Η φοβερή εικόνα του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη που μπαίνει μέσα στο γήπεδο με το όπλο στην τσέπη του ανακαλεί στο υποσυνείδητό μας τον «Ιβάν τον τρομερό» του σοβιετικού σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν, γιατί και εκείνος ο Ιβάν διακρινόταν για τη βιαιότητα του χαρακτήρα του.
Και θα ήθελα σύντομα για την υπόθεση τούτη να καταγράψω τα ακόλουθα πράγματα:
1 «Η συγγνώμη». Η συγγνώμη του προέδρου του ΠΑΟΚ για αυτά που έγιναν είναι ένα θετικό μέγεθος, αλλά δεν αρκεί! Γιατί; Γιατί απολογούμενος μας είπε ότι όλα αυτά τα έκανε επειδή εκνευρίστηκε.
Ωστόσο, όλοι σε κάποιες στιγμές της ζωής μας εκνευριζόμαστε. Ομως κανείς λογικός άνθρωπος δεν βγάζει ξαφνικά «το άγριο κτήνος» από μέσα του και κανείς δεν γίνεται αιφνιδίως «πιστολέρο»!
Επομένως ο Ιβάν Σαββίδης είναι αναγκαίο να κατανοήσει ότι ένα δημόσιο πρόσωπο πρέπει με τη στάση του να διαπαιδαγωγεί ηθικά τους πολίτες και όχι να τους «σπρώχνει προς τη βία»! Αυτό τουλάχιστον μας δίδασκε ο Αριστοτέλης.
Εάν δεν μπορεί να το κάνει αυτό, τότε δεν χρειαζόμαστε τα λεφτά του!
2 «Η εφαρμογή του νόμου». Ομως το μεγάλο πρόβλημα σε αυτή την υπόθεση –αλλά και γενικότερα στη χώρα μας –είναι ότι οι νόμοι δεν εφαρμόζονται! Τι εννοώ;
Ο Ιβάν Σαββίδης μπαίνοντας με το όπλο στο γήπεδο είχε ήδη διαπράξει το έγκλημα το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 41ΣΤ’ του Ν. 2725/1999, που απαγορεύει ακόμη και να «κατέχει» κάποιος αντικείμενο που μπορεί να προκαλέσει σωματικές βλάβες.
Είναι ένα έγκλημα «αφηρημένης διακινδύνευσης» και σημαίνει με απλά λόγια ότι ο Ιβάν Σαββίδης, κουβαλώντας ένα πιστόλι στην τσέπη του, μπορούσε δυνητικά να προκαλέσει σωματική βλάβη είτε στον διαιτητή είτε σε οποιονδήποτε άλλο!
Ομως δεν συνελήφθη! Και οι αστυνομικοί προσπάθησαν να δικαιολογηθούν λέγοντας ότι δεν τον συνέλαβαν για να μην προκαλέσουν την «εξέγερση» των οπαδών του ΠΑΟΚ.
Ξεχνούν όμως δύο πράγματα: Πρώτον, ότι ήταν υποχρεωμένοι να τον συλλάβουν (άρθρο 275 παρ. 1 του ΚΠΔ) και δεύτερον ότι θα μπoρούσαν να τον συλλάβουν αργότερα στα αποδυτήρια (χωρίς να «πάρει κανείς μυρωδιά»).
Επομένως όλα αυτά συνιστούν φαιδρές δικαιολογίες και δείχνουν τραγικά ότι οι νόμοι στην Ελλάδα δεν εφαρμόζονται και αυτό αφορά και τις εισαγγελικές αρχές, οι οποίες δεν εξέδωσαν ένα ένταλμα σύλληψης όσο διαρκούσε το αυτόφωρο (275 παρ. 3 ΚΠΔ).
3 «Διακοπή του πρωταθλήματος». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ήταν εντελώς αδικαιολόγητη η απόφαση του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Βασιλειάδη να διακόψει όλο το πρωτάθλημα και να τιμωρήσει και τις άλλες ομάδες για κάτι που συνιστούσε απλώς «ατομική ποινική ευθύνη» του Ιβάν Σαββίδη!
Συμπέρασμα; Δεν χρειαζόμαστε καινούργιους νόμους! Ο επιχειρηματίας Σαββίδης θα ήταν πιο προσεκτικός αν γνώριζε ότι θα μπορούσε να συλληφθεί και ότι η κυβέρνηση δεν θα τον προστάτευε!
Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
