Ακούω ότι οι εκλογές που έρχονται θα χαρακτηριστούν από πόλωση. Κολοκύθια.
Θα έχουν ενδεχομένως ένταση, αλλά η πόλωση χρειάζεται δύο ισότιμους ισχυρούς αντίπαλους.
Την περίοδο 1985-1993, ας πούμε, είχαμε πόλωση όχι επειδή ο Παπανδρέου τσακωνόταν με τον Μητσοτάκη αλλά επειδή ΠαΣοΚ και ΝΔ έπαιρναν και τα δύο πάνω από 40%.
Τώρα έχουμε τον έναν αντίπαλο στο 37%-38% και τον άλλο στο 23%-25%. Μπορεί να πλακώνονται, αλλά κανένας δεν πολώνεται σε μια εκλογή που τρεις στους τέσσερις ψηφοφόρους προεξοφλούν ένα καθαρό αποτέλεσμα.
Ακούω επίσης ότι ενισχύεται ο δικομματισμός. Κολοκύθια. Ακόμα κι αν μείνουμε στα παραπάνω ποσοστά, ο «δικομματισμός» οριακά θα ξεπεράσει το 60%-62%.
Σε καμία χώρα του κόσμου ένα τέτοιο άθροισμα δεν θεωρείται δικομματισμός. Προφανώς ούτε και στην Ελλάδα.
Η πραγματικότητα είναι ότι το κομματικό σύστημα έχει αλλάξει ριζικά μετά το 2012, δεν είναι δικομματικό, και όποιος αρνείται να το δει δεν καταλαβαίνει ούτε τι συμβαίνει, ούτε τι μπορεί να συμβεί.
Γιατί όμως διακινούνται τέτοιες ανοησίες που τρομάζουν τον κόσμο;
Πρώτον, επειδή κάποιοι θέλουν να λένε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα παραμένει ανοιχτό ώστε να μην αποσυσπειρωθούν πλήρως οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερον, επειδή κάποιοι έχουν επενδύσει στο κεφάλαιο ΣΥΡΙΖΑ και θα έχουν θέμα αν τους μαζεύουν με τα κουταλάκια την επομένη των εκλογών.
Αρα, ελπίζουν να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο παιχνίδι στο όνομα του «δικομματισμού».
Τρίτον, επειδή νομίζουν ότι έτσι θα ασκήσουν πίεση στο Κέντρο και στο ΚΙΝΑΛ υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.
Για όλους τους παραπάνω έχω άσχημα νέα.
Πρώτον, η συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση όσο η ΝΔ προελαύνει. Συσπείρωση υπέρ εκείνου που χάνει είναι μάλλον απρόσμενο πολιτικό φαινόμενο.
Δεύτερον, στην πολιτική όποιος χάσει έχασε. Οπως κι αν χάσει. Οσο κι αν χάσει.
Αν ο Μητσοτάκης γίνει κυβέρνηση, τότε όσοι έπαιξαν ΣΥΡΙΖΑ θα ανοίξουν ούτως ή άλλως λογαριασμούς με τα κουταλάκια.
Τρίτον, ο χώρος του Κέντρου δεν έχει συμπιεστεί κάτω από το 10%-11% σε καμία από τις προηγούμενες τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 και του 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβαινε.
Γιατί να συμπιεστεί τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει;
Απειλή για το Κέντρο μπορεί να υπάρξει μόνο αν δημιουργηθεί κάποια στιγμή η εντύπωση ότι χάνει ο Μητσοτάκης.
Τα «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» ανακλαστικά είναι σήμερα πολύ ισχυρότερα από τα «αντιδεξιά» και το «να φύγει ο Τσίπρας» προέχει στη μεγάλη πλειονότητα των ψηφοφόρων.
Αλλά δεν βρίσκω πολύ πιθανό να δημιουργηθεί έως τις κάλπες εντύπωση ήττας του Μητσοτάκη. Το αντίθετο μάλιστα: στην τελική ευθεία η ψαλίδα κατά κανόνα ανοίγει.
