Ηταν ιστορικού χαρακτήρα η συζήτηση της περασμένης Τετάρτης στη Βουλή για το σκάνδαλο Novartis. Οχι λόγω της διάρκειάς της φυσικά, ούτε γιατί σε μία μόνο συνεδρίαση αποφασίστηκε η παραπομπή σε διαδικασίες προανακριτικής επιτροπής δέκα πολιτικών προσώπων, και δη δύο πρώην πρωθυπουργών, ενός πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης, του επιτρόπου της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και πέντε πρώην υπουργών.
Η ιστορικότητα της συνεδρίασης έγκειται στο γεγονός ότι με την πράξη της αυτή η κυβέρνηση Τσίπρα άνοιξε με δική της πρωτοβουλία τον ασκό του Αιόλου και σημάδεψε την πορεία της χώρας για πολλά από τα επόμενα χρόνια.
Οταν με τόσο σαθρό κατηγορητήριο αποφασίζεται η παραπομπή σε μια τέτοια κορυφαία δικαστική διαδικασία πολιτικών που όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, πρόσκεινται στην αντιπολίτευση, είναι προφανές ότι αφαιρέθηκε κάθε σχετικός φραγμός για όσους μελλοντικά κυβερνήσουν τη χώρα.
Ενας ή περισσότεροι κουκουλοφόροι μάρτυρες θα είναι αρκετοί για να στέλνουν με την ίδια διαδικασία στη Δικαιοσύνη τους πολιτικούς αντιπάλους της εκάστοτε κυβέρνησης, με αποτέλεσμα η χώρα να καταστεί ένα απέραντο δικαστήριο.
Ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του στάθηκαν κυρίως στα όσα απειλητικά εκτόξευσαν σε βάρος τους ορισμένοι εκ των εγκαλουμένων πολιτικών, και διαμαρτυρήθηκαν γι’ αυτό. Αλλά δεν θα έπρεπε. Ευθύνονται απολύτως και ο κ. Τσίπρας και όσοι συνετέλεσαν σε αυτό το δικαστικό και πολιτικό πραξικόπημα που στήθηκε στην πλάτη ενός υπαρκτού σκανδάλου, με στόχο την πολιτική και ηθική εξόντωση προσώπων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είχαν και έχουν καταστεί ιδιαίτερα ενοχλητικά.
Οφειλε ο κ. Τσίπρας, που δηλώνει θαυμαστής του Ανδρέα Παπανδρέου, να μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο εκείνος, αναλαμβάνοντας την εξουσία το 1993, συμπεριφέρθηκε στον μεγάλο πολιτικό του αντίπαλο Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος τον είχε σύρει στο Ειδικό Δικαστήριο με μαρτυρίες ανάλογης σοβαρότητας και εγκυρότητας με εκείνες των κουκουλοφόρων. Απέφυγε τον ρεβανσισμό, έκοψε κάθε συζήτηση για παραπομπές και ειδικά δικαστήρια, και δήλωσε ότι η χώρα πρέπει να πάει μπροστά και να αφήσει πίσω της ό,τι τη διαίρεσε.
Ο σημερινός πρωθυπουργός δεν το έκανε. Προτίμησε την εκδίκηση, τη μισαλλοδοξία και τη διά της Δικαιοσύνης αντιμετώπιση των πολιτικών του αντιπάλων. Είναι προφανές ότι θα εισπράξει τα επίχειρα των πράξεών του, προσεχώς. Και δεν θα πρέπει να διαμαρτύρεται. Κατά τη λαϊκή σοφία, όπως έστρωσε θα κοιμηθεί…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
