Το 2000 και το 2001, όταν η κυβέρνηση Σημίτη εγκαινίαζε το αεροδρόμιο και το μετρό, ο αρμόδιος υπουργός Κ. Λαλιώτης κάλεσε στην τελετή όλους τους πρώην πρωθυπουργούς και πρώην υπουργούς που είχαν συμβάλει στα έργα, καθώς και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα της εποχής.
Μετά το 2004, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή εγκαινίαζε τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και την Εγνατία, ο αρμόδιος υπουργός Γ. Σουφλιάς κάλεσε στην τελετή όλους τους πρώην πρωθυπουργούς και πρώην υπουργούς που είχαν συμβάλει στα έργα, καθώς και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα της εποχής.
Δεν πρόκειται μόνο για δημοκρατικό πολιτισμό. Πρόκειται και για στοιχειώδη αστική ευγένεια.
Την οποία προφανώς δεν διαθέτει ο σημερινός αρμόδιος υπουργός Χρ. Σπίρτζης, του οποίου η συνεισφορά στα έργα που παραδίδει είναι και η περισσότερο δυσδιάκριτη. Στα εγκαίνια των Τεμπών κάλεσε μόνο τους φίλους του συριζαίους.
Ενδεχομένως για να γλεντήσουν τα διόδια που δεν πλήρωναν.
Κάποιοι ίσως θεωρήσουν το θέμα δευτερεύον. Δεν είναι.
Είναι θέμα δημοκρατικού συμβολισμού. Και γι’ αυτό μού προκάλεσε αλγεινή εντύπωση το ότι οι παριστάμενοι βουλευτές της αντιπολίτευσης (κυρίως ΝΔ και ΠαΣοΚ) δεν έθεσαν το θέμα στην επίτροπο Κορίνα Κρέτσου όταν τη συνάντησαν στη Βουλή.
Λυπάμαι, αλλά δεν συνηθίζεται μια ευρωπαία επίτροπος να κάνει την μπουζουριέρα σε μια κομματική φιέστα.
Από ποιον περιμένεις καλλιγραφία, θα μου πείτε. Σωστό. Μόνο που ο Σπίρτζης δεν είναι απλώς ο Σπίρτζης. Είναι υπουργός μιας κυβέρνησης της ελληνικής Δημοκρατίας.
Η οποία έπεται άλλων κυβερνήσεων και προηγείται άλλων. Δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν εθελούσια παρένθεση.
Δεν ξέρω και ούτε θέλω να πιστεύω ότι αυτό είναι το πνεύμα του Πρωθυπουργού. Αν είναι όμως, αδικεί πρωτίστως τον εαυτό του.
Διότι ο Σπίρτζης, και ο κάθε Σπίρτζης, πάει κι έρχεται. Αύριο, μεθαύριο, το πολύ να επιζεί σε κάποια Εξεταστική ή στις αναμνήσεις των φίλων του.
Αλλά οι πρωθυπουργοί προσωποποιούν τις κυβερνήσεις και εκπροσωπούν το ήθος της παράταξης που τους εξέλεξε. Φιλοδοξούν να εγγραφούν στην Ιστορία και στη συνέχεια της δημοκρατίας της οποίας ηγήθηκαν, όχι να αποτελέσουν θλιβερές εξαιρέσεις.
Ως εκ τούτου, θα μετρούσε στα υπέρ του Πρωθυπουργού αν έβρισκε μια αφορμή να επανορθώσει την πολιτική απρέπεια του υπουργού του.
Ας μας εκπλήξει έστω μια φορά προς το καλύτερο!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
