Από το μήνυμα του Πρωθυπουργού πληροφορήθηκα ότι χθες «τιμούμε το μεγάλο Οχι του λαού μας απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό».
Εικάζω ότι είναι μια ιδιαίτερη εκδοχή της Ιστορίας που πιθανώς διαμορφώθηκε από ανιστόρητους.
Επειδή λοιπόν μάλλον αγνοούν τι συνέβη στις 28 Οκτωβρίου 1940 είναι χρήσιμο να ενημερώσουμε σχετικά τον Πρωθυπουργό και τους οικείους του.
Ξημερώνοντας εκείνη τη μέρα δεν αναφέρονται πολλοί Ελληνες που ξεκίνησαν να πολεμήσουν τον φασισμό και τον ναζισμό. Ακόμη λιγότεροι ξεκίνησαν να πολεμήσουν για τη δημοκρατία, τον σοσιαλισμό και την κλιματική αλλαγή.
Ο ελληνικός λαός πολέμησε στην Αλβανία για την πατρίδα του κι εναντίον εκείνων που εισέβαλαν να την κατακτήσουν. Τόσο απλό.
Δεν ασχολήθηκε με το φρόνημα των εισβολέων, ούτε καν με το δικό του φρόνημα.
Βασιλικοί και Βενιζελικοί, «Τεταρτοαυγουστιανοί» και δημοκράτες, Λαϊκοί και Φιλελεύθεροι, πλούσιοι και φτωχοί, αστοί και αγροτόπαιδα, γραμματιζούμενοι κι αγράμματοι, ανέβηκαν στα βουνά για κάτι που υπέρκειται των ίδιων και των φρονημάτων τους.
Για την πατρίδα τους.
Αυτό τιμούμε. Είναι μια γιορτή του έθνους ολόκληρου. Οχι ένας αντιφασιστικός αγώνας, ούτε το φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ – αν υπάρχει ακόμη…
Οι παραπάνω άλλωστε πήγαν στο μέτωπο όλοι μαζί. Πλάι πλάι. Αγκώνα με αγκώνα. Διαφορετικοί κι ενωμένοι. Κανείς δεν φώναξε «ή εμείς ή αυτοί».
Για να το πω δηλαδή πιο απλά οι παππούδες κι οι πατεράδες μας το «40 δεν ήταν Καρανίκες, ούτε Τζανακόπουλοι, ούτε Βερναρδάκηδες. Ευτυχώς…
Ηταν ένας λαός με βαθιά πατριωτική ευαισθησία και υψηλό εθνικό φρόνημα. Ακόμη και τους εχθρούς τούς κορόιδευε, δεν τους μισούσε. «Κορόιδο Μουσολίνι…».
Ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε επίσης ότι ανέλαβε (αυτόκλητος υποθέτω…) τον «ιστορικό ρόλο» να μη δούμε ποτέ ξανά «να ζωντανεύει το φάντασμα του φασισμού και του ολοκληρωτισμού».
Καμία αντίρρηση. Επειδή όμως τέτοιο φάντασμα δεν προκύπτει σήμερα από πουθενά, ούτε ακούγεται κάτι σχετικό, ίσως θα ήταν χρησιμότερο να προστατεύσει ο Πρωθυπουργός τη δημοκρατία από μερικά μικρότερα αλλά υπαρκτά φαντασματάκια.
Από τον Πολάκη που θέλει να βάλει τον κόσμο φυλακή για να κερδίσει τις εκλογές. Από τον Ρασπούτιν και τις κοπέλες του στη Δικαιοσύνη που έχουν αναλάβει τη βρωμοδουλειά.
Από τον αδειούχο Κουφοντίνα και τα «τάγματα εφόδου» της Ακρας Αριστεράς. Από τις συμμορίες που καίνε αστυνομικά τμήματα και λυμαίνονται τα Πανεπιστήμια.
Από το πολιτικό παρακράτος και τον δημοσιογραφικό υπόκοσμο που συντηρεί η κυβέρνησή του.
Αυτοί κι αυτά απειλούν τη χώρα και τη δημοκρατία. Αυτοί κι αυτά είναι ο σημερινός φασισμός.
Αν θέλει να τα αντιπαλέψει ο Πρωθυπουργός, καλοδεχούμενος.
