Ως πολύφερνη νύφη μοιάζει το Κίνημα Αλλαγής όσο μικραίνει η απόσταση προς τις εκλογές, και είναι λογικό. Με το πολιτικό τοπίο διαλυμένο και με την απροσδιόριστη ψήφο να αναδεικνύεται σε… πρώτο (υποθετικό) κόμμα. Ακόμη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος θεωρείται το φαβορί να κερδίσει τις εκλογές και δεν τον συμφέρει να μιλάει για συνεργασίες, υπογραμμίζει με κάθε ευκαιρία ότι ακόμη και αν κατακτήσει την αυτοδυναμία, μετεκλογικά θα επιδιώξει τις ευρύτερες δυνατές συνεργασίες. Γιατί το κάνει αυτό; Διότι προφανώς αντιλαμβάνεται ότι η αυτοδυναμία υπό τις παρούσες συνθήκες είναι άπιαστο όνειρο και ρίχνει γέφυρες ώστε να ωριμάσει η ιδέα ένθεν κακείθεν για την επανάληψη του «πειράματος» της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση είναι ακόμη πιο ξεκάθαρη. Παρά τις επιθέσεις κατά του ΚΙΝΑΛ και της «μήτρας» του που είναι το ΠαΣοΚ, τόσο από τον Πρωθυπουργό όσο και από διαφόρους «Ταλιμπάν» της ιδεολογικοπολιτικής «καθαρότητας» του ΣΥΡΙΖΑ οι προτάσεις για συνεργασία προσλαμβάνουν χαρακτηριστικά άγριου, άσεμνου «πεσίματος». Για λόγους που είναι απολύτως ευκρινείς και που συνδέονται άρρηκτα με την παραμονή του στην εξουσία και τη διατήρηση του Αλ. Τσίπρα στην πρωθυπουργία, το ΚΙΝΑΛ πιέζεται να ξεκαθαρίσει από τώρα ότι μετεκλογικά θα συνεργαστει με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά εκτός των εξωτερικών πιέσεων που δέχεται το ΚΙΝΑΛ, υπάρχουν και οι πιέσεις από στελέχη μέσα στον χώρο που με τη στάση τους, αλλά και με την τακτική τους, ουσιαστικά υποδηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να μεταβληθούν σε «ρεπατζήδες» του Π. Καμμένου. Είναι εκείνοι που σου λένε «θα υπερψηφίσω το νομοσχέδιο τάδε (το οποίο καταψηφίζει ο Καμμένος) διότι… το οποίον… η προοδευτική μου σκέψη…» κ.λπ. Ή, «εγώ θα ψηφίσω την όποια συμφωνία για το Σκοπιανό διότι πιστεύω πως το πρόβλημα πρέπει να λυθεί», και κλείνουν τα μάτια και τα αφτιά στο γεγονός ότι ο κυβερνητικός εταίρος δηλώνει/φωνάζει πως δεν πρόκειται να ψηφίσει συμφωνία με τον όρο Μακεδονία και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Οι «ρεπατζήδες» του Καμμένου, κατά τη γνώμη μου, δεν έχουν θέση στο Κίνημα Αλλαγής. Εχουν θέση στον ΣΥΡΙΖΑ, στο κόμμα τους ή στο σπίτι τους, αλλά όχι στο ΚΙΝΑΛ. Αν θέλουν ή αν πρέπει να μείνουν σε αυτό, οφείλουν να δηλώσουν ότι θα υπακούσουν στην κοινή γραμμή. Αλλιώς να αποχωρήσουν όσο νωρίτερα γίνεται, γιατί αποτελούν ήδη βαρίδια…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
