Ενημερωτική εκπομπή με την επωνυμία Focus στο πρώτο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης, βράδυ της 13/9, με καλεσμένο, μέρες που είναι, τον Υπουργό Παιδείας κ. Κώστα Γαβρόγλου. Ο παρουσιαστής και δύο «καλοί συνάδελφοι», κατά το δημοσιογραφικό ιδίωμα, από ισάριθμες εφημερίδες. Διάρκεια εκπομπής μία ώρα και δέκα λεπτά.
Δεν τυγχάνω τακτικός θαμώνας της ελλαδικής τηλοψίας, είτε πρόκειται για τα ιδιωτικά «βοθροκάναλα» του κ. Πολάκη είτε για τα κρατικά της καθαράς αποστάξεως, αλλά μετά από 38 μάχιμα χρόνια στην εκπαίδευση, μέρες που είναι, είπα να ενδώσω. Και πρώτον, ακόμη και χωρίς την τεχνική υποστήριξη που αφειδώς έχουν οι σχολιαστές ποδοσφαιρικών αγώνων, μπόρεσα να υπολογίσω ότι ο «χρόνος κατοχής» για τον υπουργό ήταν όχι λιγότερο από 75 με 80%.
Στη διάρκεια του οποίου προέκυψε σαφώς ότι τα Θρησκευτικά, σε αντίθεση με τα Λατινικά, διατηρούνται στην κρίσιμη Γ’ Λυκείου επειδή δεν μπορούμε να καταλάβουμε την πολιτική και κοινωνική Ιστορία (και δη την ευρωπαϊκή), ούτε ακόμη και την εξέλιξη της Φυσικής, χωρίς τα του Θεού. Ουδεμία αντίρρηση, αλλά ας σημειώσω παρεμπιπτόντως ότι ένα τεράστιο μέρος αυτής της Ιστορίας είναι αφηγημένο στα Λατινικά, κάτι που ασφαλώς γνωρίζει και ο υπουργός. Οι λόγοι της ευσεβούς διαφύλαξης των Θρησκευτικών (σε αντίθεση με τα Λατινικά) δόθηκαν από τον υπουργό με τόσο ήρεμη πειστικότητα που ούτε πέρασε από το μυαλό μου ότι με τόσους θρησκευόμενους και τέτοια ισχνή μειονότητα «Λατινοφρόνων» η επιλογή έχει μάλλον, μέρες που είναι, ψηφοθηρικό χαρακτήρα. Σχετική ερώτηση έκανε, βέβαια, και ο ένας εκ των δημοσιογράφων για να προσκρούσει στην αρραγή πειστικότητα του υπουργού.
Προέκυψε, επίσης, σαφώς ότι η πρωινή έγερση στις 9 αντι των 8 π.μ. είναι απόφαση που ελήφθη όχι μόνο μετά από ώριμη σκέψη αλλά και σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες οι οποίες διαπιστώνουν ότι οι εφηβικές ορμόνες προκαλούν βραδεία αποδέσμευση ζωτικής και διανοητικής ενέργειας στις ώρες της πρωινής ζώνης. Είναι πιθανό να ειπώθηκε ακόμη ότι μία ώρα περισσότερο το πρωί στο σπίτι εξασφαλίζει καλύτερα τις διαδράσεις και την αλληλέγγυα ευφορία της περίφημης ελληνικής πυρηνικής οικογένειας, αλλά αυτό δεν είμαι βέβαιος αν το άκουσα.
Άκουσα όμως τις διευκρινίσεις του υπουργού σχετικά με το Απολυτήριο και τον νέο τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμια και οδηγήθηκα, πιθανώς λανθασμένα, στο συμπέρασμα ότι το αδιάβλητο του νέου συστήματος στηρίζει πολλά στη γρανιτώδη αποφασιστικότητα των καθηγητών να αντισταθούν στη νεοελληνική μάστιγα της βαθμοθηρίας , να μη μοιράζουν τα εικοσάρια σαν προεκλογικά φειγ βολάν και, κυρίως, να κωφεύουν σαν Οδυσσείς στο επίμονο τραγούδι των γονεϊκών (και άλλων) σειρήνων που θέλουν να βιώσουν, διαμέσου των γόνων τους, την επίσης ακραιφνώς νεοελληνική εμπειρία της αριστείας, έστω και αν διακινδυνεύουν τη ρετσινιά.
Όπως σημειώσαμε πιο πάνω, για όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα ο κ. υπουργός είχε στη διάθεσή του άπλετο χρόνο, την ώρα που ο κεντρικός παρουσιαστής παρακολουθούσε σεβαστικά και οι άλλοι δύο καλοί συνάδελφοι, μετά από σύντομες ερωτήσεις και παρά την ευγενική ανικανοποίηση του ενός τουλάχιστον εκ των δύο, παρεπιδημούσαν στο χρονικό περιθώριο. Δεν ξέρω αν το πράγμα σχεδιάστηκε από την ΕΡΤ ως εκπομπή διαλόγου ή διάλεξης, αλλά ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ έπρεπε να αρκεστεί σε μια σύντομη τηλεφωνική παρέμβαση, μετά την οποία ο υπουργός ξαναέπαιζε μπάλα μόνος του σε εστία χωρίς τερματοφύλακα.
Πλησιάζαμε στη λήξη του κανονικού χρόνου όταν ακούστηκε, πάλι από τηλεφώνου, η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, με τον κεντρικό παρουσιαστή να βλέπει (τώρα επιτέλους) την κλεψύδρα και να την προτρέπει επίμονα να ολοκληρώσει, κατά το λεγόμενο, πριν εκείνη προλάβει καν να αρχίσει. Και επειδή η τηλεοπτική κλεψύδρα είναι ανοικτίρμων, και αφού η πρόεδρος ασθμαίνουσα προκειμένου να χωρέσει ένα δυο παράπονα και μια δυο γενικότητες περιέπεσε τελικά σε ανεπίστροφη σίγαση, ο κ. Γαβρόγλου με θριαμβικό επιτονισμό κεραυνοβόλησε δημοσιογράφους και κοινό με τη ρητορική ερώτηση: «Ακούσατε εσείς κανένα επιχείρημα;». Και επειδή οι παριστάμενοι τον επιβράβευσαν με την αφωνία τους, να απαντήσουμε εμείς: Όχι, κύριε υπουργέ, δεν ακούσαμε, γιατί η παράσταση που μόλις παρακολουθήσαμε δεν ήταν ακριβώς στημένη για έλλογη διασταύρωση επιχειρημάτων. Γιατί οι ερωτώντες και η ερωτώσα είτε δεν είχαν ουσιαστικά τη διάθεση είτε τη δυνατότητα για εκείνο το follow up που είναι το καύσιμο του γνήσιου και ενημερωτικού διαλόγου. Και πολλά άλλα «γιατί», κ. υπουργέ, που έχουν να κάνουν με τα ήθη και των πολιτικών μας που εκτίθενται στο γυαλί και των δημοσιογράφων που, εξεχόντως στα κρατικά κανάλια, δεν διανοούνται να στοχεύσουν επώδυνα εκείνη τη θωράκιση αυτοαναφορικότητας, αυταρέσκειας και υπεκφεύγουσας αοριστολογίας που μετά από μία ώρα και δέκα λεπτά με έκανε να μετανιώσω που έχασα την ευκαιρία να θαυμάσω τουλάχιστον το ανθηρό κάλλος της ελληνίδος νεολαίας στο Greece’s Next Top Model.
Και όταν πεισθώ ότι εκπομπές σαν αυτήν που παρακολούθησα είναι αληθώς πιο ενδιαφέρουσες από εκείνην που δεν παρακολούθησα, τότε θα ξέρω ότι η δημοκρατία, το δημοκρατικό ήθος και η δημοκρατικότητα που επικαλείται και λιτανεύει κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν ο κ. Γαβρόγλου (ο οποίος μετά από 10 ημέρες ακόμη δεν έχει ακούσει κανένα επιχείρημα από τους αντιφρονούντες αλλά πιστεύει ότι ο ίδιος έχει διαπρέψει με τη σαφήνεια των δικών του επιχειρημάτων) – ναι, τότε θα ξέρω ότι αυτή η δημοκρατικότητα (που «τρομοκρατεί», και πρέπει να «τρομοκρατεί», τον συνομιλητή ενός καλά διαβασμένου και ελεύθερου δημοσιογράφου σε άλλες και αλλοδαπές συχνότητες) έφτασε επιτέλους και στην «ελεύθερη μετα-μνημονιακή μας επικράτεια».
