Πριν από λίγες μέρες, η Δημοκρατική Συμπαράταξη ξεκίνησε μια σειρά εκδηλώσεων. Εγινε μία και στη Λάρισα. Σε κάποια αίθουσα, το τοπικό ΠαΣοΚ μάζεψε τους τοπικούς πασόκους για να κουβεντιάσουν.
Μόνο που ενώπιόν τους δεν εμφανίστηκε το ΠαΣοΚ αλλά μια «Αγία Τετράς, ελέησον ημάς» την οποία αποτελούσαν το εν λόγω ΠαΣοΚ και άλλοι τρεις από τη ΔΗΜΑΡ, τις Κινήσεις και τον Παπανδρέου. Μαγική εικόνα.
Δεν υπήρξε πρόβλημα. Εως ότου ο Πετσάλνικος που πήγε εκεί εκ μέρους του Παπανδρέου άρχισε να αναπτύσσει τις γνωστές ιστορίες ότι «μας έριξαν» κ.τ.λ. και γενικώς να ομιλεί υπέρ του Παπανδρέου.
Περί ορέξεως του Πετσάλνικου, κολοκυθόπιτα.
Η αίθουσα όμως που ήταν το ΠαΣοΚ το οποίο είχε διασπάσει ο Παπανδρέου άρχισε να φουντώνει. Κανένας κανονικός άνθρωπος δεν πάει σε εκδήλωση του κόμματός του για να του βρίσουν το κόμμα εκείνοι που το βούλιαξαν.
Ο Κεγκέρογλου (που εκπροσωπούσε το ΠαΣοΚ και καθόταν δίπλα στον Πετσάλνικο) έκανε επιδεικτικά τον σταυρό του. Η αίθουσα άρχισε να διαμαρτύρεται και να αποδοκιμάζει τον Πετσάλνικο όλο και εντονότερα.
Τελικά ο Κεγκέρογλου παρενέβη, κήρυξε τον Πετσάλνικο εκτός θέματος και γλίτωσε τον πρώην πρόεδρο της Βουλής από την επαπειλούμενη χειροδικία.
Επιμύθιο; Αν αναρωτιέστε γιατί δεν τσιμπάει το ΠαΣοΚ στις δημοσκοπήσεις η εξήγηση είναι απλή: κατ’ αρχήν επειδή κουβαλάει ένα βαρίδι.
Κουβαλάει τον Παπανδρέου και όσους αντί να αναζητήσουν μια προοπτική ψάχνουν για κάποια δικαίωση.
Αυτή όμως είναι η μισή εξήγηση. Διότι αν το ΠαΣοΚ κουβαλάει ένα βαρίδι που λέγεται Παπανδρέου, έχει και ένα ταβάνι που λέγεται Μητσοτάκης.
Από τη στιγμή που (για διάφορους λόγους) ο Μητσοτάκης πιστώθηκε προνομιακά το ρεύμα απόρριψης της κυβέρνησης, οι ενδιάμεσοι σταθμοί δυσκόλεψαν.
Εγώ ΠαΣοΚ είμαι αλλά να φύγει πρώτα ο Τσίπρας και βλέπουμε!
Είναι μια συνηθισμένη φράση που ακούγεται από παλαιούς ψηφοφόρους του ΠαΣοΚ. Καλώς ή κακώς, το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» ρεύμα στην κοινωνία μας είναι σήμερα πολύ πιο ισχυρό από το παλαιό «αντιδεξιό».
Αν δεν απατώμαι, μόνο ο Πολύδωρας, ο Βέλτσος και η Αντζη Σαμίου απέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν τους κόβω για μεγάλο αντίβαρο.
Ενα βαρίδι κι ένα ταβάνι όμως είναι πολύ πράγμα για ένα κόμμα.
Κυρίως όταν δεν κάνει τίποτα για να απαλλαγεί από το πρώτο και να ξεπεράσει το δεύτερο.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ