Ηρθε το 1998 στην Ελλάδα εγκαταλείποντας μια πολλά υποσχόμενη ακαδημαϊκή καριέρα στις ΗΠΑ. Επιθυμία του, να βάλει κι αυτός ένα λιθαράκι στο ΕΣΥ που «γέννησε» ο Αυγερινός και «έχτισε» ο Γεννηματάς. Ετσι, από το Πανεπιστήμιο του Στόνι Μπρουκ και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Γουίνθροπ στη Νέα Υόρκη, ο γυναικολόγος κ. Γιώργος Φαρμακίδης μετακόμισε για καθαρά πατριωτικούς λόγους, όπως λέει ο ίδιος, στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, αρχικά ως αναπληρωτής καθηγητής, και περίπου έναν χρόνο αργότερα στο Νοσοκομείο «Ελενα Βενιζέλου».
Από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα
Εκεί έμεινε 17 χρόνια περνώντας από πολλές επιτελικές θέσεις: από αυτή του συντονιστή διευθυντή της Μαιευτικής – Γυναικολογικής Κλινικής, του διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας, του προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου, ενώ για περίπου ένα εξάμηνο εκτελούσε και χρέη διοικητή. Εκτός από το διοικητικό, συνεισέφερε πολλά και στο επιστημονικό κομμάτι. Είναι αυτός που έβαλε στην Ελλάδα τις βάσεις για την εκπαίδευση των γιατρών στους υπερήχους (τα τελευταία χρόνια εξειδικευμένοι γιατροί και όχι μαιευτήρες – γυναικολόγοι κάνουν υπερήχους στις επίτοκες) και στην εμβρυομητρική ιατρική (ο γιατρός που ασχολείται με τη γυναίκα και το έμβρυο στις εγκυμοσύνες που χαρακτηρίζονται υψηλού κινδύνου). Αλλωστε είναι και ο «πρεσβευτής» της Αμερικανικής Εταιρείας Εμβρυομητρικής στην Ελλάδα. Επίσης, έχει πλούσιο ερευνητικό έργο στην εφαρμογή του Doppler στη μαιευτική και στο VBAC (φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική τομή).
Πριν από λίγους μήνες ο κ. Φαρμακίδης αποφάσισε να εγκαταλείψει το ΕΣΥ. Ηταν μια απόφαση που σόκαρε όλους όσοι τον γνώριζαν καλά αφού πολλοί είχαν ταυτίσει το πρόσωπό του με το «Ελενα Βενιζέλου».

«Ο λόγος που αποχώρησα από το ΕΣΥ έπειτα από τόσα χρόνια ήταν αφενός οικονομικός, αφετέρου τα εμπόδια που άρχισαν να μπαίνουν ακόμη και στην καθημερινή ιατρική λειτουργία. Αποφάσισα να ιδιωτεύσω γιατί θέλω να κάνω ιατρικές πράξεις που δεν μπορούσα να κάνω στο ΕΣΥ»
εξηγεί. Μία από αυτές, λέει, είναι ο φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική τομή. «Η διαδικασία αυτή είναι δύσκολη γιατί η γυναίκα χρειάζεται συνεχή παρακολούθηση από τον γιατρό και τη μαία για πολλές ώρες πέραν του οκταώρου. Η πολύ σημαντική αυτή διαδικασία δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο ΕΣΥ, έτσι όπως θέλουν κάποιοι να λειτουργεί σήμερα, απαγορεύοντας ουσιαστικά από την επίτοκο να επιλέξει τον γιατρό που θα την ξεγεννήσει».
Διοικητές σε ρόλο διαχειριστή
Σύμφωνα με τον κ. Φαρμακίδη, τα προβλήματα στη διοίκηση των νοσοκομείων είναι το δημόσιο λογιστικό, η γραφειοκρατία, ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι προμήθειες, αλλά και η αξιολόγηση των γιατρών και του λοιπού προσωπικού. Επίσης, η δυσκολία συνένωσης νοσοκομείων και κλινικών και ο κατακερματισμός των ειδικοτήτων σε διάφορα νοσηλευτικά ιδρύματα. «Είναι δυνατόν σε μια χειρουργική κλινική που έχει μικρό αριθμό ασθενών να διενεργούνται με ασφάλεια επεμβάσεις; Είτε αρέσει είτε όχι, αυτά είναι αλληλένδετα».
Τα μεγάλα και ανυπέρβλητα μέχρι στιγμής προβλήματα των δημοσίων νοσηλευτικών ιδρυμάτων είναι οικονομικής φύσεως. Οι διοικητές, επισημαίνει ο κ. Φαρμακίδης, κάνουν απλή διαχείριση των λιγοστών χρημάτων που εγκρίνει το υπουργείο Υγείας.

«Είναι γνωστό ότι οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων δεν επαρκούν. Ακόμη όμως κι αν έχει κάποια χρήματα το νσοκομείο σε έναν λογαριασμό, δεν μπορεί ο διοικητής να τα χρησιμοποιήσει για να καλύψει βασικές ανάγκες, όπως είναι η προμήθεια φαρμάκων και υλικών ή η συντήρηση μηχανημάτων, αν δεν πάρει το «πράσινο φως» από το υπουργείο Υγείας. Μόνο το υπουργείο μπορεί να αλλάξει τον κωδικό ή τον προϋπολογισμό ενός νσοκομείου και αυτό είναι παράλογο. Με το εισιτήριο των 5 ευρώ, το οποίο καταργήθηκε πριν από λίγο καιρό, τα νσοκομεία είχαν πάρει μια μικρή ανάσα. Οι διοικητές χρησιμοποιούσαν τα λιγοστά αυτά έσοδα για να κάνουν κάποιες βελτιώσεις στους χώρους ή στα μηχανήματα. Τώρα ούτε αυτό είναι εφικτό»
δηλώνει και προσθέτει: «Αν τα νοσοκομεία είχαν γίνει ανώνυμες εταιρείες με μία μετοχή του κράτους από τη δεκαετία του ’90, πιθανότατα τώρα να μην αντιμετώπιζαν τόσο σοβαρά προβλήματα».
Η πρόταση, θυμάται, είχε γίνει από την περιβόητη Επιτροπή Σοφών που είχε συγκροτηθεί στο υπουργείο Υγείας όταν στο «τιμόνι» του βρισκόταν ο κ. Δημήτρης Κρεμαστινός.

Λάθη και παραλείψεις
Οι χαμένες ευκαιρίες και η απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων

«Τις βάσεις για τις αλλαγές στο ΕΣΥ, το οποίο είχε θεσμοθετήσει ο Παρασκευάς Αυγερινός και είχε στήσει ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς, έβαλε ο Δημήτρης Κρεμαστινός με την Ομάδα των Σοφών που είχε δημιουργήσει στο υπουργείο Υγείας. Σε αυτήν συμμετείχα ως καθηγητής πανεπιστημίου των ΗΠΑ μαζί με τον καθηγητή και ακαδημαϊκό Χάρη Ρούσσο. Τότε λοιπόν είχαμε κάνει μια ρηξικέλευθη για την εποχή πρόταση: να γίνουν ανώνυμες εταιρείες τα νοσοκομεία στα οποία να συμμετέχει το κράτος με μία μετοχή. Δυστυχώς η πρόταση τότε δεν πήρε σάρκα και οστά»
. Ο κ. Φαρμακίδης δεν ξεχνά τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο, «ο οποίος ως υπουργός Υγείας έκανε δυνατή την περιφερειοποίηση του συστήματος με τη δημιουργία των ΔΥΠΕ και δημιούργησε στελέχη που ακόμη και σήμερα παίζουν κεντρικό ρόλο στον τομέα της Υγείας», αλλά και τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο, επί των ημερών του οποίου δημιουργήθηκε ο ΕΟΠΥΥ και εφαρμόστηκαν τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (ΚΕΝ).
Αναφερόμενος ειδικά στον ΕΟΠΥΥ τονίζει ότι, λόγω της αδυναμίας του να αξιολογήσει ποιοτικά τις ιατρικές πράξεις σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, κάνει οριζόντιες περικοπές οι οποίες επιδρούν δυσμενώς στην ανάπτυξη της τεχνολογίας και των νέων ιατρικών πράξεων.

«Το υπουργείο Υγείας πρέπει να έχει επιτελικό ρόλο, να κάνει τον σχεδιασμό του χώρου της Υγείας και όχι μικρομάνατζμεντ»
δηλώνει ο κ. Φαρμακίδης.
Προβλέπει δε ότι αν στα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα συνεχιστεί αυτή η απογοητευτική κατάσταση με τις ελλείψεις υλικών και τεχνολογικού εξοπλισμού, τη συνταξιοδότηση έμπειρων γιατρών που δεν αντικαθίστανται και τη μη αναδιάρθρωση των υπηρεσιών τους, ο κόσμος θα στραφεί αναγκαστικά στην ιδιωτική υγεία και την ασφάλιση. «Αν συνεχιστεί η απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων, ο κόσμος θα στρέφεται στον ιδιωτικό τομέα και θα κάνει τα πάντα για να βρει τα χρήματα που χρειάζονται προκειμένου να θεραπευτεί».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ