Νίκος Ψαρράς: «Οταν δεν υπάρχει σιγουριά, φοβάσαι…»

Ο Μπιλ είναι ένας φαινομενικά κανονικός άνθρωπος με μια τακτοποιημένη ζωή, αλλά έχει σκοτώσει έντεκα γυναίκες, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να νιώσει κάτι. Ο Νίκος Ψαρράς ερμηνεύει αυτόν τον κατά συρροή δολοφόνο στο έργο του Αμερικανού Ανταμ Σάιντλ «Φοβάσαι;», στο Ιλίσια-Βολανάκης. Πρόκειται για ένα ερωτικό θρίλερ που κινείται στα όρια κανονικού και νοσηρού, κωμικού και απαγορευμένου.

«Προσωπικά φοβάμαι» λέει, ξεκινώντας από τον τίτλο του έργου, «την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Κατά τα άλλα φοβάμαι την αβεβαιότητα που υπάρχει στη χώρα μας. Φοβάμαι που δεν υπάρχει κάποιος να μας κυβερνήσει και να μας βγάλει από αυτή την κρίση ενώ μας κυβερνούν άνθρωποι που μας λένε ποιοι άλλοι φταίνε που φτάσαμε ως εδώ. Για το μέλλον των παιδιών μας όμως χρειάζεται μια σιγουριά. Κι όταν δεν υπάρχει σιγουριά, φοβάσαι…».

Το έργο του προτάθηκε από τους παραγωγούς: «Είναι πολύ φρέσκο. Εχει σασπένς ως την τελευταία στιγμή ενώ η βεντάλια των θεατών δεν έχει ηλικία. Πρόκειται για την ιστορία τριών ανθρώπων που πάσχουν από «οριακή διαταραχή προσωπικότητας», όπως θα μπορούσαν να εξηγήσουν οι ψυχολόγοι. Οι δύο κεντρικοί ήρωες δεν έχουν συναισθήματα, ή όταν έχουν είναι απότομα, με βίαιες εκρήξεις».

Πλάι στον δικό του ήρωα, μια γυναίκα, η Νάνσι –την ερμηνεύει η Αλεξία Καλτσίκη -, θα είναι το δωδέκατο θύμα του; «Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι απαλλάσσει τον κόσμο από την ασχήμια, καθώς σκοτώνει τις άσχημες. Η αλήθεια όμως είναι ότι προσπαθεί να νιώσει κάτι, σκοτώνοντας. Εκείνη πηγαίνει στο πάρκο αδημονώντας να την απαγάγει θέλοντας και εκείνη να νιώσει κάτι όταν τη σφάξει. Δύο άνθρωποι που δεν νιώθουν τίποτα και προσπαθούν να νιώσουν. Γνωρίζονται. Αλλά ο Μπιλ δεν μπορεί να σκοτώσει τη Νάνσι γιατί εκείνη δεν φοβάται. Αποφασίζουν να ζήσουν μαζί κανονικά. Τη ρουτίνα τους ανατρέπει ο έξω κόσμος, μια γειτόνισσα (την ερμηνεύει η Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη) που μπαίνει μέσα στο σπίτι τους. Και όλα αλλάζουν» εξηγεί.

Εχοντας ζήσει έξι χρόνια στην Αμερική, ο Νίκος Ψαρράς πιστεύει ότι τέτοιες κοινωνίες είναι δύσκολες και απαιτητικές, γι’ αυτό και ωθούν τους ανθρώπους στα άκρα. «Στο έργο με είλκυσε η δυσκολία του. Είναι βαθύ και μελετημένο. Απαιτεί ακρίβεια. Είναι στην κόψη. Οι θεατές δεν θα ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν, να κλάψουν ή να φοβηθούν» εξηγεί. Κι ας ονειρεύεται να παίξει μια κωμωδία, έναν Νιλ Σάιμον ή έναν Φεϊντό.

Στην παράσταση τον σκηνοθετεί η γυναίκα του, η Ελενα Καρακούλη. Οικογενειακή υπόθεση; «Οχι, δεν το βλέπω έτσι. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλά ζευγάρια στο θέατρο. Ομολογώ ότι είναι πολύ δύσκολο να δουλεύεις με τη γυναίκα σου, γιατί δεν τελειώνει η πρόβα ποτέ. Γιατί το κάνω; Γιατί μαζί βλέπουμε θέατρο εδώ και στο εξωτερικό, μαζί κάνουμε σχέδια, μοιραζόμαστε εμπειρίες και ανησυχίες. Κι όταν η πρόταση είναι κοινή, όπως συνέβη τώρα, γιατί να πούμε όχι;» λέει και αναφέρεται στο μικρό θέατρο που τους φιλοξενεί: «Μου αρέσει να βάζω τον θεατή στην κλειδαρότρυπα. Μου αρέσουν τα προσωπικά πράγματα. Και χώροι όπως το Ιλίσια-Βολανάκης σου το επιτρέπουν».

Είκοσι δύο χρόνια στο θέατρο μετρά ο Νίκος Ψαρράς και παρά την πεποίθησή του ότι η δουλειά του ηθοποιού θέλει και παύσεις, μετά το «Φοβάσαι;» θα βρεθεί στο Εθνικό με τον «Θερισμό» του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. Οι παύσεις μπορούν να περιμένουν…