Φρενοκομείο η Ελλάς!

Τελικά ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος είχε απόλυτο δίκιο: Η σύγχρονη Ελλάδα και οι πολιτικοί της θυμίζουν «ένα απέραντο φρενοκομείο»! Γιατί το λέω αυτό; Γιατί οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι αποδείχθηκαν ανίκανοι να ψηφίσουν όλοι μαζί (ενωμένοι) μια συνολική ρύθμιση για τα ατομικά δικαιώματα της μικρής ομάδας των «τρανσεξουαλικών» ατόμων.

Τι εννοώ; Ο πρωθυπουργός Τσίπρας δεν έκανε κυνικά κανέναν συμβιβασμό (με τα άλλα κόμματα), ενώ είχε αυτή τη δυνατότητα. Γιατί;

Γιατί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) με την περίφημη απόφαση της 6ης Απριλίου του 2017 (Garcon and Nicot v. France) απαιτούσε ένα μόνο πράγμα:

Να προκύπτει –με αποδείξεις –ότι υφίσταται το «σύνδρομο της τρανσεξουαλικότητας» (syndrome of transsexuality), πριν διενεργηθεί από τον ενδιαφερόμενο η αλλαγή του φύλου.

Αρα το Δικαστήριο έβαζε άμεσα το θέμα μιας προγενέστερης ιατρικής γνωμάτευσης (τονίζοντας όμως παράλληλα ότι θα έπρεπε να αποφευχθεί η «ιατρικοποίηση» της σχετικής διαδικασίας με χειρουργικές επεμβάσεις που θα στιγμάτιζαν κοινωνικά τον επιχειρούντα την αλλαγή του φύλου).

Ομως ο κ. Τσίπρας δεν νοιαζόταν για όλα αυτά και το μόνο που ήθελε απαράδεκτα ήταν να συσπειρώσει το αριστερό του ακροατήριο! Ετσι ψηφίστηκε από τη Βουλή η δυνατότητα «αλλαγής του φύλου» (χωρίς καμία προγενέστερη ιατρική εποπτεία). Και μάλιστα από την ηλικία των 15 ετών –με τη θετική γνωμάτευση κάποιας επιτροπής -, ενώ αρκετές ευρωπαϊκές χώρες έχουν ως χρονικό ορόσημο τα 18 (Köhler – Rechner – Ehrt, «Legal Gender Recognition»).

Από την άλλη μεριά, και η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας υπέβαλε τη δική της (μοναχική) πρόταση για το ζήτημα τούτο. Και γιατί έγινε αυτό; Γιατί «το τμήμα του Θεού» αυτού του χώρου είχε επηρεαστεί απαράδεκτα από τις «σκοταδιστικές τοποθετήσεις» της οργανωμένης Ελλαδικής Εκκλησίας! Και έτσι διατυπώνονταν μεσαιωνικές απόψεις, του τύπου, λ.χ., ότι με αυτό το νομοσχέδιο θα δηλητηριαστούν οι πεποιθήσεις μας για την έννοια του άνδρα ή της γυναίκας!

Προφανώς οι άνθρωποι τούτοι δεν κατανοούσαν ότι η Ευρώπη δεν είναι ένα «χριστιανικό κλαμπ», αλλά η Ευρώπη των πολλαπλών ταυτοτήτων (Balibar).

Τέλος, στην εκκολαπτόμενη Κεντροαριστερά πολλοί έλαμψαν «διά της απουσίας τους» κατά την ψηφοφορία, πράγμα που δείχνει ότι οι άνθρωποι τούτοι δεν μπορούν να εμπνεύσουν για κάτι καινούργιο, όταν φοβούνται ακόμα και να… ψηφίσουν (λόγω Εκκλησίας)!

Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.