1.Οι ευγενείς σκέψεις ενόψει του 2018
Το 2009 εκδόθηκε από τον οικονομολόγο Joe Waldfogel στην Αμερική ένα αιρετικό βιβλίο με τίτλο «Η οικονομία του Σκρούτζ : Γιατί δεν πρέπει να αγοράζετε δώρα στις γιορτές» (Scroogeconomics : Why you shouldn’t Buy Presents for the Holidays»).
Η ουσία των παράδοξων σκέψεων του παραπάνω οικονομολόγου από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια συμπυκνωνόταν στο εξής βασικό σημείο : Δεν πρέπει να χαρίζουμε ούτε να δεχόμαστε δώρα στις γιορτές των Χριστουγέννων ! Αντί αυτού είναι καλύτερο να δίνουμε χρήματα σε αυτούς που αγαπάμε ( ή να δεχόμαστε χρήματα από αυτούς μας αγαπούν).
Γιατί; Γιατί απλά όταν άλλοι αγοράζουν για εμάς , είτε ρούχα είτε οτιδήποτε άλλο , πολύ δύσκολα θα κάνουν μια επιλογή εξίσου καλή με εκείνη που εμείς θα κάναμε για τον εαυτό μας ( αν αντί του δώρου μας προσφερόταν το αντίστοιχο καθαρό ποσό των χρημάτων) ! Και συνέχιζε:
«Η αγορά δώρου πάντα καταστρέφει κεφάλαιο! Και οι Αμερικανοί, όπως και οι άλλοι δυτικοί λαοί, γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με ένα όργιο καταστροφής κεφαλαίου»!
Οι σκέψεις τούτες του Waldfogel αποτέλεσαν την πιο ακραία ( ή χυδαία) έκφανση της εμπορευματοποίησης των ανθρώπινων συναισθημάτων . Γιατί; Γιατί όταν προσφέρει κανείς ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο στο φίλο του δεν σκέφτεται μόνο τη μεγιστοποίηση της ωφέλειας. Πολλά δώρα απευθύνονται «στον πρωτόγονο , παθιασμένο και ρομαντικό εαυτό μας» (Sandel).
Άλλα δώρα ελέγχουν, αμφισβητούν και επανερμηνεύουν την ταυτότητά μας. Αυτό συμβαίνει , επειδή η φιλία λ.χ είναι κάτι παραπάνω από το να είσαι χρήσιμος στον άλλο. Όπως εξάλλου μας είχε διδάξει και ο Αριστοτέλης η φιλία στην πιο ευγενή της μορφή διαπλάθει και διαπαιδαγωγεί τους ανθρώπους!
Επομένως από τέτοιες ευγενείς σκέψεις θα έπρεπε κανονικά να διακατεχόμαστε ενόψει του 2018! Όμως οι Έλληνες είναι εντελώς απογοητευμένοι από την οικονομική κατάσταση, τους παλιούς πολίτικούς της μεταπολιτευτικής περιόδου , αλλά και από τους «Συριζαίους
σφογγοκολλάριους της εξουσίας» οι οποίοι ποδοπάτησαν κάθε προοδευτικό όραμα΄( και τώρα αφήνουν νομικά ακάλυπτους και πολλούς Έλληνες οι οποίοι λόγω της ανελέητης περικοπής των μισθών ή των συντάξεων ενδεχόμενα θα δουν τα σπίτια τους να εκπληστηρειάζονται) !
2. Η προσπάθεια επιβολής μας μορφής «πολιτικής τυραννίας»
Όμως το 2017 «σφραγίστηκε» καταλυτικά από την βδελυρή προσπάθεια του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και κάποιων «ασύδοτων» κυβερνητικών κύκλων να χειραγωγήσουν πλήρως τη δικαστική εξουσία. Και αυτό ακριβώς συνιστά τον ορισμό της πολιτικής τυραννίας , όπως ακριβώς τον είχε προσδιορίσει ο Αμερικανός Πρόεδρος Μάντισον.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς μέσα στο πλαίσιο αυτό; Το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας ως «θεσμικά εμπόδια» για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής;
Ή το γεγονός ότι η πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου- αμέσως μόλις αποχώρησε από την υπηρεσία της- έγινε προϊστάμενη του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού, πράγμα το οποίο βάζει σε προβληματισμό τον οποιανδήποτε καλόπιστο πολίτη, για το εάν δηλαδή λειτουργούσε ως πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας μας αμερόληπτα ή εάν εξυπηρετούσε απλώς τα «μικρά» κομματικά συμφέροντα της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα;
Τέλος το 2017 σφραγίστηκε και από μια επικίνδυνη – κατά τη γνώμη μου- τάση ορισμένων Υπουργών , όπως ο κ. Καμμένος ή ο κ. Κοτζιάς , μέσω αστικών αγωγών να περιορίσουν κάθε αντίθετη κριτική φωνή. Η υπόθεση του Athens Review of Books είναι χαρακτηριστική και θέτει ένα τεράστιο πρόβλημα περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης στην Ελλάδα !
Το συμπέρασμα; Δυστυχώς το 2018 έρχεται μέσα σε εντελώς αρνητικές συγκυρίες για τη χώρα μας ! Ας κρατήσουμε όμως την αισιοδοξία μας , γιατί τίποτε άλλο δεν μπορούμε να κάνουμε!
Καλφέλης Γρηγόρης
Καθηγητής Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ
kalfelis@law.auth.gr
