες σου στο υπουργείο, σε μισή ώρα θα έχει φτάσει στο πιο απομακρυσμένο Αστυνομικό Τμήμα της χώρας».
Όταν πρωτοεκλέχθηκα Βουλευτής το 1996, είχε ήδη ψηφιστεί και άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος 2190/1994, ο γνωστός ως νόμος Πεπονή, που καθιέρωνε ένα αδιάβλητο σύστημα προσλήψεων στον Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Θα πάω μετά από έναν απολογισμό 2,5 χρόνων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ:
Η πρωτοκαθεδρία Μακρόν και, ακόμη περισσότερο, η αναμενόμενη εκλογή