Oι καλύτεροι πρεσβευτές

Στα τέλη Σεπτεμβρίου, 575 επιστήμονες από κάθε γωνιά του πλανήτη συνέρρευσαν στην Αθήνα. Ο λόγος; Το κοινό τους ενδιαφέρον για το γραφένιο, το ετήσιο συνέδριο του οποίου διοργανώθηκε από έλληνες επιστήμονες.

Την υψηλή ποιότητα των εργασιών που παρουσιάστηκαν και την άριστη διοργάνωση επιβεβαίωσε ένα μεγάλο πλήθος συμμετεχόντων, από τους αστέρες του συνεδρίου ως τους νέους ερευνητές που για πέντε ημέρες είχαν την ευκαιρία να «ζυμωθούν» με τους μεγάλους, να διδαχθούν, αλλά και να εκθέσουν τις δικές τους φρέσκες ιδέες.

Αλλά το συνέδριο του γραφενίου δεν αποτελεί μόνο ένα παραδειγματικό συνέδριο ως προς το επιστημονικό μέρος. Είναι επίσης ένα άριστο παράδειγμα επιστημονικού τουρισμού. Οχι, δεν εννοούμε μόνο ότι για μία εβδομάδα τα καταστήματα εστίασης και οι μπουτίκ πέριξ του κεντρικού ξενοδοχείου της Αθήνας που φιλοξένησε το συνέδριο είδαν τις δουλειές τους να αυξάνονται. Αυτό είναι ένα όφελος μικρής διάρκειας. Υπάρχει όμως και ένα άλλο, μακροπρόθεσμο και ανεκτίμητο.

Είναι οι αναμνήσεις τις οποίες θα πάρουν από τη χώρα μας αυτοί, οι κατά τεκμήριο ευφυείς, καλλιεργημένοι και με μεγάλη επιρροή στα διεθνή φόρα άνθρωποι, και οι οποίες θα λειτουργήσουν εν καιρώ υπέρ μας. Τα συνέδρια είναι χώροι μέθεξης και η πνευματική εγρήγορση που συνεπάγεται η παρακολούθησή τους εντείνει την όποια εμπειρία.

Ορθώς οι διοργανωτές φρόντισαν να γίνει η δεξίωση υποδοχής στο Μουσείο της Ακρόπολης και να υπάρξει ξενάγηση για τους συνέδρους, ορθώς φρόντισαν το επίσημο δείπνο του συνεδρίου να πραγματοποιηθεί στο περιστύλιο του Ζαππείου.

Για να προσελκυσθεί ένα τέτοιο συνέδριο απαιτείται πρωτίστως η επιστημονική αριστεία του διοργανωτή. Αυτήν τη γνώριζαν οι σύνεδροι προτού να έλθουν. Επιστρέφοντας πια στα εργαστήρια και στα ενδιαφέροντά τους δεν θα κουβαλούν την εκτίμηση μόνο για τους έλληνες συναδέλφους τους αλλά και για όλη τη χώρα. Θα έχουν γίνει οι καλύτεροι πρεσβευτές μας.

Ας προσελκύσουμε λοιπόν περισσότερους. Οργανωμένα και με την αρωγή της Πολιτείας. Η έρευνα είναι ένα γήπεδο στο οποίο η Ελλάδα παίζει καλή μπάλα και ενίοτε παίρνει και το πρωτάθλημα. Αλλά για πόσο ακόμη μπορεί η διοργάνωση των επιστημονικών συνεδρίων να επαφίεται στον πατριωτισμό των ερευνητών;