«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων». Αντόνιο Γκράμσι.
Ηταν αναμφίβολα παρακμιακή η συζήτηση που έγινε στην ελληνική Βουλή για τις 12 σκοτεινές συνομιλίες που είχε κάνει ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος με τον καταδικασμένο για εμπορία ναρκωτικών στην υπόθεση του «Noor 1». Και εξηγούμαι:
Σε ό,τι αφορά τον κ. Τσίπρα: Απέδειξε με τον χειρότερο τρόπο ότι θα μείνει στην Ιστορία ως ο πρωθυπουργός της «εποχής των τεράτων» (όπως έλεγε και ο Γκράμσι). Γιατί;
Γιατί κάλυψε απόλυτα την εξωθεσμική και «οιονεί παρακρατική» δραστηριότητα του υπουργού Αμυνας Πάνου Καμμένου. Γιατί το έκανε αυτό;
Την απάντηση μας τη δίνει o γερμανός φιλόσοφος Enzensberger: Με άλλα λόγια κάλυψε τον κ. Καμμένο, γιατί η απόλαυση της εξουσίας είναι ένα ισχυρό αφροδισιακό απέναντι στο οποίο ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να αντισταθεί! Για αυτό το αφροδισιακό είναι έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα!
Επιπλέον στη Βουλή ειπώθηκαν τερατώδεις επιστημονικές ανακρίβειες (που αν τις έγραφε ένας φοιτητής της Νομικής θα «κοβόταν»). Ετσι, ο υπουργός της Δικαιοσύνης υποστήριξε ακατανόητα ότι η υπόθεση Καμμένου έκλεισε «αμετάκλητα» (με την αρχειοθέτηση που έκανε ο εισαγγελέας κ. Μπρακουμάτσος για το σκέλος των καταγγελιών που αφορούσαν την εισαγγελέα η οποία επίσης ενεπλάκη σε αυτή τη σκοτεινή υπόθεση).
Ομως θα έπρεπε να γνωρίζει ο υπουργός της Δικαιοσύνης ότι οι εισαγγελικές διατάξεις που αρχειοθετούν μια υπόθεση ανακαλούνται όταν προκύψουν νέα αποδεικτικά στοιχεία (43 ΚΠΔ).
Επομένως η υπόθεση τούτη έχει σίγουρα μέλλον!
Τέλος, επί της ουσίας της ιστορίας αυτής: Είναι φανερό ότι ο καταδικασμένος ισοβίτης υφίστατο πιέσεις για να μιλήσει (και να δείξει φαινομενικά ότι μετανόησε, αποκαλύπτοντας δήθεν τους «πραγματικούς ενόχους» της υπόθεσης «Noor 1»).
Αυτή η αλλαγή στάσης θα μπορούσε ενδεχόμενα να «εκτιμηθεί» από το Εφετείο ώστε να ανασταλεί η έκτιση της ποινής του (μεθόδευση που απέτυχε).
Σε κάθε περίπτωση η ανωτέρω διαδικασία αφορούσε μόνο τον καταδικασμένο ισοβίτη και τις εισαγγελικές αρχές και η παρεμβολή του υπουργού Αμυνας όχι μόνο προβλεπόταν από τη Δικονομία μας (497 ΚΠΔ), αλλά ήταν παντελώς ύποπτη ή εκφυλιστική!
Συμπέρασμα; Η παρεμβολή πολιτικών προσώπων σε καθαρά νομικές διαδικασίες γίνεται μόνο στις διεφθαρμένες λατινοαμερικανικές χώρες, στις οποίες η διάκριση των εξουσιών είναι παντελώς άγνωστη! Μήπως επομένως ο κ. Τσίπρας θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα διεφθαρμένο κράτος;
Ο κ. Γρηγόρης Π. Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ