Η χθεσινή παρέμβαση του ΔΝΤ για το τι πρέπει να γίνει μετά το τέλος του προγράμματος διάσωσης τον προσεχή Αύγουστο δεν θολώνει απλώς την εικόνα της «καθαρής» εξόδου από την κρίση, όπως τη φιλοτέχνησε με τόση επιμέλεια και προσοχή η κυβέρνηση, προεξάρχοντος του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα. Στην πραγματικότητα αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα της συνέχισης της βαριάς, σκληρής και ανυπόφορης λιτότητας που θα διαρκέσει και μετά το τέλος του προγράμματος.
Κυρίως όμως αναδεικνύει το σοβαρότατο πρόβλημα της χώρας, η οποία κατ’ όνομα θα εξέλθει από το πρόγραμμα αλλά στην πραγματικότητα θα τελεί υπό την επιτήρηση των Βρυξελλών και των υπόλοιπων θεσμών των δανειστών, για μία δεκαετία ακόμη.
Αυτό από μόνο του περιγράφει μια ζοφερή πραγματικότητα, η οποία απέχει κατά πολύ από τις ειδυλλιακές εικόνες που προσπάθησε να περάσει στους πολίτες το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης. Για λόγους απολύτως ευκρινείς, η κοινή γνώμη βομβαρδίστηκε το προηγούμενο διάστημα από τις «φιλοτεχνημένες» αυτές εικόνες, αλλά πριν αλέκτορα φωνήσαι ήρθαν οι απανωτές διαψεύσεις από τους εκπροσώπους των θεσμών. Κυρίως για να υπενθυμίσουν ότι το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο που χρεώνεται εξ ολοκλήρου στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ «μεριμνά» για τη συνεχή και αδιάκοπη επιτροπεία τους στη χώρα και τίποτε δεν μπορεί να γίνει ή να γίνεται χωρίς τη δική τους έγκριση.
Είναι εξαιρετικά αβέβαιο αν οι επισημάνσεις των θεσμών θα έχουν κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα στην επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης. Θα την ανακόψουν ή θα την αναπροσανατολίσουν. Επειδή είναι εξ ολοκλήρου οικοδομημένη στη βάση των πολιτικών επιδιώξεων του κ. Τσίπρα, και στο πώς θα καταφέρει να παραμείνει στην εξουσία.
Θέλω όμως να ελπίζω ότι αυτά τα καμπανάκια θα ξυπνήσουν από τον λήθαργο όλους όσοι πιστεύουν πως από τον προσεχή Σεπτέμβριο η χώρα θα επιστρέψει στην εποχή της ευφορίας και της ευδαιμονίας.
Οσο και αν ο Πρωθυπουργός επαίρεται και θα επαίρεται καθώς θα πλησιάζουμε προς τον Αύγουστο για την έξοδο από την κρίση, άλλο τόσο είναι αναγκαίο οι πολίτες να γνωρίζουν ότι αυτό θα είναι μόνο λόγια και όχι ουσία. Πίσω από τις ωραίες λέξεις, τις υποσχέσεις, τις ελπιδοφόρες δεσμεύσεις και τους πανηγυρισμούς, υπάρχει, και θα υπάρχει δυστυχώς, μία και μόνο αλήθεια: η άγρια λιτότητα. Θα είναι εδώ, παρούσα, σκληρή, απάνθρωπη, άδικη. Βράχος αμετακίνητος…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
