Εξι χρόνια τώρα η χώρα ταλανίζεται από την κρίση. Επειτα από συνεχείς θυσίες δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει από την περιδίνηση και να επιστρέψει στην κανονικότητα. Εκεί που πάει να φτάσει στην πηγή, κάτι συμβαίνει και νερό δεν πίνει… Για παράδειγμα, πριν από έναν χρόνο τέτοια εποχή η χώρα βάδιζε τον δρόμο επιστροφής στην κανονικότητα, με τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να ζητεί συναίνεση για να περάσει το πακέτο Χαρδούβελη, ύψους 900 εκατ. ευρώ και τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα να μην του τη δίνει, προκαλώντας πρόωρες εκλογές με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Είχε προηγηθεί αντίστοιχο αίτημα, με την ίδια τύχη, από τον Γιώργο Παπανδρέου, όταν αυτός ήταν πρωθυπουργός, προς στον Αντώνη Σαμαρά και πριν από αυτόν από τον Κώστα Καραμανλή προς τον Γιώργο Παπανδρέου που και αυτός το είχε απορρίψει με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν». Τώρα είναι η σειρά του κ. Τσίπρα που ζητεί συναίνεση και, όπως όλα δείχνουν, το αίτημά του θα έχει την ίδια τύχη με τα προηγούμενα.
Και πάλι η χώρα βρίσκεται πολύ κοντά στο να περάσει τον κάβο. Λίγα απομένουν ακόμη να γίνουν, με κυριότερο το Ασφαλιστικό, το οποίο χρόνια τώρα – κάνουμε πως – το παλεύουμε, από την εποχή του Σπράου και του Γιαννίτση, και δεν μπορούμε να το πετύχουμε.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα όπου η κρίση έχει κρατήσει τόσο πολύ. Και είναι τόσο βαθιά ακριβώς εξαιτίας της αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να συνεννοηθεί στα βασικά, όπως το Ασφαλιστικό.
Και το ζητούμενο δεν είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης να δώσουν λευκή επιταγή στην κυβέρνηση. Και η κυβέρνηση πρέπει να υποχωρήσει. Πρέπει και αυτή να δώσει κάτι. Επιτέλους, ο κ. Τσίπρας πρέπει να εγκαταλείψει τη λογική των διαχωριστικών γραμμών, του διχασμού, του «εμείς και αυτοί». Αυτό πριν από έναν χρόνο τον βοήθησε να ανέβει στην εξουσία. Τώρα όμως κάνει ό,τι έκαναν και οι προκάτοχοί του. Διότι τα πράγματα που πρέπει να κάνει η κάθε ελληνική κυβέρνηση που κινείται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι δεδομένα. Δεν μπορούμε έξι χρόνια μετά να έχουμε ακόμη αυταπάτες.
Το διαφορετικό που μπορεί ο κ. Τσίπρας να προσφέρει στον τόπο είναι να ζητήσει συναίνεση και να το εννοεί. Να δώσει και αυτός κάτι και όχι να προσπαθεί με μικροπολιτικά κόλπα, εξυπνακισμούς, επικοινωνιακά τρυκ, τακτικισμούς επιπέδου αμφιθεάτρου να ξεγελάσει τους πολιτικούς του αντιπάλους και να κερδίσει τις εντυπώσεις.
Τα περιθώρια ανοχής των εταίρων έχουν πλέον εξαντληθεί. Το ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον και οι ισορροπίες απαιτούν λεπτούς και προσεκτικούς χειρισμούς, τους οποίους δεν μπορείς να κάνεις όταν η χώρα πιέζεται από παντού και η οικονομία βρίσκεται στην εντατική. Πρέπει άμεσα να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Και δεν είναι πολλά αυτά που πρέπει να κάνουμε για να το πετύχουμε. Ας τα κάνει επιτέλους όλο το πολιτικό σύστημα μαζί. Ισως είναι η τελευταία του ευκαιρία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
