Βαβέλ

Ολοι οι πρωθυπουργοί της χώρας, τουλάχιστον αυτοί που εγώ θυμάμαι από τη Μεταπολίτευση του ’74 και εντεύθεν, είχαν επιβάλει στους βουλευτές τους έναν κώδικα συμπεριφοράς. Για το τι πρέπει να κάνουν και, κυρίως, τι πρέπει να αποφεύγουν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Ο πρωθυπουργός, που είναι ένα είδος μάνατζερ, επιβάλλει αυτούς τους κανόνες, επειδή καλείται να συντονίσει, καθοδηγήσει, εμπνεύσει, υποστηρίξει, ενθαρρύνει και εν τέλει διατάξει 40 ή και 50 ανόμοιους χαρακτήρες, οι οποίοι, πλην των ιδιαιτεροτήτων που λογικά παρουσιάζουν, έχουν και προσωπικές φιλοδοξίες, οι οποίες πολλές φορές είναι εκείνες που καθοδηγούν τις κινήσεις τους. Χωρίς κανόνες, αυτή η ομάδα των ανθρώπων θα μεταβληθεί σε έναν όχλο συμπεριφορών, τον οποίο θα είναι αδύνατον να ελέγξει.

Το πρόβλημα δεν είναι θεωρητικό, αντιθέτως. Παράδειγμα: συχνά οι διαμάχες κορυφαίων υπουργών έχουν κάνει δύσκολο το έργο της κυβέρνησης και τα διαλυτικά φαινόμενα κυριαρχούν του έργου που καλείται αυτή να διεξέλθει.

Τούτων δοθέντων, και παρατηρώντας το τι συμβαίνει στο εσωτερικό της παρούσας κυβέρνησης, αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι ο κ. Τσίπρας το έχει χάσει το παιχνίδι πολύ νωρίς. Η αδυναμία του να επιβάλει κανόνες λειτουργίας στην κυβέρνησή του δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ήδη. Και εάν μεν τα προβλήματα αυτά αφορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τις διάφορες τάσεις στο εσωτερικό του, πιθανώς το πράγμα να το χαρακτήριζε κάποια ιλαρότητα.

Αλλά εδώ λειτουργεί εις βάρος των εθνικών συμφερόντων. Ο γύρος των συναντήσεων του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά με τους πολιτικούς αρχηγούς επιβεβαίωσε τις πληροφορίες που ήδη υπήρχαν μεταξύ των πολιτικοδημοσιογραφικών κύκλων, ότι στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχουν δύο γραμμές, ίσως και τρεις, σε σχέση με το Μακεδονικό. Και ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις υπουργών το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να δυσχεραίνουν τις κινήσεις της κυβέρνησης για την επίλυση του προβλήματος.

Και αφήνω κατά μέρος τα ελληνοτουρκικά, όπου η αδυναμία του κ. Τσίπρα να επιβάλει σιωπητήριο στους υπουργούς του συντηρεί σε υψηλά επίπεδα την ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών και στην ουσία ρίχνει νερό στον μύλο της απέναντι πλευράς που έχει κάθε λόγο να επιδιώκει τη σύγκρουση.

Συμπερασματικά, με έναν τρόπο, τώρα, άμεσα, πρέπει να σταματήσει η κυβερνητική Βαβέλ. Και είναι ευθύνη του πρωθυπουργού της χώρας να το κάνει. Αρκετή ζημιά έχει γίνει ήδη…