Η δεινή κριτική η οποία ασκείται συνολικά στην κυβέρνηση, και προσωπικά στον υπουργό Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, αναφορικά με τις συνεχείς παλινωδίες στο θέμα των πανελλαδικών εξετάσεων, είναι δίκαιη και απολύτως ταυτισμένη με την πραγματικότητα. Αδιαφορώντας για το τι επιπτώσεις έχουν οι αποφάσεις τους για χιλιάδες οικογένειες, οι άνθρωποι παίζουν ζάρια με το μέλλον δεκάδων χιλιάδων παιδιών τα οποία ζουν έναν πραγματικό εφιάλτη ήδη από το τέλος των γυμνασιακών σπουδών τους. Παιδιά που στα 15 τους, στην κορύφωση της εφηβείας, θα έπρεπε να έχουν την αίσθηση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος σε σχέση με τις σπουδές τους, γίνονται αποδέκτες ανόητων ιδεών διαφόρων μανδαρίνων, οι οποίοι παρουσιάζονται ότι κατέχουν τη μοναδική λύση για το πρόβλημα της Παιδείας συνολικά, και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ειδικότερα.
Ομως, το «είπα – ξείπα» που χαρακτηρίζει γενικότερα την κυβερνητική πολιτική μπορεί να είναι το συστατικό στοιχείο για διάφορα επί μέρους ζητήματα, αλλά δεν μπορεί σε καμία των περιπτώσεων να χαρακτηρίζει την πολιτική στην Παιδεία. Ο χώρος αυτός είναι ευαίσθητος, έχει να κάνει με παιδιά, και ουδείς μπορεί να παίζει ούτε με το δικό τους μέλλον ούτε με το μέλλον της χώρας.
Αν υπάρχει ένα ελαφρυντικό (και όσο αυτό μπορεί να θεωρείται ελαφρυντικό!) για τον Κ. Γαβρόγλου και τους συμβούλους του, είναι ότι ακριβώς τα ίδια έκαναν και άλλοι, διατελέσαντες πριν από αυτόν υπουργοί Παιδείας. Με εξαίρεση τον αείμνηστο Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος επέφερε μερικές επαναστατικές για την εποχή αλλαγές στα τέλη της δεκαετίας του ’70, και την Αννα Διαμαντοπούλου, η οποία έφερε προς ψήφιση στη Βουλή τον μόνο πλήρη, αποτελεσματικό και σύγχρονο νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι περισσότεροι –αν όχι όλοι –υπουργοί Παιδείας που πέρασαν από το πολύπαθο υπουργείο, το μόνο στο οποίο αναλώθηκαν ήταν σε «ιδέες» για το πώς θα σπάσουν τα νεύρα μαθητών και γονέων.
Το αστείο στην υπόθεση είναι ότι κάθε τόσο κυβέρνηση και αντιπολίτευση διακηρύσσουν ότι η «η Παιδεία είναι εθνικό θέμα». Ασφαλώς είναι. Αρκεί να το ενστερνισθεί πρώτα απ’ όλους ο πολιτικός κόσμος και να μην την αφήνει στην τύχη της, στα χέρια του κάθε Γαβρόγλου…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
