Όταν πρωτοεκλέχθηκα Βουλευτής το 1996, είχε ήδη ψηφιστεί και άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος 2190/1994, ο γνωστός ως νόμος Πεπονή, που καθιέρωνε ένα αδιάβλητο σύστημα προσλήψεων στον Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Η πρώτη συνέπεια του νόμου αυτού ήταν να μην μακροημερεύσει στη Βουλή ο κύριος εμπνευστής του.
Η δεύτερη ήταν να δημιουργηθεί ένα κόμμα από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο προσέτρεχαν κυρίως ψηφοφόροι που ήταν δυσαρεστημένοι από την εφαρμογή του νόμου Πεπονή. Τους άκουγα συχνά που διαμαρτύρονταν γιατί «τι θα γίνουν τώρα τα δικά μας παιδιά που μια ζωή αγωνιζόμαστε για το ΠΑΣΟΚ;».
Έβλεπα στη Βουλή, παλιούς Βουλευτές και των δύο κομμάτων εξουσίας, να αναπολούν τα «ωραία χρόνια» των αθρόων διορισμών από τα πολιτικά τους γραφεία και στην αφελή ερώτησή μου αν τελικά οι διορισμοί τούς δημιουργούσαν πρόβλημα με τους δυσαρεστημένους που δεν διορίζονταν, έπαιρνα την απάντηση «σ’ αυτούς κλείναμε το μάτι και τους λέγαμε ότι θα τους διορίσουμε λίγο αργότερα και το πίστευαν».
Ο νόμος Πεπονή πέρασε από χίλια κύματα, αλλά η συνταγματική καθιέρωση του ΑΣΕΠ στην αναθεώρηση του 2001 και η απαγόρευση της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, δηλαδή η σαφής απαγόρευση των μονιμοποιήσεων με το άρθρο 103 παρ. 8 του Συντάγματος, έβαλε οριστικούς φραγμούς στις μονιμοποιήσεων χιλιάδων συμβασιούχων.
Αλλά, φευ! Δεν είχαμε γνωρίσει την κυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστερά» που χαρακτηρίσθηκε από τον κ. Τσίπρα ότι θα είναι «η κάθε λέξη του Συντάγματος». Όπως αποδείχθηκε σύντομα, εννοούσε ότι δεν θα άφηνε λέξη του Συντάγματος που να μην καταπατήσει!
Η κυβέρνηση Τσίπρα θεώρησε ότι είχε τη μεγάλη ευκαιρία να δημιουργήσει έναν ισχυρό κομματικό στρατό χιλιάδων μαχητών και έτσι προώθησε και ψήφισε στη Βουλή την κατάφωρα αντισυνταγματική παράταση των συμβάσεων όσων είχαν προσληφθεί να εργαστούν στον τομέα καθαριότητας των Δήμων.Μαζί της είχε και άλλες πολιτικές δυνάμεις που, μαθημένες από το φαύλο παρελθόν τους, δεν ήθελαν ν’ αφήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να πάρει μόνος του τη «δόξα».
Ήταν φανερό, ότι δεν επρόκειτο, απλώς, για μία διάταξη που δεν θα είχε καμία τύχη να εφαρμοστεί, λόγω της αντίδρασης των Δικαστηρίων, αλλά και για μία απροκάλυπτη κοροϊδία προς τους χιλιάδες συμβασιούχους.
Κάποιοι, ελάχιστοι, Δήμαρχοι, αρνήθηκαν από την αρχή να εφαρμόσουν τον αντισυνταγματικό νόμο του Τσίπρα. Αυτοί απειλήθηκαν με πειθαρχικές διώξεις από τον κ. Σκουρλέτη. Οι περισσότεροι, όμως, «άρχοντες της αυτοδιοίκησης» έκαναν τον ψόφιο κοριό. ΟΙ συμβασιούχοι δεν είναι μόνο πελάτες των κομμάτων εξουσίας, αλλά και δικοί τους.
Τώρα, στο ίδιο έργο θεατές, με τα σκουπίδια, εν μέσω θέρους, να σχηματίζουν λόφους και σε λίγο βουνά, στους δρόμους των πόλεων. Μια «ωραία» εικόνα για τους τουρίστες, από τους οποίους φέτος περιμένουμε βοήθεια να ανακάμψουμε οικονομικά.
Κάποιοι, άρχισαν πάλι να μιλούν για διορισμούς από τη διπλανή πόρτα με ειδικές μοριοδοτήσεις κλπ. Θα δοθούν, δηλαδή μόρια, σε κάποιους που εργάστηκαν με τις συγκεκριμένες άκυρες, λόγω αντισυνταγματικότητας, παρατάσεις των συμβάσεών τους; Και γιατί μόνο σ’ αυτούς και όχι σε όσους έχουν εργαστεί παλαιότερα και αποχώρησαν με τη λήξη των συμβάσεών τους. Θα τροποποιηθεί και ο σχετικός νόμος που δεν επιτρέπει τέτοιου είδουςμοριοδοτήσεις;
Το ερώτημα είναι απλό και το έθεσε η «Ώρα Αποφάσεων»: όταν χιλιάδες νέοι φεύγουν από τη χώρα απογοητευμένοι, όχι μόνο γιατί δεν βρίσκουν δουλειά, αλλά από το καθεστώς της διάχυτης αδικίας και της αναξιοκρατίας, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας έχουν το θάρρος να διακηρύξουν με ξεκάθαρο τρόπο ότι πρέπει να υπάρξει, επιτέλους, απόλυτος σεβασμός στο Σύνταγμα και τις αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων που επιτάσσουν την εφαρμογή του; Μέχρι στιγμής στο ερώτημα αυτό όλοι σχεδόν απαντούν ΟΧΙ.
Στο μεταξύ, κάποιοι Δήμοι, αξιοποιώντας το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο της μεταρρύθμισης του σχεδίου «Καλλικράτης», ανέθεσαν με δημόσιους διαγωνισμούς, την αποκομιδή των απορριμμάτων σε εταιρίες που διαθέτουν τον αναγκαίο εξοπλισμό και το προσωπικό. Δεν ήταν εύκολο, γιατί συνάντησαν λυσσαλέες αντιδράσεις των συνδικαλιστών και λογής παραγόντων.
Τα αποτελέσματαπου πέτυχαν είναι θεαματικά καλύτερα από την προηγούμενη κατάσταση. Ο κ. Σκουρλέτης, όμως, έσπευσε να δηλώσει ότι δεν θα επιτρέψει την είσοδο των ιδιωτών στην αποκομιδή των απορριμμάτων. Δεν μπήκε καν στον κόπο να μιλήσει για τους Δήμους όπου έχουν αναλάβει οι ιδιώτες και τα αποτελέσματα που επήλθαν.
Όπως επεσήμανε η «Ώρα Αποφάσεων», η οριστική λύση θα μπορούσε να βρεθεί αν γενικεύονταν τα πετυχημένα παραδείγματα των Δήμων αυτών και υπό τον διαρκή έλεγχο της Ανεξάρτητης Αρχής για τις Δημόσιες Συμβάσεις. Ταυτόχρονα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, σε σταθερότερη βάση από αυτή των συμβασιούχων.
Αυτό, όμως, θα επέφερε ένα ισχυρό πλήγμα στο πελατειακό κράτος και απ’ ό,τι φαίνεται, κάτι τέτοιο είναι πολλοί που δεν το θέλουν.
