Μπουκαδόροι

Τον Μάιο του 2015 ο υπουργός Παππάς δήλωνε ότι μέσα στον Ιούνιο θα δοθούν οι τηλεοπτικές άδειες και θα ρυθμιστεί η τηλεόραση κατά τα γούστα του.

Από τότε πέρασαν 17 μήνες. Oχι μόνο δεν ρύθμισε τίποτε αλλά απορρυθμίστηκε και ό,τι προηγουμένως υπήρχε.

Από την «επιχείρηση Παππάς» ξέμειναν οκτώ κορόιδα που πήραν μέρος σε έναν διαγωνισμό-παρωδία για τον οποίο όλοι ήξεραν ότι είναι αντισυνταγματικός και θα ακυρωθεί.

Από αυτούς οι τέσσερις έδωσαν και μπροστάντζα την οποία ένας Θεός ξέρει πότε θα πάρουν πίσω.

Και από τους οποίους οι δύο είχαν ήδη κανάλια, άρα πλήρωσαν χωρίς λόγο για να αποκτήσουν κάτι που ήδη είχαν.

Αν αυτή είναι η ελληνική ολιγαρχία, τότε θα πρέπει να βρούμε κι άλλους, γιατί συμφέρουν. Τα 15.000 παιδάκια της Γεροβασίλη θα πάνε και στο Πανεπιστήμιο.

Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα ουδείς γνωρίζει τι συμβαίνει ή τι θα συμβεί στην τηλεόραση. Τα πάντα είναι στον αέρα, κανένας προγραμματισμός δεν μπορεί να γίνει και οι διαφημιστές τραβούν τα μαλλιά τους.

Και μην ψάχνεστε ποιος πληρώνει τον λογαριασμό, εκτός από τους επίδοξους υπερθεματιστές: τον πληρώνουν οι τηλεθεατές και οι εργαζόμενοι στην τηλεόραση με την ευρύτατη έννοια.

Κοινώς, ο Παππάς διέλυσε μια αγορά επειδή δεν τον συνέφερε όπως δούλευε.

Ολα τα άλλα ήταν προσχηματικές κατασκευές, ένα ψευδές αφήγημα που υπηρέτησε πολλαπλές και συγκλίνουσες σκοπιμότητες.

Τις σκοπιμότητες όσων ήθελαν να ελέγξουν πολιτικά την ενημέρωση ή να επενδύσουν πολιτικά στη σύγκρουση με τη διαπλοκή.

Τις σκοπιμότητες όσων νόμισαν ότι συμφέρει την τσέπη τους μια αγορά πιο κλειστή και με λιγότερο ανταγωνισμό.

Τις σκοπιμότητες όσων ήθελαν να μπουν ή να ξαναμπούν στο τηλεοπτικό παιχνίδι για δικούς τους λόγους –συνήθως επειδή έχουν δικαστικές εκκρεμότητες ή για να κάνουν μπίζνες…

Τις σκοπιμότητες όσων (δημοσιογράφων, νταραβερτζήδων, αμφιλεγόμενων επιχειρηματιών κυρίως…) ήλπιζαν ότι ήλθε η στιγμή «να πιάσουν την καλή». Εστω, μια καλή…

Ενας απίστευτος πολιτικός, νομικός, δημοσιογραφικός και επιχειρηματικός υπόκοσμος αναδύθηκε στην επιφάνεια αναζητώντας το Αγιο Δισκοπότηρο μιας τηλεοπτικής άδειας.

Ενα ετερόκλητο συνονθύλευμα. Ηταν η μεγάλη μπούκα των απ’ έξω στους από μέσα.

Τελικά, βεβαίως, οι μπουκαδόροι έχασαν. Εχασαν βαριά. Πράγμα που είναι καλό για τη χώρα. Και έχασαν όλοι μαζί. Πράγμα που είναι ακόμη καλύτερο για τη δημοκρατία.