Το μήνυμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου ήταν ευγενικό και απλό. Μετά τις απαραίτητες καλημέρες, η παρουσίαση-εξήγηση («διδάσκω Βιολογία στο 3ο Γενικό Λύκειο Νέας Ιωνίας και αρκετές φορές στο παρελθόν το ένθετο BHMA-Science μού έχει φανεί χρήσιμο και το έχω αξιοποιήσει στη διδασκαλία μου») και ένα αίτημα («πρόκειται να χρησιμοποιήσω δύο πρόσφατα άρθρα σας ως πηγές στις δημιουργικές εργασίες που θα αναθέσω σε μαθητές της Β΄Λυκείου. Θα μπορούσατε να μου τα στείλετε ως αρχεία PDF; Είναι ευκολότερο για τους σημερινούς εφήβους να τα έχουν σε ψηφιακή μορφή στο κινητό τους παρά ως χαρτί…»). Στο τέλος ευχαριστίες, υπογραφή (Τσολάκης Γιώργος) και δύο links για ισάριθμους ιστοτόπους.
Εννοείται ότι τα PDF εστάλησαν αμέσως! Εξάλλου μας είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι το BHMA-Science μπαίνει σε πολλές σχολικές τάξεις. Ο λόγος όμως που αναφερόμαστε σήμερα σε αυτό το μήνυμα είναι οι δύο ιστότοποι που μας προσέφεραν την ευκαιρία να μπούμε και εμείς κρυφά σε κάποια από αυτές τις τάξεις και να δούμε πώς οι φωτισμένοι δάσκαλοι (στους ιστοτόπους ανακαλύψαμε και τη φυσικό κυρία Ελένη Κοκκινοπούλου) μυούν τα παιδιά στην επιστήμη. Ο αρχαιότερος εκ των δύο ιστοτόπων είναι αφιερωμένος στη Βιολογία (με θέματα που αφορούν την ύλη και τις εξετάσεις, αλλά και άλλα «εξωσχολικά»), ο νεότερος είναι ειδικά σχεδιασμένος για να φιλοξενεί τα νέα από την ενασχόληση των παιδιών με τη διατροφή και φέρει το όνομα Gastroclub (στην κουζίνα… επιστημονικώς).
Η περιήγηση στους ιστοτόπους αυτούς ήταν αποκαλυπτική: ανακαλύψαμε ευτυχείς μαθητές που αντί να μαθαίνουν ξερά και στείρα τη βιολογία της όσφρησης και της γεύσης, αξιοποιούν τις δικές τους αισθήσεις σε γευσιγνωσίες ελαιολάδου και μπαίνουν στο σχολικό εργαστήριο να μετρήσουν την οξύτητά του, να μάθουν στην πράξη τι είναι το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, να δουν πώς επιδρά ο χρόνος πάνω του. Ανακαλύψαμε επίσης δασκάλους δοσμένους στο έργο τους, δασκάλους που ξέρουν ότι η βιωματική μάθηση είναι ο καλύτερος τρόπος να μυηθούν τα παιδιά στην επιστήμη, δασκάλους που γεφυρώνουν το αναπόφευκτο χάσμα των γενεών και έρχονται κοντά στους μαθητές τους μιλώντας τη δική τους γλώσσα, με χιούμορ, με ευαισθησία. Εν ολίγοις, δασκάλους που αφιερώνουν χρόνο, ενέργεια και συναίσθημα για να δημιουργήσουν τους σκεπτόμενους πολίτες τού αύριο.
Ευτυχώς για την Ελλάδα της οικονομικής δυσπραγίας και των σκανδάλων, δάσκαλοι σαν τον Γιώργο Τσολάκη υπάρχουν ακόμη στα σχολεία μας. Δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους για να τους αναφέρουμε. Αναγνωρίζουμε όμως το έργο τους στα μάτια των παιδιών μας που λάμπουν αλλιώς όταν γοητεύονται από τον δάσκαλο-μύστη. Και τους είμαστε βαθύτατα υπόχρεοι.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
